Alle inzendingen over turijn

Mijn leven schuimt als de Turijnse wijn. Voor mijn ziel en zinnen beef ik. Waar zal het einde van mijn zwerven zijn? ------------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

Goddank, ze zijn voorbij de Winterspelen. Twee lange weken keek ik elke dag Naar sporten waarvan ik de zin niet zag En die me daarom gauw gingen vervelen. Ik ben dus beu van al die wintersport En hoop maar dat het spoedig lente wordt.…

vanuit een half glazen geleide bolide kijk ik naar de koude kant betonnen wormen kruipen over zwarte paden - met witte streepjes ze zijn al gevuld met stromen heersbeestjes doorhangende lijnen spannen van paal naar paal naar paal, de grond is bevroren wit laagjes water plaveien hun pad naar de Po altijd vooruit altijd lager van glinst’rend…

Er was eens een man in Turijn, o nee, ’t had een vrouw moeten zijn. Het zit weer niet mee, héb ik een idee en dan wijk ik weer af van de lijn. Opnieuw dan, een vrouw in Turijn, verdraaid, wéér ontspoorde mijn brein. De plaats maakt wel uit, want het speelde in Duitsland en meer specifiek: in Berlijn.…

O neen, ik drink niet als een bever Vocaal ben ik bepaald geen ever Zwijn of bronstig hert of fret Ik ben broer van De Lussanet Die zuipt en beeft nooit, nipt slechts wijn Uit de Provence, Nice en Turijn Maar als het gaat om dans en sjansen Breekt hij graag voor u twee lansen... ...In deze chaos zij de lezer in eerste instantie…

hij kondigt aan avond in avond uit zegt weet niet hoe of wat zekers weten heel veel in 't turijnse vat kijk mij life zowaar zijn gasten worden uit en te na verzorgd een zitje en jedatje een chipje en een natje hij vertelt ons hoe erg het was wat ze voelden hoe mooi muziek wordt neurie zingt zelf voor zijn gasten steeds meer verbluft…

Bomvol met allerhande souveniertjes Die wij, op hoop van zegen zijnde Kniertjes, Maar wat graag voor de kinderen meenamen We keken door getinte brillenglazen En knepen onze oogleden tot kiertjes Omdat het zout als bijterige miertjes Op onze arme oogbollen bleef azen Pisa vormde een schril contrast met Napels Rome, Milaan, Florence en Turijn…

( voor Myriam Bruyn ) Ik mis je nu al nu ik weet dat je voorgoed naar Italië gaat, ergens bij Turijn, je kunt mijn tranen niet zien, maar ze zijn er wel, heel gek, daar we elkaar maar één keer stevig omarmd hebben, toch kan ik dieper schouwen, weet je, ziener die ik ben.…

afscheid altijd huilen, nee echt, van afscheid schiet ik vol wie vreugd’ voor tranen wil verruilen reist met mij samen naar Schiphol bij elk hevig kussend paartje - homo, lesb of hetero - heb ik wel een verdrietig praatje ‘k zie het verhaal erachter zo kijk, zie je daar dat meisje draven, daar, door die klapdeur naar gate B gaat haar pa in Turijn…

gebraamde schaats de finish haalt, een skiër tuimelt op zijn bek en heeft de rug nog net niet dodelijk verrekt ze dansen op het ijs dat alle kuren heeft gehad lachen want door misgreep vallen sterren door de mand verliezers pijnlijk op hun gat nu zitten bonzen om het vuur de pit staat laag het gas is duur een koud en commercieel Turijn…