Alle inzendingen over trapper

Onverwacht zo in de stad kruis ik je weg en roep je Je kijkt me aan en groet, je trappers…

trappend overlangsonder maar nooit op snelwegen trappend jezelf overbruggen trapper zijn waar alles al ontdekt is de trap zonder verdieping jezelf betrappen natrappen…

Een meisje op de fiets in de regen, haar blote voeten op de trappers, haar doorweekte zomerjurkje ik wilde haar wat zeggen, ik nam de natte slierten haar voor haar ogen weg, maar ze sprak alleen oud-Grieks, en ik slechts onzuiver Veluws.…

ik moet ze smeren of vervangen ze kraken en piepen weerstand ik moet mijn rijwiel overwinnen tot dan trap ik mij het leplazarus…

tegenover mij staan ze op pedalen in gevecht met de wind omdat ze ergens moeten zijn ik laat mijn trappers gaan vandaag laat ik me dragen voel ik me vogelvrij want ik hoef nergens heen in deze onstuimige herfst kom je van alles tegen verbeten trekken en die glimlach van mij…

Dit is een land een land van fietsers en fietsen Hier heerst het in beweging zijn de ijver op de trappers De paden op de lanen in het is er geen zalig 'nietsen' Ja, voor even... 'n bakkie of 'n biertje 'n kwartiertje, hooguit ........een halfuurtje Blijf je zitten waar je zit? dat.... verzuurt je.…

- in reactie op Wim's snelsonnet - Pak je rust en kom niet met verhalen over waaiers, nauwe stegen en de sprint van groenewegen morgen wachten toppen van besneeuwde kathedralen, dus ren je rot en laat die trappers malen, je moet immers Parijs nog zien te halen!…

hij is meesluipend maakt zelden klappers vooruit rechtdoor neemt nooit zelf initiatief leeft naar regels erkend ook administratief beent sparend bij op tandjes en trappers lepe leipheimer laat aanhankelijkheid zwaar wegen pas contre le montre zal hij solo de tour aanvegen…

crazy my dear wat een bof dat hij ene wim bij de plas trof die zei luisteren niet pielen geef eens volgas op rijwielen uitgerust met trommelremmen als je je trappers stilhoudt gaat de fiets vanzelf snorren maar dan wel zonder te remmen hij gaf toe dat die fietsen zonder te rijden zich niet door snorren laten onderscheiden…

Gebukt door vele winden, zwoegde ik mijn trappers lam, mijn fiets en ik, wij zijn geen vrinden, de tocht duurt altijd veel te lang Gegeseld door de regen, waait daar maniakaal, de gierende wind mij tegen tis oorlog op mijn paard van staal.…

Handen geklemd, voeten stampend op de trappers. Sorry, maar mij krijg je niet klein. Ik bezeil je, zodat mijn ros recht blijft.…

Pijnlijk laten bloesems hun schoonheid los Vogels roepen je van 's morgens vroeg tot 's avonds laat Aarde bedekt de werkelijkheid De zon verschuilt zich in verbijstering Trappers vertragen de weg Plassen verdriet takelen zich omhoog Vermoeide wind baant zich een weg Bomen hebben hun leven weg gegeven De kist omsluit ons leven.…

Fiets de trappers rond Naar het volgende terras. Waar de koffie lauw En de salade warm Naast een pakje peuken wacht. Gedeelde smart Blijft gedeelde smart. Zo ook de zadelpijn. Lucht van dennen En parelnat. De veluwe. Ik wil in bad.…

te komen moet je er in blijven geloven met jezelf in het reine tot aan de laatste meters vóór de meet Joop Zoetemelk André Darrigade Vjatsjeslav Ekimov ga hun uitslagen tellen getuige hun rol echt modellen diep groot hun geloof als volger heb je meer aan een groot nat geloof en een kurken ziel je laat de droge overgave aan devote trappers…

gerangschikt volgens tellingen loopt een jaargang vol vertier licht en luchtig, in heuplange haren vergaarden wangen haar lachende jeugd en immer roze meisjesblos in doorzondagen vol sjeu fietste onze rugtas mee, geladen met de joligheid van mooie zomers op haar stalen ros hield ze het wel uit hij steigerde niet maar liet zijn trappers…

En toch, o mocht hij nog een keer, geknield voor ’t orgelfront, de trappers voor de vrouw bewegen die boven hem haar psalmen zong. ------------------------------- uit: 'Hora incerta', 1993.…

mountainbikers volgt nog altijd oma’s oude fietssporen en steeds draait het ingespannen wegenwerk langs zanderig gele paden waar de gespaakte road gang slavend minibergen uit grootmoeders’ plekje slijt die daar toen ook haar tijd wentelend besteedde maar dan aan meer genoeglijk vertier ondiep nu verhullen braambosjes die dalen voor hevige trappers…

Helaas hij is de trappers kwijt. Ik zal maar laten begaan, het is niet het einde van mijn bestaan want ik word bekeken door mensenogen. Zij schuwen de kleurenmengeling niet. Al heb ik zo’n verdriet er is niemand die het ziet.…

De dag daarvoor fietste ik de trappers al moeizaam in het rond. Mijn borst voelde koud, erg koud, het tintelde in mijn linkerarm. Thuisgekomen zakte het wat weg, 'k voelde me weer goed en warm. Toen de nacht en die fatale ochtend, (9 februari 2006, 07.00 u) ik ben als ware aan de dood ontsnapt.…

Je draait je om, doet de deur dicht en gaat op weg met je fiets, zwaar voorovergebogen trap je de trappers rond, naar het uiterste van je mogelijkheden, je belandt, komt aan in een duister dorp waar huizen en boerderijen hun tranen laten vallen en treurigheid je deel is.…

Hij gaat de klassen rond, de trapper is terstond geschorst. Het meest wat me nablijft is, de meute eromheen, er was er werkelijk geeneen, die een poot uitstak! Walgelijk!…

Ze speelde piano Ik hield mijn tranen Samen op je kamer Terwijl het razen Van de wereld Altijd verder gaat Elke noot Die door je kamer zweeft Is als een traan Die rolt over mijn wang Ik sta op de trappers Vlieg over de laatste helling Ik rij mijn ziel eruit Op mijn gezicht Die woeste blik Niemand verdient dit meer Dan ik…

Het is de tijd van het dunne laagje huishoudjam en goedkope margarine verstelde kleren opgeknapte fietsen met houtblok rond trappers vaseline op de spaarzame glimmende delen de fiets in de schuurperiode het is geen speelgoed het veld in op zoek naar zuring en klein avontuur de vis per bakfiets uitgevent de borstrok de lange kniekousen met…

snottebel en knokige knietjes kreeg van hem mijn eerste klein boeketje madeliefjes, maar 'k noemde ze mini margrietjes Ik weet nog hoe ik eens sigaretten heb gestolen zo'n rottig klein pakje, ze heetten Miss Blance tjeetje wat was ik beroerd die eerste keer maar gaf het de tweede dag opnieuw een kans Mijn eerste fiets met blokken op de trappers…

De vreemdling echter, bleek van spijt, Vermoedt, waar 't aan mocht schelen, En waant, de trapper licht, uit nijd, Hem eens een pots wou spelen.…