Alle inzendingen over smokkelen

Wat uit dit kort betoog dus wel gebleken is: ‘t woord smokkel-aars heeft duidelijk betekenis.…

Maar ook de Muze is niet altijd kwistig en ik zal nooit met rijm of ritme smokkelen. Het valt me dus flink tegen van die ouderen. Ik ga met poëzie toch óók niet frauderen ?…

Geen grenzen kunnen mijn minnende mijmeringen dwarsbomen Zo smokkel ik de verwachting van het weerzien over het afscheid en de tijd heen die ik bukkend sprokkel.…

Liefste, kom in de plaggenhut mijn woekernest van plagiaat wat ik bedenk is altijd flut en wordt geboren uit hiaat smokkel vondsten, woorden, regels van het allerhoogste plan ik verkoop de ziel voor pegels van dichters in de twaalfde Dan mijn eigen naam is nooit gemaakt voor volk, vertier en vaderland daarom is ook dit rijm gekraakt uit…

Ik reis om heel de wereldbol te zien En op mijn reizen gaat het steeds op rolletjes: Voordat ik terugkeer slik ik flink wat bolletjes Waardoor ik alle kosten terugverdien. Alleen minister Korthals in Den Haag Zit met mijn cocaïne in zijn maag.…

Ze komen aan in Amsterdam als band of culturele groep uit Suriname. Met moeite knijpen ze hun billen samen. Justitie spreekt al van een nieuwe trend. Waarschijnlijk zijn ze niet zo muzikaal. Hun boodschap brengen zij vooral anaal.…

Voor cocaïne heb je stoere namen Als crystal, brick en bump of weasel dust Maar als je nu enorm graag knoflook lust Dan moet je je heel creatief bekwamen Verkoop je dan je smokkelwaar nog wel Met ‘m’n truck zit mudjevol met China smell’?…

en als je dan even zit droomt het licht zelfs al voor je slapen gaat je streept af wat je allemaal hebt gedaan en concludeert vroeger deed je in dezelfde tijd veel meer nu langzaam en behoedzamer dat is mijn live style geworden strakker aan het ritme en regelmaat anders kom ik tijd tekort voor kwaliteit zoals het hoort smokkelen…

Waarom ook niet een aarden weg - waarlangs jij nooit - naar míjn middernacht Smokkelen van plaatsen dus naar tijdstippen en omgekeerd, voor een bewust gekoppeld nu en hier, zelf samengesteld heden. ----------------------------------------------------- uit: 'Vouwplannen', 2007…

misschien die vrouw van kamer vier krijg je nog wel je glaasje jonge ik smokkel je volgende keer wel wat mee heb je weer een nieuwe buurman? ik hang je zwarte pak wel klaar opa, zeg eens iets waar kijk je naar nee, je kunt niet mee we kunnen wel een rondje buiten oh, de zuster niet mee eens ik mis je lieve opa ik mis mijn lieve opa…

misschien die vrouw van kamer vier krijg je nog wel je glaasje jonge ik smokkel je volgende keer wel wat mee heb je weer een nieuwe buurman? ik hang je zwarte pak wel klaar opa, zeg eens iets waar kijk je naar nee, je kunt niet mee we kunnen wel een rondje buiten oh, de zuster niet mee eens ik mis je lieve opa ik mis mijn lieve opa…

Zeg me aan wiens verstand er wat scheelt Zeg me wat klopt er niet aan dit beeld: Een stelletje eilanders weet probleemloos een groep herten naar Schiermonnikoog te smokkelen Een paar andere eilanders worden boos en minister Verburg, verantwoordelijk als ze is begint hierop haar hersencellen bij elkaar te sprokkelen Die beesten horen daar…

verraderlijk kwallige wind aflandig strandend op zand langs de zee daar woelt het monster het gele torpedoboot- jagerseskader van de alsemgeest 't vaart er voortvarend want ja, navigare is puur maritiem gezien nodig geweest z'n eigen koers naar gevaarlijke golven van Aden, door Rode Zee, Suezkanaal routes vol smokkel…

Dat, bij winst noch bij verlies, Niemand ooit een knikker smokkel! Niemand kijke ook bang of vies, Schoon al krijgt hij op zijn knokkel! Wie, of hij verliest of wint, Glimlacht, is mijn beste vrind. 't Zij gij speelt of met een hals, Of met flinke en knappe mikkers, Jongens, speel toch nimmer vals. Speel nooit enkel om de knikkers!…

iemand met een duidelijke missie Maar het pad er naartoe is onduidelijk Ik ben een krijger die na elke overwinning zichzelf verliest Ik ben een muzikant die speelt tot het einde, maar dan ook tot het bittere einde De grens tussen dromen en realiteit word steeds duidelijker zichtbaar Ik weet alleen niet of ik mijn angst wel het land uit kan smokkelen…

Ik smokkel nu met résoné en maat. Maar ja daar heb ik wel mijn reden voor, dat krijgt je zo meteen wel door. ’t Sluit aan op wat nu komen gaat. XI Viervoetig sonnet ’t Sluit aan op wat nu komen gaat; dat zie je toch, je volgt de draad. O nee, je was nog niet zo ver? Nou kijk dan goed wat er nu staat.…