Alle inzendingen over stukje kwijt

ik kan het niet ontkennen ik ben jou een stukje kwijt ook jij bent wat verloren jouw passie en jouw vrolijkheid het is moeilijk te verwoorden wat ik merk of wat ik voel ik kan alleen maar zeggen dat ik het goed bedoel het is ook mijn eigen onmacht het is zeker mijn verdriet om niet tot jou door te dringen 't is net of je…

In de afgelopen tijd, Raakte ik mijn gehoor een stukje kwijt. Mensen die er zich aan storen, Zeggen, “Jij bent selectief gaan horen, Jij bent heus nog wel bij de tijd”. Toch een geluk op je oude dag, Dat je niet alles meer horen mag.…

kwijt Dan heb ik mijn strijd verloren Dan moet ik mezelf terugtrekken En begin ik weer van voren Het verdedigen van de koning Is mijn legers voornaamste taak Ik moet er dus voor zorgen Dat ik mezelf niet kapot maak…

Het is eigenlijk moeilijk uit te leggen, want van dat stukje wereld hou ik het meest. Het stukje was ooit van mij, maar ik raakte het kwijt. Van de week mocht ik er heel even bij, ik was werkelijk gevleid. Dat kleine stukje wereld is in leven, niet in Frankrijk of Oostenrijk maar heel dichtbij.…

Opa Jan Goossens werkte vroeger bij textielindustrie Van Spaendonck, te Tilburg. Opa was eigenlijk van boerenafkomst maar in de avonduren ging hij studeren, om verder te komen. Hij bracht het tot dessinateur: híj schiep de kleuren en patronen in wollen stoffen! Als kleinkind kreeg ik, al vroeg natuurlijk zijn creativiteit doorgegeven... via…

ik zag dat jij ondeugend het doosje met verholen gedachten schudde zij mankeerden ieder een eigen stukje werkelijkheid dat was nog kwijt af en toe als de passie overloopt dan schud jij de doos altijd ontsnapt er iets stouts waar jij als de donder achteraan loopt omdat je ervan houdt nog zijn ze niet klaar voor een zelfstandig…

Ik zoek die ene omhelzing die mij geeft wat ik wil warmte en genegenheid het maakt zoveel verschil Laat mij een keer voelen hoe gemeend iets kan zijn zonder het stukje wantrouwen op een voor mij vreemd terrein Mag ik ook een keer koesteren ik wil zo graag mijn liefde kwijt en het enige wat mij omhelst is de tijd van eenzaamheid...…

Om jou mijn lucht te geven, of een stukje van mijn leven. Zodat jij iets langer hebt, al was het maar even. Ik wou dat ik je dat kon geven.…

ze zat daar maar wat stil te wezen telkens ze iets zeggen wou brak er een stukje van haar mond dus zweeg ze en slikte…

De dag tekent zich schuimig af in grijs getooide wolken Hoe zal zij ooit haar fel gemis naar iets subliem vertolken Hij rendert met zijn geestesoog de pijn die haar naar binnen zoog en deugdzaamheid deed kreuken -dit bloemenhart deed buigen- Hij neemt haar fluisterend bij de hand drijft zorgen blozend aan de kant Hij is dat stukje…

Telkens een stukje verder, oké? Ik help je wel!…

Maak een stukje voor mij vrij. Geef een stukje van je hart. Open een stukje voor mij apart; en deel het leven door een deel van mij.…

Nooit kan ik een stukje loslaten. Want dan ben ik alles kwijt. Telkens weer opnieuw beginnen op zoek naar zekerheid. Rechtlijnig en creatief denken op zoek naar mijn doel. Het omzeilen van mijn emoties. Vertrouwen op mijn buikgevoel.…

Nooit kan ik een stukje loslaten want dan ben ik alles kwijt. Telkens weer opnieuw beginnen op zoek naar zekerheid. Rechtlijnig en creatief denken op zoek naar mijn doel. Het omzeilen van mijn emoties. Vertrouwen op mijn buikgevoel.…

