Alle inzendingen over stort

Ze hadden geen stuiver noch toekomstplan maar toch volgegeten en bruinverbrand van hun lange vakantie naar Griekenland deze grote arme familie uit verweggistan “Morgen boeken we voor de wintersport, eerst kijken of Nederland heeft gestort” (Nederland is relatief de belangrijkste armoedebestrijder in de wereld en is daarmee een plaatsje opgeschoven…

weg die zij elke dag weer aflegt de rotzooi aan haar randen verdrijft de droge geuren steriele zachtheid ten dienste van wel zeker iedereen maar niet de sluikse storter haar witte stukjes lijn worden grijzer elke dag als vuil besmeurde tranen maar van opstand is geen sprake straten doen niet aan politiek ze ondergaan gelaten het storten…

Uit de hemel duiken snelle stippen naar een niemandsland vleugelloos weggeworpen zachte tassen, stoelen hard metaal, ledematen ook mijn hart staat stil van ongeloof toch ligt daar een lakschoen toch lees ik opengeklapte levens mijn vertroebelde ogen en mond vol gedachten vragen om woorden voor de leegte Dit veel te grote gebeuren…

Omdat ik alle ophef niet goed snap (Ik heb me hier het schompes steeds geschreven Het allerbeste van mezelf gegeven) Neem ik een ongebruikelijke stap De bonus die u mij rechtmatig gaf Daar sta ik dus geen ene cent van af.…

verschroeid gras ligt loom het iele hoofd op dorre akkers waar het zwoegend wacht op wat regen in de nacht lacht een blinkend blik op uitkijk voor wat roest die ook zij weldra verwacht een beetje kleur in elk bestaan ruist het in de verte zacht en vochtig zonder wroeging over buiten nat en zo weer droog van straffe ritmes zonder betoog…

De aarde stort in zee de zee bespoelt de aarde zekerheden storten in onrust, chaos, alles weg westers Japan verschrikt bang. Plaatsloze emotie gevoel geruïneerd hoe te redden wat te redden verstoorde wereld opgeschrikt. Watervloed na watervloed Tsunami ongekend. Niemand weet wat deze stroom nog later doet.…

Mijn wereld stort in, maar alles gaat gewoon door -- ongeacht mijn pijn.…

ze, de mannin Zelfs al stort de tempel in…

Ik zie de waterval daar stort mijn traan zich naar beneden.…

de wereld stort in angstige ontreddering schokeffect op schaal…

zomeronweersbui stort parelend kristalsteen langs de regenboog…

we liepen over de brug die stortte in, er was geen weg terug.…

vleugellam stort ze als een baksteen na al die harde voelt ze deze klap niet meer…

als een baksteen stort de steenarend op zijn prooi dodelijk precies…

Orca van de lucht stort zich als rode baron op een Vlaamse gaai.…

De intense lach verdringt in de schemering waar een wolkbreuk stort.…

waait door de bomen een blad stort op de bodem alles valt ooit neer…

regenbui stort zich elke dag steevast kurkdroog de krant op de mat…

[Haiku] van grote hoogte storten eikels op de grond – bomen in de dop…

Dan stortte ik zo mijn hele hart bij jou in je nachtkastlaatje.…

Een beek stroomt eeuwig, stort zich in zee en heelal. Zo blijft steeds Gods Woord.…

Donkere wolken in het avondrood boven een onzichtbare dood Ik loop tussen de flats van de stad rondjes om een nieuw zwart gat van geconcentreerde materie Een vleugellam vliegtuig sloeg vrienden van vrienden de bodem in Na de klap is het stil Ik wil horen wat ik niet weten wil en daarna vrijen in de schemering al is het met een vreemdeling…

Het is net februari maar de zon stort zich al uit over het bos. De winter rukt zich los van de bomen. En ik fluit mijn eerste lentemelodie.…

de kuil waarin ik val stort boven mij ineen er rest mij slechts één woord gebeiteld in een steen uit…

Illusoire wereld van 'n kind stort in naarmate hij ouder wordt Tegelijk met het verdwijnen van z'n speelgoed naar zolder…

een waterval van liefde stortte jij over mij heen we genoten ervan totdat het in 't afvoerputje verdween…

een waterval van liefde stortte jij over mij heen we genoten ervan totdat het in 't afvoerputje verdween…

Aan de oever van het Tjeukemeer Stortte een ooievaar dodelijk neer Wat de oorzaak was Zag men later pas 'n Babyterrorist met een geweer…

Kon je maar ín stilte begrijpen hoe gekwetst, gepijnigd en gestenigd ik zou zijn als een druppel in jouw waterval klamp ik mij aan jou vast en stort ik naar beneden…

Wanneer 'hoogmoed voor de val' komt, Men niet naast de schoenen loopt van hetzelfde Hoe hard is dan de klap, vooraleer men ter aarde stort?…