FINALE
Kantelt nu de zomer naar
een roestbruine herfst
ouderdomsvlekken kruipen
door een sproetengezicht
purperrode neuzen, kil-rilgevoelens.
Gorgelende radiatorgeluiden
schemerlampenromantiek
op een vroeg aanvangsuur
een rappe vleermuisvlucht dringt
door het laatste avondlicht.
Bob Dylan kreunkrijst kritisch
van zich af op 'TEMPEST'
Teksten stapelend, speldeprikkend
lange songs, minuten wegtikkend
'never ending' zijn strijdlust.
De laatste whiskey klampt zich
vast aan een uniek idee
de volgende middag ontwaak ik
met een spinnewebberig heimwee
Hoe nu verder, kwart voor twee.
Geplaatst in de categorie: tijd