Alle inzendingen over wegtikken

Zoals een kraan koppig blijft lekken, druppel na druppel, liet ze haar leven traagzaam wegtikken.…

naarmate de minuten wegtikken neemt de onrust gestadig toe tijd kort niet in de nacht duurt alleen maar langer terwijl angst de slaap verdrijft het wordt niet beter als de ochtend aanbreekt je onwetend naar het werk moet…

de laatste dagen wegtikkend jaar bedroefdheid om haar terwijl geboorte centraal staat nieuw jaar lentegroei zomerzon de tijd beslist betrouwbaar het moment van nu maar …… ook toen haar ogen nog lachten zijn liefde duidelijk zichtbaar tijdloos onuitwisbaar.…

je hebt iets aards zoals je daar ligt daar ademt en dampt je wasemt het leven zoals zoet zompig veenmos het wegtikken van tijd houdt me uit mijn slaap ik stap uit ons bed loop peinzend in rondjes staar door het open raam krijg het oneindig koud ik kruip terug bij je…

Met mijn ogen dicht kijken Als ik mijn ogen sluit Zie ik wat niet is Kan ik door grenzen dromen Over alles wat ik mis Hoor ik de tijd wegtikken Geen droom is mij teveel Zie ik wat ik zien wil Droom ik mijn wonden heel Met mijn ogen dicht kijken Naar jouw blonde lokken Dansend in de zomerwind Niets doet mijn adem stokken Tot ik mijn…

nu de laatste uren wegtikken op de klok gaan mijn gedachten uit naar hen, die ons ontvallen zijn en zo gemist worden luiden wij straks een nieuw jaar in een nog ongeschreven jaar waarin wijsheid, eerlijkheid en vrede de boventoon mogen voeren een jaar vol lieve mensen die het beste met je voor hebben je make-up corrigeren indien nodig…

Gevangen in mijn eigen Alcatraz kijk ik naar het wegtikken van de tijd, zoveel jaren kwellende eenzaamheid en de hamvraag waar dat de zin van was. Kunstmatig traliewerk dat me kastijdt, geeft uitzicht, helder als doorzichtig glas, maar zie: vlak voor mij een zuigend moeras dat giftig dampt van de onverwerktheid.…

Bob Dylan kreunkrijst kritisch van zich af op 'TEMPEST' Teksten stapelend, speldeprikkend lange songs, minuten wegtikkend 'never ending' zijn strijdlust. De laatste whiskey klampt zich vast aan een uniek idee de volgende middag ontwaak ik met een spinnewebberig heimwee Hoe nu verder, kwart voor twee.…

Niemand beloofde hen de appel uit de boom van kennis, geen angst en geen macht maar wel het wegtikken in de schors van een vruchtbaar hart die aan elkaar te geven om niet meer los te laten.…

Niemand beloofde hen de appel uit de boom van kennis, geen angst en geen macht maar wel het wegtikken in de schors van een vruchtbaar hart die aan elkaar te geven om niet meer los te laten.…

Niemand beloofde hen de appel uit de boom van kennis, geen angst en geen macht maar wel het wegtikken in de schors van een vruchtbaar hart die aan elkaar te geven om niet meer los te laten.…