inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.176):

Bovenaards?

In een late schemering, in een voorwereldlijke
vorm, waar de dag en nacht elkaar omhelzen
vieren zij hun daad naakt en schuldloos in een
innerlijke omstrengeling van vele herinneringen.

Niemand beloofde hen de appel uit de boom
van kennis, geen angst en geen macht maar wel
het wegtikken in de schors van een vruchtbaar hart
die aan elkaar te geven om niet meer los te laten.

Grijpen wortels diep in de bemoste grond, hun
echo’s ontwaken raadselachtig, ongeremd in
lieflijke contouren uit een bovenaards verhaal,
kiemstof uit een Elfendal wat nooit verloren ging.

Een empathische taal, vol mededogen in een ultieme
beleving van een hoge intuïtief doel, waarin tonen helder
doorklinken en oprijzen zonder aarzeling, neemt het mest
uit de kruim van de tijd, misschien een kort afscheid,

wachtend op een ultieme wind die alles blootlegt, inpakt,
meeneemt naar een tijdperk die nooit ontwrichten zal.

... Illustratie: Bron:Transparency ...

Schrijver: Pama, 10 september 2020


Geplaatst in de categorie: mystiek

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 37

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)