Alle inzendingen over strikjes

Durf jij het niet te schrijven laat mij het dan maar doen ik wil gewoon de passie beleven zoals toen ik wil jouw zachte zoenen vochtig ondergaan te oud vóór, zijn droge cliché`s en mogen niet bestaan ik wil het hele sprookje met strikjes op mijn mouw maar strik ons niet te heftig mijn lief kom niet te gauw…

strikjes in de nacht bewegend naar woorden en gebaren de ronding van december tastend onderweg er is geen dwalen in dit landschap raak me aan rood glanzend is het licht…

Op zulke zwarte dagen Sta jij altijd voor mij klaar Je leest me voor uit Bambi En doet strikjes in m'n haar.…

al twee dagen lag hij daar een roze opblaasballon versierd met rode hartjes nieuwsgierig keek de wind hoe hij heenenweer rolde maar niemand speelde ermee toen was hij opeens weg meisje met strikjes in het haar had hem teruggevonden…

al twee dagen lag hij daar een roze opblaasballon versierd met rode hartjes nieuwsgierig keek de wind hoe hij heenenweer rolde maar niemand speelde ermee toen was hij opeens weg meisje met strikjes in het haar had hem teruggevonden…

mijn virtuele hoedjes varieer ik eindeloos gekleurd door het moment voor vrolijke dagen versier ik ze met kwikjes en strikjes van al mijn rouwtranen haak ik een ragfijn mutsje zo draag ik verdriet mijn eigen dichterspetje bedekt mijn hoofd in dromen waar de muze woorden weeft…

Geen naam was ons te lief voor onze kleine hartendief een lange speurtocht in vele boeken om de mooiste naam voor jou te zoeken toen bleek hij al geschreven in de palm van Gods hand en voor het heilig doopsel draag jij een wit kleedje afgeboord met strikjes en kant symbool van liefde en zuiverheid nu je tot Gods kindje wordt gewijd.…

Het kind, zij draagt geen strikjes meer of vlechtjes in haar mooie haar het kind zijn is haar afgepakt zo jong volwassen worden was te zwaar.…

strikt genomen denkt iedere vrouw … kerels ! Kerels die willen alleen maar … je weet wel dat …. strikt genomen denkt iedere man … vrouwen! Vrouwen die zijn er alleen maar op uit om dat … of dat … te krijgen ten eigen gerieve maar als je alle slingers confetti en andere tierlantijnen en niet te vergeten die strik(t)jes hebt weg…

uit de hoeken van de kamer weer tevoorschijn ze woonden in mijn geheim in mijn handen die zich vergeefs vouwden en al voelde ik regen het luisteren naar hun groot verdriet gaf de ochtend de kans om open te breken waardoor de kinderen weer poppen werden en ik mijn kamer verliet te moe om nog te spelen met mijn dromen en de roze strikjes…

Een hond met een vestje aan, gekleurd ook nog, en roze, zodat je aan de geaardheid be- gint te twijfelen -van de hond dan- en strikjes op het kopje, duidelijk een modebewuste hond.…

Al troont geleerde hand, met vingren wis en snel, Vloeizoete wijzen uit het zangrig snarenspel; Al lokt uw sneêge zang, met strelend lief geluid, De vlotte ziele tot het zwijmend lichaam uit: In strikjes van uw haar mijn geest niet is verward. Uw blinkend aangezicht sticht mij geen brand in 't hart.…

Nog één keer tonen ze hun rosse strikjes en steken dan trots hun V-staart omhoog, klaar voor de start naar het verre Zuiden. Hun laatste tweet aan de toog met 'twit- twit-twiet-geluiden'.…

Strikjes, lintjes, zachte wolletjes liggen knus en dottig dolletjes in het witte zijden mandje, 't mandje met het witte kantje. Wat al hemdkens, wat al broeken al die zachte luierdoeken, wat al lichts en blanks en teer 't lijkt voor 't kleintje van 'n Heer.…

de verte de kabbelende zee zag grasgroen zijn de blaadjes van de bomen in de eerste lentedagen zwierend als in een ballet de takken van bomen in het licht van de rode ondergaande zon wat een prachtig silhouet witte sneeuw op struiken in de winter terwijl de zon even door de wolken kiert een meisje in een roze jurkje met strikjes…

Kijk ze gaan, daar in de pas, hoedjes recht in ganzenpas, Netjes lopend in de rij, alle kinderen zijn erbij Vader en moeder lopen voorop, stappen nog net niet in galop Strikjes en kantjes op jurkjes en hoedjes Kinderen zien zo heel erg zoetjes Want het is zondag.…

honderdduizenden minuten uit mijn jeugd met plotseling opgeroepen beelden momenten, snapshots mijn vader achter het stuur op een snikhete vakantie hoe hij me leerde schakelen naar z'n twee "remmen op de motor", mompelde ik niet ver van hen liggen ook de jongens en meisjes uit klas 2 A van de Lagere School uit de zwart-witte tijd van petten en strikjes…