Alle inzendingen over vitrages

Ramen tonen zich zand geregend en blauw, versierd met lage vitrages, krullen en rood. De tuin een ravage van zand en knikkers in een kuil. De lucht kijkt grauw.…

ik schuif mijn hoofd vitrages uiteen een wereld wolkt en regent tranen de straat nat het wenen gaat onverdroten voort ik kijk vanuit mijn raam glimmend en klinkerend de roos buigt…

Vanochtend toen de zang het bewustzijn prikkelde tot een lach En wind en dauw speelden met de vitrages, heel vilein Verrees mijn lijf, zij het wrang in een nieuw bestaan zo ik gewag Licht de tonen, hoe mooi de beelden om aanvaard op aard te zijn.…

mama uw stilzwijgen uw verschijning zo grijs als vitrages ik heb u nodig, meer dan de begonia water was ik niet die kleine jongen die aan uw hand geluk zou brengen ik heb pindarotsjes meegebracht proef toch mama hoe het was doch uw neen schudden en wuivende stofdoek zien mij liever gaan…

twee oudjes soezen achter glas stilte in sluimer over hoe het was geen gleeën in de vitrages of vlekken op het tapijt geen verleden te dragen zonder spijt ze slurpen koffie, roeren thee luisteren radio en kijken teevee lachen en hebben verdriet om wat is geweest en wat niet de oudjes zijn weg de begonia staat droog op de vensterbank…

Nog één keer zal ik gaan en van op afstand zien de voordeur met vers vernis oplichtend in een scherf najaarszon en daar achter trendy vitrages de geur van oude muren tussen de spleten de echo's van mijn vroegste jaren de kleurige loper van de trap naar boven die hele perceptie van gemis opgeslagen in het landschap achter mijn ogen.…

een geblokt tafelkleed geel met zwarte blokken wat franje aan de zijkant op het kleed twee witte mokken   haar zoon kwam op bezoek hij komt heel af en toe ach ja, een baan, een druk gezin hij is vaak gewoon te moe   aan de tafel met het kleed ziet ze de tijd verstrijken elke dag zit ze in haar stoel door witte vitrages te kijken   de…

Ik wist dat in mijn kast veel dode schrijvers staan Die langzaam in hun graven zwijgend tot hun pen vergaan Ik wist al liep ik langs het raam waarachter kaften pronken Dat ook daar zelden meer dan nooit geleefde levens lonken Maar tussen kolossale schappen achter de vitrages Tussen torenende kast en duimellucht’ge decalages Stond de oude…

Bij het raam kennen twee verschoten vitrages plotseling hun vorige bestaan als onderrok of voile, ooit om boezems spelend, of, in hun strenge verbintenis van gat en draad, panty's die vrouwen- kuiten ongenaakbaar maakten. Het woelt zijn lege kamers om, het huis.…

Oude glamour waait met vitrages mee achter open ramen op de Prinsengracht, even kijken met ons twee naar de parade op het water, het merendeel is 'gay'.…

Belust op wraak op de NSB, dromen achter vitrages de dorpelingen van bijltjesdag. Als ze midden mei zeker weten dat de Duitsers weg zijn komen ze van achter de geraniums in het licht om geschiedenis te schrijven.…

Mijn eerste vriendinnetje woonde naast Abe Lenstra, die zichzelf toen in een rolstoel voortbewoog en zich achter de witgewassen vitrages schuil hield. Hij deed nooit open toen ik naar een handtekening verlangde. Op een gegeven moment was dat natuurlijk te laat.…