Alle inzendingen over uiteen

opgehokt kakelende kippen stem die stokt paddenstoel met stippen een raakvlak ken ik niet mijn kader is geen kwetsbaarheid ik soleer naar verdriet toch is zijdezacht mijn hart gerafeld glee na glee verkaveld uitgepuzzeld bedacht in stukken uiteen gevallen, kant noch wal raken mijn momenten verstrooid verval ik in fragmenten…

De relatie verbroken de samenhang zoek het praten werd schelden het fluisteren werd schreeuwen het ging niet meer uit elkaar, de belofte van alles te willen delen is voorbij.…

ik hang mijn wensen aan de wilgen & m'n liefde voor jou mag in een boom 't oude zeer zal ik verstrooien voedsel voor scheuten van 'n nieuwe droom…

je kunt de diepte van de zee niet zien ook niet de diepte van verdriet je kunt de diepte van de lucht doorzien maar die van pijn dat lukt je niet de diepte van een liefde reikt tot voorbij het heelal verdriet en pijn van uiteengaan voel je overal…

wanneer twee rivieren één worden en later weer zelfstandig verder gaan blijft er altijd een beetje water van de een in de ander staan…

voor me zag ik het plexiglas die de zon in schitteringen deed uiteen vloeien mijn handen als vuisten langs de kleurschakeringen was ik maar als de merel vrij huppend over het gras haar ogen als grote speldenknoppen. “ach dwaas weet je dan niet dat de vrijheid in je hoofd zit.” de vrijheid gevangen in lagen als een geslepen diamant.…

Verwoestende klap oorverdovend kabaal bloed spatten slaan levens uiteen zomaar uit het niets zomaar voor niets angst regeert polarisatie drijft geesten uiteen…

nee, ik kan niemand zeggen dat ik nog steeds van je hou zelfs jij wilt het niet horen de pijn is te groot de wond te diep en nu maar leven alsof alles goed is de waarheid uit de weg terwijl ons hart verscheurd is ik voel dat de pijn ook jou nog dagelijks teistert hoe lang houden we dit nog vol maken we onszelf stuk…

de een na de ander gillend naar beneden spetterend uiteen…

Geen mens ter wereld drijft ons ooit uiteen want wij zijn ondanks alles eensgezind. Door dik en dun, wij blijven immer één, geen mens ter wereld drijft ons ooit uiteen. Mijn psychiater spreekt van schizofreen, maar ik verklaar, wát hij ook van mij vindt: geen mens ter wereld drijft ons ooit uiteen want wij zijn ondanks alles eensgezind.…

Op haar fijnst spat zij uiteen de zeepbel…

Alles spat uiteen Niks is meer alleen Mijn binnenste Alles weg Mijn gevoel Waar is dat nu Mijn leven Een leeg gat Mijn dromen Uiteengespat…

pijn zo diep ervaringen in de mist fijne deeltjes bijeen in nevel uiteen ongrijpbaar verleden voorbij de gedachten van toen verdergaan in heden ontastbaar is de toekomst gedachten worden angsten het barre bestaan in heden vergaan de ondenkbaarheid voorbij...…

nog koud in golven verpakt rolden de eerste verhalen op een al lenteachtig strand hoofdletters schuimden in wit hun belangrijk bericht doken en vloeiden uiteen in vergeten zand wiste met kwistige hand onbelangrijke details alleen waar wind vat op kreeg bleef in stand hij joeg de hotspots wat verder het land op waar zij uitwaaierden…

wij tweeën staan aan beide zijden beide zijden veruiteen wij tweeën moeten tevens beiden naar de andere zijde heen naar de één roept d'ander schrander, Hoe komen wij hierover heen? d'een zeide toen dus tot de ander, t'is te ver, naar dat ik meen wij komen nimmer bij elkander 't is voor ons beide zeer gemeen De ander geloofde geen van…

in nevel uiteen ongrijpbaar verleden voorbij de gedachten van toen in mist vervallen verdergaan in heden ontastbaar is de toekomst onbekend wat komen zal gedachten worden angsten in deeltjes uiteengedreven langs het barre bestaan dat leven heet toch zullen we verdergaan de ondenkbaarheid voorbij en onze zielen laven in hoopvol bestaan…

Och, Geert en Jeanet zijn gescheiden. Aanvankelijk vond ze hem lief. maar hij tartte haar tijdens het rijden: z'n rijgedrag is agressief. 't Inhalig karakter van Geert gaat heel dikwijls met snelheid gepaard en wanneer hij een auto passeert, is het steeds van voorbijgaande aard. Hij rijdt hard naast een cabriolet en ontwaart de bestuurster…

steeds sneller, bewogen ogen met het licht in zicht, inzicht de droom…

het gekwelde leven onder een duister oppervlak de vliegende paradox tegen wil en dank het stormend stenen hoofd als wankel monument luid kloppende harten gestolde angst in open monden de afgescheurde takken van steile rotswanden alles viel uiteen…

Kristalbelletjes spatten parelzacht uiteen in duizend tinten…

Herinnerd vallen de scherpe feiten uiteen -- in een vage sfeer.…

Koninklijk water: een vorst zonder water valt -- uiteen in wat stof.…

Aan mijn voorzichtige voeten dwarrelen ze voorbij sterrenstelsels in schemervelden ze vallen stralend uiteen om opnieuw te verrijzen in het universum van naderhand Twinkelen past alleen in duisternis en in witte pronkgewaden door onzichtbare straalstromen spatten ze als kiemen uiteen Het afleggen van het oude leven om te herrijzen in…

werd gehouden - Desintegratie die als bevrijding Voelt, maar die ook mijn eigen Identiteit in stukjes Uiteen laat vallen…

zijn als de zee: razend te keer gaan of zwijgend het licht uiteen zien vallen in schitterende visjes…

' Schreeuwde de druppel nog voor hij op mijn hoofd uiteen spatte En ik liep door alsof ik niks had gehoord Want zo ben ik Soms ben ik doof…

Ik zal sterven in eenzamen wateren Schreeuwen van pijn in de branding Uiteen getrokken worden door de stroming en een eenzaam en nutteloos bestaan hebben…

Men neme afscheid evenmin al is de hoek er om uiteen te gaan – de weg is geen verwijdering. men neme alles mee, alleen. --------------------------- uit: 'Verschiet', 2001.…

Une nuit de Mai zong je in te verleidelijke kristallen van mauve En rood scheurde jij mij Als een der wellustige Mainaden in scherven uiteen als een weerloos bloot in een bloedig bed van bederf Ik spatte uiteen in abstracte lusten zoog beelden die ik enkel kende uit een vage en sneeuwwitte droom Het kostte je geen drank…

Bij kleuters klinkt geknars en geween : hun favorietengroep valt uiteen. Studio 100 is niet verwonderd : die trutten waren een blok aan hun been !…