Alle inzendingen over vet of mager

nooit iemand die het kan verklaren telkens op oudejaarsavond zijn ze allemaal echt even rond onze vette en magere jaren…

Een Leven met verdriet Wat ze je ook aandoen Doe dat bij een ander niet Een Leven met verdriet Een Leven met pijn Het kan niet alleen maar roze geur en manneschijn zijn In het leven zit het mee of tegen Na de zon komt altijd regen Er zijn vette en magere jaren Een Leven met verdriet Maar ooit daar moet je in geloven Ligt er ook iets…

De bezwaren van vet konden hem niet bedaren: hij ging naar de slager. Toch was-ie pro mager, dus contra dik. 't Waren dus contradictoire gedachten van hem als het ware.…

Er was er eens een varken dat haast niet eten dorst hij dacht als ik straks vet ben verdwijn ik in de worst. Daarom blijf ik maar mager ik eet niet van mijn voer want een mager varken slachten dat doet geen ene boer. Al heb ik nog zo'n honger dat ik het haast besterf dan loop ik toch nog veilig hierzo op het erf.…

Ons menu is werkelijk te vet. Niét sporten, maar wél een patatje mét, Dat brengt de volksgezondheid in gevaar. Het anti-rookbeleid wordt opgeschort, Omdat je van het roken mager wordt.…

Modellen waren mager als een lat, Zoals ik ze op bijgevoegde plaat zie. Vandaag de dag gelukkig uit de gratie, Het gratenpakhuis hebben we gehad. De sancties staan beschreven in de wet, Nu krijgen die scharminkels dik hun vet.…

1 januari 2014 het zevende magere jaar de ultieme toets 'nieuw(s)' te laten ontstaan 1 januari 2015 het eerste vette jaar na onze krediet-crisis Cool van SBS zes zeg...het voort!…

In zijn huis woont nu Magere Hein. In het vet op de boekenplank, in de grijze vlekken in het gordijn en in de zwarte plekken op de bank De kamer is beroofd van enige kleur en moord hangt duidelijk in de lucht. Van de dader hangt nog de geur in het slachtoffer z’n laatste zucht…

Geen gram vet nog aan ‘t lijf tòch wilde zij minder gewicht Ze schold haar ma meest stijf maar huilde na het avondlicht Vellen huid ontsierden het lijf mager werd zij, tot op het bot Het ging echt zo ik ‘t beschrijf tòch bad zij ’s nachts tot God Geen moment ontzag ze ’t lijf honger kende zij al niet meer Borsten niet meer jong en stijf…

front en weten van geen zorgen, van geen plichten je kunt ze nooit van arbeidsdrang betichten ze existeren slechts als vagebond wellicht is er een zweem van jaloezie omdat ik veel te zwaar ben om te zweven mij slechts ontpopt heb tot een mopperkont de ponden binden mij aan slappe grond toch vind ik troost in dit verlicht gegeven: hoe mager…

KLM stopt in zijn jet nu ook al afgewerkt frituurvet vliegen wordt een eitje o nee dat natuurlijk niet, neen vliegen wordt nu een wind-zakje onvervalste friet!…

de tafel is vet van vieze kindervingers het raam is nog vetter van vingertjes, die wijzen naar merels in de boom de vloer ligt vol zand kruimels en snippers floeps, daar gaat de melk over een tekening van vakantiepretjes…

heel bijzonder den hypochonder al bij één patatje frites zonder friet gaat één likje mayo boven zijn limiet ook bij een magere croquette ontvangt hij nooit gehoorde vetten na twee teugen van één Gueuze Lambic hoort men immer een diep droeve snik bij consumptie van één Mort Subite valt hij echter als melancholiet languit gestrekt in ’…

Daar in het Teutoburgerwoud leefde een slakkenjager, hij legde op de slakken zout, of ze vet waren of mager. De slakken hadden elk toch wel een eigen signatuur, dat is toch wel het mooiste van moedertje natuur. Maar slakken kwamen er te veel, ze teelden vrees`lijk aan, de jager werkte zich kapot en is toen dood gegaan.…

