vakidioot

Met zijn muil vol zweren
Lalt hij over een verre oom
Die hem inwijdde in algebra

Met ontstoken tong
Dramt hij maar door
Over abstracte dingen
Die hij niet begreep
Toen hij nog lag te woelen
In zijn wieg van watten

Nu is hij heer en meester
Over oerknal en zwaartekracht
Reikt hij naar de rand
Van zwarte gaten
Speelt hij met e=mc²

Ergens vermoedt hij
Dat onder de zeebodem
Onder die knarsende platen
Een oeroude sidderaal ligt te loeren
En hem wekt en koortsig
Door de nacht laat draven
Met koude zweetparels in de nek

In besloten kring bespreekt men zijn randgeval
Bijvoorbeeld hoe hij cijferreeksen prevelt
Als rozenkransgebeden

Dan tikken ze op de schedelpan
Rijgen de dwangbuis strakker dicht
Terwijl hij
Blazend als een bange kater
Net na de prik in de kont

De chaostheorie weerlegt

Schrijver: Wim Veen, 19 januari 2005

wim.vandeleenetelenet.be

vakidioot

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 958