Alle inzendingen over versnelling

Dit gevoel is een blokkade op alles wat ik zou willen mijn hart schreeuwt genade ik zit hier gewoon te trillen Jouw verschijning is weer hier jij bent overal waar ik nu kijk maar jij hebt een ander in het vizier iemand waar ik niet eens op lijk Striemend voelt deze kwelling omdat het niet zo mag zijn mijn gevoel in de versnelling maar…

Dat men nu al in drieënveertig tellen Zo’n zesentwintig woorden SMS’t Lijkt thans Short Message Service op z’n best Maar ongetwijfeld gaat men nog versnellen Want SMS’ers blijven onverdroten Hun bullshitomloopsnelheid steeds vergroten…

ik door Uw schepping, Heer Vaak is het een vreselijke rotzooi hier Maar ik zie grazende koeien, ik zie mooie vrouwen De hemelpoort staat op een kier Leuk gedaan, die schepping, Heer Met elke kilometer wordt het beter hier Los van het alledaags gepeuter Weg van het wurgende geklier Fiets ik al uren door Uw schepping, Heer Ik dank U voor versnelling…

achterruit een doorkijk naar de achterban zet versnelling in achteruit vooruit!…

langzaam liet ik de emoties los die versnellend krulden naar het einde van het leren stuk van de zweep zij knalde gaten in de lucht door een vlucht die te snel was voor het blote oog het foeteren veranderde in snelle drift met de vloek als lokaal taalgebruik waarbij het tempo van de slagen stevig werd opgevoerd in een exercitie…

Risico van wielbreuk was gigantisch bij het vol doorgaan op versnelling 53x11.…

Schort op verkorting en versnelling. Vervloek vervlakking en verzwelling. Zwelg niet maar zwijg in taalverstilling. Schrijf als het komt: ritme en rilling. (Met dank aan Ida Gerhardt en Lucebert)…

mijn stilstand zet jou in beweging langzaam in de versnelling hoe meer ik wil en doe des te minder ik bereik schoonheid bestaat dankzij lelijkheid ik doe niets en bereik alles ik doe alles en bereik niets…

Toen kon dat nog, er was nog geen versnelling die ons scheidde. O hoe het was. Hoe het was toen het maar net begon. Jij stuurde, ik was veilig.…

Een fiets zonder versnelling is de norm. Gelukkig had ik goede begeleiding. Om het traject wat beter door te komen heb ik mijn trainer achterop genomen.…

even wat vergeten snel dus naar de super zij kocht een pond gehakt ik een pakje kerrysaus zij kijkt achterom ik kijk achterom eerste versnelling, gas twee meter, boem, een deuk…

Wie denkt dat het me in het water lukt met lastige uitwendige gezwellen tijdens een wedstrijd flink te gaan versnellen, die is volkomen van de pot gerukt! Twee maanden schorsing. Als dat zo moet gaan dan is er echt voor mij geen reet meer aan.…

Men is op versnelling uit. Men oefent in afwachting een uitspraak of men staart zo een detail aan dat het irritant wordt. Niemand ontsnapt aan gewenning. Zelfs voor wie er niet aan went, is hetzelfde nooit genoeg. ------------------------------------------- uit: 'Circulaire systemen', 2002.…

Een nieuwe strategie over spenderen Stelt dat je niet erg ver komt zonder cash Maar heb je een mobiel met web en flash Dan kun je nu meteen een lesje leren Niets kan je saldo-inzicht zo versnellen Als ambtenaren stemmen zien hertellen…

De wind waait In mijn rug Dit is mijn tijd Niet af te remmen, niet te versnellen Ik ga…

-gebruik Gaan kennelijk je hersenen vertragen Hoe meer je belt, hoe minder je gaat dagen Zo zwem je in een modieuze fuik Dat eigentijdse chronisch draadloos bellen Doet immers die vertraging slechts versnellen…

