Netgedichten

netgedicht (nr. 49.052):

Boerenzwaluwen

Naamloos glijden ze door de lucht
en surfen langs hemelse boeien
met lange, sierlijke halen, tot ze met een zucht
zachtjes landen op telefoondraden
om gezellig te 'tweeten': zo van 'vit-vit-viet''
of 'swit-swit-swiet'.

Draaiend en kerend scheren ze laag over de grond
of schieten hoog de hemel in.
Al maken ze het nog zo bont,
ze vliegen toch recht door 't smalle luik
van de boerenstal naar het moddernest
vol opengesperde bekjes met lege buik.

Nu rusten de uitgesloofde lakeien als zwarte stipjes
op een overvolle notenbalk.
Nog één keer tonen ze hun rosse strikjes
en steken dan trots hun V-staart omhoog,
klaar voor de start naar het verre Zuiden.
Hun laatste tweet aan de toog
met 'twit- twit-twiet-geluiden'.