Lood In mijn hoofd En In mijn hart Het slijt niet De tranen Van het gemis Stromen Elke dag Weer een stukje Verder weg Van jou Ongewild Ik wil niet dat je Vervaagt Jouw geur, Jouw stem Wil ik niet kwijt Ik koester Ze slechts In herinneringen Ik laat je niet los, Nu nog niet...…

enig verweer Blijkbaar kan dat echt wel ik ervaar het iedere keer Nog nooit zo'n heftig gevoel voor iemand, als ik nu ervaar Maar zonder genoeg respons helaas, helaas, maar waar Na herhaaldelijke decepties geef ik de moed nu maar op En dwing ik mezelf nu maar tot een definitieve stop Mijn gevoelens protesteren en willen je niet kwijt…

Ik wil je kwijt, uit mijn hoofd, uit mijn gedachten, uit mijn dromen, en slapeloze nachten...…

Zie ik andere mensen om me heen, die gelukkig zijn en niet alleen. Dan denk ik weer aan hoe het was, samen stampend in die grote plas. Of samen genietend van een ijsje, ik mis je zo mijn kleine meisje. Je kleine handje in de mijne samen kijkend naar de treinen. Lekker op pad met z'n twee in een eerste klas coupé. Lekker lang genieten in…

ik zal altijd van je houden, en ik wil je nooit meer kwijt.…

Zo kort geleden Zo'n korte tijd Ik kan het nog steeds niet geloven Maar ik ben je echt kwijt Als ik 's ochtends opsta Kom ik uit bed met verdriet Dan wil ik bij jou zijn Maar ik weet, jij bent er niet Nee, je bent er niet meer En je zal er ook nooit meer zijn Nooit meer zal ik in jou ogen kijken En die gedachte doet me pijn Ik denk…

Te vroege lente de bomen en de vogels zijn het noorden kwijt…

Ik ben het kwijt, had het voorhanden ben het zoeken zat, leg het aan banden. Zoek naar geloof wat er gisteren nog was. Ben het kwijt maar geloof me als ik zeg, ik geloof in mezelf, dat is niet verloren. Ik geloof in m’n eigen al ben ik eigengereid Ik ben het geloof in mezelf in elk geval niet kwijt.…

Nu nog schrijf ik later om mij te ambachten in je dromen, mijn torso verfijnd bij deze gedachte maar hoe kan ik je raken wanneer mijn poriën de scherven schreien van achteloze daden waarmee jouw bloemmotief verwelkte in en wolk die kleurloos langs de hemel zwerft…

Eerst is er ‘onwetendheid’ dan is er het ‘weten’ maar na de ‘alwetendheid’ komt stilaan het ‘vergeten’. Wanneer ook ‘t niet meer weten in de vergetelheid is verdwenen weten we, dat waar ooit onwetendheid bestond alles nu vergeten is.…

Wanneer raakte ik je kwijt kwam er stilte diep in mij de trein van het bestaan raast steeds sneller voort. Heeft geen oog waarom ik jou voorgoed verloor elk station wordt aangedaan steeds blijft hij even staan. Dan zoek ik naar sporen van een weg waar ik vrij zal zijn van de oude pijn die mijn ziel zo heeft verwond.…

gezwicht voor niets een zeggend gedicht alleen woorden zeggen iets en die komen er te zijner tijd ik moest dit even, kwijt.....…

Terecht sprak vader op het nieuws: zo is mijn dochter niet, die springt niet zomaar voor een trein, dat geen mens dat nu toch inziet. En dan komt de redder in de nood: in de vorm van meneer van de Goot. De patholoog gaat uitzoeken waarom, het meisje daar voor die trein sprong. Het is voor nabestaanden niet te begrijpen, waarom een…

Ik ben kwijt Wat ik ooit had Ben vreselijk op Mijn hart getrapt. Ik was zoekende Naar het verlorene Maar besloot te stoppen Met het zoeken naar: Het onvoorspelbare…

Ik ben je kwijt. Ik kan niet meer in je geheugen treden. Elke vorm van herkenning wordt vermeden. Ik ben je kwijt. IK ben je kwijt. Het heden is niet meer het verleden. Wat we doen is niet meer wat we deden. Ik ben je kwijt. Ik ben je kwijt.…

Een snelle meid in Heerenveen Reed sneller dan ze deed voorheen Haar schaatsen klapten driftig door En het publiek riep toen in koor Kom op ze zitten op je hielen Straks rijden ze je in de wielen Ze kwam toen bij de finish aan En wist ik ben voor goud gegaan Haar enkel zonder het textiel Bleek echter haar achilleshiel Dus de moraal van dit…