Graag gaf ik hem zijn vet, ’t is toch te gek da ‘k straks met tax op snacks de fiscus spek.…

moest denken aan de dood een personificatie van de mens wat botten in zwart gekleed een kap over het hoofd waarin twee punten blauw er was ook nog een zeis scherp als een scheermes er was ook nog een zwaard want verschil moet er zijn zoals HEIN die altijd in hoofdletters gaat en praat…

Aan de oorsprong van de Nijl Drijft de herder zijn vee Hij zoekt zijn heil Door een dikke walm van mest dat brandt Zo is hij de beet van de muskiet voor Maar de as bijt nu in zijn vel Zijn mager vee draagt grote horens Waardeloos voor vleeshaak en slagersmes Gefokt naar volharding en weerstand Wordt vet overbodig Het vee is zijn vermogen…

Wanneer het ook maar even heeft gevroren Wil ik ze zien, de mannen in hun jekker Die met een meetlat en een Black en Dekker Wat gaten in zo'n slootje staan te boren Dus Friezen, ook al vriest het nog maar net Haal vast eens zo'n Rayonhoofd uit het vet!…

Zo af en toe gewoon een vette bek, Een voedzaam tussendoortje moet toch kunnen? Maar buiten deze heerlijke kroket Krijgt Michiel Kramer toch al vaak zijn vet.…

De vette jaren van de vergankelijkheid; waar zijn ze gebleven in de regentijd? Spijtig genoeg dat ik nu speel, met de gedachten aan een voorbij te veel. De felle passie splijt mijn hart over de gedachten die mijn ziel verwart. De vette jaren van de vergankelijkheid. Wat hebben we nog, wat zijn we kwijt?…

steken is het uit wegens droogte met graatjes wanhopig gaat hij voor vette maatjes Groen mag zo ze maar glad zijn gestreken drie passen dan naast elkaar per envelop in cellofaan schoon dus ook zonder kop…

ik hou van je magere armen ik hou van je kleine borsten ik hou van je ribben die ik tellen kan ik hou nu eenmaal van mager ook als ik boodschappen doe bij de slager…

heel veel vet, vetter de vet door de vele, vele patatjes met of een nog vettere hap frikandel speciaal met oorlogspatat vette heup aan beide lichaamskanten vormen kleine stevige giganten met natuurlijk ook een vette buik scheur ik lekker vet op m'n fat-bike…

Er was eens een ambachtelijke slager Zijn koeienvlees was altijd mager Zijn luie vrouw was echter baggervet Die heeft hij op dieet gezet Ze is nu slank en ook nog minder trager…

hier die zeis, gij bleek skelet, en doe die kap eens af dat ik verdorie zie wie ik op zijn smoelwerk veeg gij wilt mijn leven? hier, ge krijgt het verpak ik het in papier of in gestrikte schrikkeldraad ik zal wel sterven heb wat geduld en pijn dan zoals ik…

Te twisten als zwermen bijen, vol ijver met de taal hun raten te vullen, om tot een hymne te breien, een magere lofzang op een vluchtig epos, waarin de goden elkaar beminnen en van de literaire honing smullen, op hun bizarre tocht, de emoties laten gisten, tot aan de gewraakte tonen die ik zocht, om dan een draak te moeten onthullen…

Een vrouw in vooroorlogse bikini ligt naar haar best appetijtelijke vetrollen te staren. De patatkraam is nog open, ze waggelt er als een vetpatiënt naartoe. Ik sta graag onder die harde straal water die mijn lichaam masseert alsof het een hardhandige vrouw is. Er was een opgewonden vrouw, die zodanig bukte dat ik schaamliplezen kon. Aan de…

In plaats van ‘Mager’ moet dus voortaan Hein gezellig dik, volslank of mollig zijn.…

vinden kan, een slingerend uurwerk tussen beide polen, zo wordt ik bij al hun slachtoffers opgeteld, moet ik leven naar het oordeel van de doden, of moet ik kiezen zonder beide te verliezen, maar wat geeft het, ik weet niet waar ik bij gebaad ben, is dat de moraal of humor, of schuilen er meerdere goden in mij of blijf ik slechts een mager…

We mogen weer hopen Hoorde ik van een buur Er zwemt weer haring In zee Maar wel in het zuur…