Alle inzendingen over wij .....

als een slak met wintertenen, schrijd ik door een waterbed, wachtend op die ene meester, die dan net mijn leven redt.…

Elke dag eventjes maar dan praat ze tegen mij en ik tegen haar, zij en ik zijn gewoon wij. We kennen elkaar van het dagelijks mailen, en een dag niet gezien, wat zou er aan schelen? Zo is er een vriendschap voorzichtig opgebouwd, en het is voor ons beide al heel erg vertrouwd. we sluiten dan af met; veel liefs en tot morgen.…

dit is de dag de middag tussen januari en februarie een rustpunt een moment ik weet dar er duisterheid kleeft een spanningsveld een krachtmeting dit is de dag de middag weg rustpunt weg dat moment want zonder dat moment geen vreugde geen fijn zijn geen moment van daar geen moment van zijn zal er...…

“Maak ik je gelukkig, is er wel een WIJ?” Ik zou je willen vragen, hoeveel je om me geeft. Of je het gevoel hebt, dat je zonder mij niet hebt geleefd. Ik zou je willen vragen, …voel jij “houden van?”. Ik zou het willen vragen, maar ik weet dat het niet kan! Want jij kan mij niet zeggen, wat je gevoelens zijn voor mij.…

Bladeren vallen voor ons versieren het pad waarover wij dwalen herfstkleuren lichten op met de zon wij lichten op met de laatste zonnestralen de laatste regenbui van vandaag heeft regendruppels achtergelaten glinsterende bladeren alsof belegd met kleine karaten zingende stilte om ons heen het zuiverste geluid dat bestaat alleen de wind…

tellen dagen dichter bij, dat ene zekere weten, de kalender wordt dan strepenvrij, gemiste uren worden vergeten de storm die van binnen woedt, laat ongesproken woorden verwaaien tot krachtige akkoorden, wij hebben alles nog tegoed…

warrige stegen waar schaduw om yoghurt honing en noten vroeg en altijd wel een plek waar het zacht was en zoet en wij…

Zij aan zij jij en ik werden wij.…

niet waar eindig ik waar begin jij maar ongedeeld wij ik jou vast en jij mij jij mijn rust ik die van jou jij die mij kust ik ook van jou die ene hand daar onze ogen voor elkaar perfecte glimlach nacht ochtend dag je haar je adem je zuchten je handen houden vast mijn Waar mijn bodem mijn luchten mijn branden alles…

Is het in de mist mystiek van verleden onbewust `t heden waar wij liefdevol profeten weten klein groot man vrouw zonder vooroordelen mistig verleden onverschillig weggegeven.…

Zeg schat, als ik nu eens in de relatie Het woordje 'ik' vervangen zou door 'wij' Word jij dan weer wat aardiger voor mij En dat ik je dan niet zo vaak meer kwaad zie Daar trap je dus niet .., da's jóuw conclusie IK weet alweer genoeg..WIJ hebben ruzie!…

nerveuze ontmoeting, begroeting beginnen, beminnen verkennen, verwennen omarmen, verwarmen ontroeren, ontvoeren strelen, bespelen, vurig, ongedurig kussen, blussen lustig, onrustige hartstocht; Wij samen.…

we zijn verstild raken elkaars hart niet aan verklaren liefde, vrijheid, boterletters tot de maan weer anders schijnt in de nacht verdwijnt wat angst om ’s morgens lichter te verkleuren fluister ik een zachte lach…

onder de paarse lucht verbrokkelen torens jammeren stemmen op gebarsten aarde splijten huizen in het matte maanlicht vertrekken goden in doodse stilte wie zijn wij mensen?…

hand in hand samen op weg die we nog niet hadden afgelegd in dit leven Je kan nog zoveel geven. Verdwalen we in het bos met de maan als sterrenstof om ons heen dwarrelend verzengend neerstrijkend onze liefde laten blijken.. blijf ik je liefhebben tot het eeuwige…

Spreeuwen honderdvoud Rondedans in avondzon Wij-synthesevlucht…

Wij mensen zijn de golven niet. Wij zijn als water dat stroomt. Wij zijn bloed dat vloeit. Wij zijn de wolken niet. Wij zijn als de wind die waait. Wij zijn adem die door longen blaast. Wij zijn de kosmische straling niet. Wij zijn elektronen in neuronen, die als liefde door onze breinen razen. Wij zijn onze eigen gedachten niet.…

teder jouw beide handen jij laat mijn vingers zachtjes gaan Ik voel jouw ingehouden passie jij raakt de lijnen in mijn gezicht ik hoor de hartstocht in jouw woorden jij fluistert mijn gedachten licht Ik vlecht vurig ons verlangen jij streelt duisternis uit de nacht ik ontvang jou met heel mijn wezen jij die liefde in mijn leven bracht Wij…

Je hart klopt nog steeds in hetzelfde ritme voor mij, want eens hebben wij elkaars harten gestolen.…

Een jaar geleden jij en ik en nu samen WIJ.... Het voelt niet verstikkend en we kunnen blijven drijven, omdat belangrijk is dat wij ook jij en ik kunnen blijven. