Alle inzendingen over spijkerbroeken

ze kruipt in haar spijkerbroek licht haar borsten in haar Marie Jo* en ontwaart met huivering in de oude spiegel een gelaat dat niet meer op haar gelijkt…

De slopen bollen alsof de kussens zijn geschud de spijkerbroeken gaan op rij wijdbeens boven het gras Wasdag…

Spijkerbroeken vol met meisjes zweven wiegend door de wereld. Als de meisjes zijn gaan slapen - meisjes slapen zacht en rond- droomt de stof een blauwdruk van hun billen op de grond.…

Zeg, vrouw Er is een ongerief Er zit modder op mijn broek Dikke klodders modder Op mijn spijkerbroek Hoe komt het eraan? Wie heeft de dikke modder aan mijn spijkerbroek gedaan?…

Ik ga de kleermaker straks zeggen Mijn spijkerbroek uit te leggen.…

een spijkerbroek of toch die korte broek? een helse keuzestress, niet te beschrijven, die klerenkeus zal altijd pijnlijk blijven want antwoord vind ik in geen enkel boek nu waart en waait de herfst weer voor de deur dat zie je, hoe gekleed ook, aan de kleur…

het is weer tijd voor laagjes die trek ik aan en uit ik begin met een paar meer die ik langzaam afleg eerst een warme spijkerbroek met een wollen trui na de middag in de zon kleed ik mij met katoen gouden dagen van de herfst een koesterend omarmen…

mijn armen ik verdwaal nog vaak in jou ben ik de weg graag kwijt Het duurde lang de droge tijd De regen komt de wind speelt met de deuren de kleine slaapt Ik zie je zacht gesleten spijkerbroek je lacht je lach als manjaboom in januari…

zag je lopen op veel besproken benen hoog gelaarsd in het bontje van de jas danste steeds je paardenstaart spijkerde in broek wat god vergeten had uitnodigend in groet ik mocht de tassen dragen naar je grote wagen lachte in verwachten je kus was goed…

Je jeans zonder jouw billen waren gewoon een spijkerbroek. Ze lagen te wachten op de trap, konden zonder jou geen treden gaan. Met al mijn verbeeldingskracht dacht ik jou het denim in. Het had geen zin. Ik kon de pijpen niet laten staan. Daarna nog even nagedacht. Of ik je zou bellen. Wist alweer, het heeft geen zin.…

op het kerkbankje zitten ze naast elkaar zij in klederdracht hij in spijkerbroek zang en gebed onverstoorbaar gebogen hoofden naar God op zoek buiten is er oordeel om overtreden van de wet maar van het virus worden zij toch immers gered laat ze dan maar bidden op het bankje in de kerk als ondenkbaar onschendbaar want samen zijn…

ik dans geen poëzie de choreografie is mij iets te subtiel tutu in slanke passen de echte hoge hakken staan me niet wel spijkerbroek en gympen soms vreemde woorden om mijn schrijfsels op te pimpen maar in decors leef ik me uit beluister deze herfst mijn vogel voordat het winterse voor even alles sluit…

weids klonk haar lokroep rendieren ver daarachter ze zwaaide met een stok in haar korte spijkerbroek het rendiermos was zachter dan ons dekbed, sphagnum kneep ze uit op haar borsten het spartelen indachtig erna ik speel op de verlaten piano foto’s dichterbij, belevingen er is onweer op komst, het riet buigt dieper dan ervoor…

gevuld met leven gokken, spijkerbroek breien en bezonnenheid .…

De spijkerbroek die ik zoëven zag zo goddelijk glad rond je billen lag heeft mij toch wel bewogen Verlangend ontvlood mijn mijmerende mond 't wijfelend woord dat geen mens verstond als dat toch eens zou mogen Ik eerde schoonheid nooit gezien hopeloze honger, naar wat misschien ook smeulde in jouw ogen Maar momenten vergaan in eeuwigheid…

Ramsey droeg een afzakkende spijkerbroek. -------------------------------------------- Hij toonde voor de rechtbank geen respect. Wanneer je voor het hof je broek laat zakken, Heb je maar zo drie dagen cel te pakken, Heeft Ramsey in Amerika ontdekt. Het is dus slim - wil je je billen tonen - Te wijzen op het recht om te verschonen.…

Heupwiegende bewegingen In een fijne spijkerbroek Felgekleurd truitje Blonde haren gaan Mensen rondom En toch geheel alleen Spelend met de ogen Rondjes draaien op de soul Elke bas dreunt even door Maakt je hoofd leeg Luidt het weekend in Lichtcircus rond je voeten Alcohol stroomt door je heen Zwevend op de klanken Dan is het mooi…

Haast iedereen in stoere spijkerbroeken of op naaldhakjes, super hoog. Ze paraderen over straat en iedereen heeft haast. Ze kijken niet omhoog. Alleen maar naar beneden Ze hebben allemaal een telefoon en vinden dat heel gewoon. Dat lijkt allemaal zo rustig. Vergis U niet, ze maken ook ruzie.…

Hij ziet er netjes uit nu, en niet meer in die spijkerbroek maar keurig: jasje, das. Hij leek wel zelfverzekerd, vol met grappen, origineel En nu dan jaren later herken ik niet meer veel Was hij niet steeds meer meegegaan met club en klasgenoten, en tactisch, zich langzaam aangepast niet principieel maar praktisch.…

nummer negen zo leuk bij het behang het getik van hoge hakken en geile gilletjes passen perfect bij zo’n madam nee, zij is niet blond maar wel strak in de verf gezet, daar houdt hij van tegenwoordig dan, hij drinkt nu rode wijn, draagt een pullover en zij pinkt pluisjes uit kasjmierwol de uitslover, weg met die kisten bier en spijkerbroeken…

Toch ben je meer dan welkom jonkvrouw in spijkerbroek.…

Het leven laat zich nog wel hullen in een strakke spijkerbroek of op andere wijze opvullen na een consultatief bezoek. Maar soms in combinatie met minder haar verjongt zich de werkelijkheid met slechts een paar jaar.…

het schemert fijntjes groen met donkerrode ondertonen in goud filigraan gevat een luxe dompeling in het warme bad van sfeer en verfijning dat al uitstraalt van dit diner de chique is nog niet verziekt met shirt en spijkerbroek maar opgefleurd met kleur en smaak de couverts zijn uitgebreid en op de tafels glinstert het kristal…

Zonnewarmte op ledervest, spijkerbroek Relaxed geleund, bijna slaapgevoel. Voetgesteund, de armen nonchalant hangend aan stuurstaal, koplampchroom Eeuwigheidsrit tot aan hemelboog De Harley Davidson blues…

De EU importheffing komt eraan Want Trump zet Ursula echt niet te kakken Die Yankees zal ze goed terug gaan pakken Maar ik ga bourbon en wat jeans inslaan Een nieuwe Harley wordt me wat te duur Ik kruip gewoon achter mijn Tesla-stuur…

in de tijd bladeren vergeelde bladzijden tot een oud en stoffig boek de kleur van haren vlammen mij tegemoet mompel "das wahr einmal" zelfs in sepia ziet het nu bleek we lachen om de lengte van de rokken mijn hemel wat zagen we er uit hotpants en lange rok Afro-kapsel, sluik en lang dan weer een blonde korte pruik een strakke spijkerbroek…

Ach was ik nog zo in geluk geborgen een jonge knaap nog in zijn vaders huis gekleed in spijkerbroek en wollen buis geheel frank en vrij en zonder zorgen. Maar ach, waarom zou ik in 't heden klagen naar omstandigheid ben ik nog bij de tijd veel last en kwaal hoef ik niet te dragen.…

Ach ja ik was toen rond de zestien jaren en leek een stoere vrijgevochten kwant in spijkerbroek en van die lange haren, maar in de liefde niet eens dilettant. Maar desondanks ging ik op vrijers pad en hoopte dan een meisje te ~versieren~, terwijl ik niet de minste notie had hoe of het moest, de lusten bot te vieren.…

wat een kont, wat een kont ze draait zo lekker in het rond wat een kont, wat een kont het water loopt nu uit zijn mond ja, vrouwen zijn zo welgebouwd hun kontje spant perfect vertrouwd in een blauwe spijkerbroek zijn zelfbeheersing nu wat op zoek hij kon het echt niet laten zal dit misschien wel later haten hij wou per se wat van de grond…

mijn hand glijdt sensueel over jouw zwarte sexy shirt langzaam naar beneden je billen strak in spijkerbroek wiegen zwoel op het ritme van de nacht een stem uit de verte fluistert duivelse verlangens bevangen door wellust geef ik me over aan mijn lijf dat begeerte verraadt in schemer van de maan verschijnt een gloed op mijn melkwitte…