We gingen er soms met de fiets naar toe Mijn vader op zijn trommelrem-Gazelle De Posbank over, klimmen, dan versnellen Het doel bleek een verrassing: Burger’s Zoo Nu koninklijk. En ja dat ga ik vieren Ik woon in Utrecht maar… ik kom uit Dieren!…

Ik laat me vallen In vol ornaat De muren versnellen Mijn adem stokt Een mislukte lach Mijn tanden ontbloot De druk in mijn brein De pijn die bevrijdt Het staat vast Verplichtingen zijn weg Mijn gedachte gegeven Ben verlost En niemand die het weet…

Woorden denderen door zijn hoofd ze versnellen bij ieder van zijn gedachten met iedere slag van zijn hart en plots is hij bij machte zin te maken uit de warboel die naar boven drijft het is die ene gedachte die overblijft, waarop hij al zo lang zat te wachten het gedicht van zijn gedachten.…

Als je mij jouw hand reikt Neem ik deze lieflijk aan Kijk ik je aan en zie Hoe jouw ogen mij beminnen Raak ik je aan en voel De hartstocht mij verlammen Kus ik jou en hoor Je ademhaling versnellen Begeer ik jou en ruik De geur van pure passie…

ik zag je versnellen in het licht van de maan je haalde me in en ik vroeg nog je naam maar voor ik het wist was je al verdwenen de nacht zoog je weg dwars door straatstenen ik liep dan maar verder alleen naar die brug het licht scheen daar feller en plots dook je op...terug in mijn rug!…

Daglicht kwam te vroeg wekte de bewusteloze stilte zette deze om naar versnellende tijd Sterven is weer niet gelukt vannacht ik riep om de knokige armen van de dood krijg er een kille morgen voor terug vol teleurstellende beloftes van een nieuw begin…

Antwoorden tijdelijk de vraag blijft bestaan pijn zomaar verdwenen zoals sneeuw voor de zon uren versnellen hun pas bliksem flitst aan de hemel het regent terwijl de zon schijnt een nieuw begin een open einde lente in mijn hart…

Föhn Stuwt een laaiend vuur Mistral Doet de hartstocht versnellen Sirocco En beheerst een man elk uur Zeewind Het zilte zout is al wat beklijft Windstilte En de herinnering de smaak doet vergezellen.…

Corpus van gedachten Samensmelting van geest en ziel Axonen versnellen Het zelf en het wiel Elk moment in tijd Gevangen in traagheid De impuls sterkt aan Tot het moment van vrijheid Overdracht en remissie Stille duisternis ontfermt zich Het luide vonken bedaart Tot de herhaling, eeuwig…

Harten versnellen, zonder een zucht De ontmoeting geen straf. Individuen smelten ineen Warmte, straling en gevoelens Woorden zijn schaars Duurzaamheid als een edelsteen.…

Ik hoef mijn pas niet te versnellen. De vogels zingen en een konijn dat zich verspringt, vlucht in de bramen, een kleine dendering van doen en laten.…

De tijd die ik nog leven mag, ga ik niet versnellen, niet vertragen. De afstand die ik af mag leggen, van hier tot hier opnieuw, is onvoorspelbaar kort. Moeder rust hier nu. Ik kniel hier al. Elke avond zal ik overlijden. Elke nacht zal ik liefde dromen. Elke morgen hoop ik op te staan.…

ik droom de wereld achteruit in de hoogste versnelling wil pas weer ontwaken in het perspectief van gisteren ondertussen geef ik me over aan Orpheus die me uit de droom helpt in zijn armen gluur ik beschermd onder de nacht door naar de dag die ongeduldig wacht het donker in te halen verlicht koester ik de warmte van vandaag…

Dat wat ogen laat stralen en je harteklop doet versnellen Blij en onbevangen vol borrelend verlangen 't brand als een vuur wat niet af is te koelen Intens tot in de puntjes van je tenen te voelen, Wat een onbeschrijfelijke vreugde iets of iemand geeft 't maakt je zo bewust dat je bevoorrecht leeft..…