Netgedichten

netgedicht (nr. 72.230):

Iets stouts

ik zag dat jij
ondeugend het
doosje met verholen
gedachten schudde

zij mankeerden
ieder een eigen
stukje werkelijkheid
dat was nog kwijt

af en toe
als de passie
overloopt dan
schud jij de doos

altijd ontsnapt
er iets stouts waar jij
als de donder achteraan
loopt omdat je ervan houdt

nog zijn ze niet klaar
voor een zelfstandig
bestaan want het stukje
bezieling komt er nog aan

dan pas zie ik
je lachen om de
complete gedachtenlijn
nu pas kun jij tevreden zijn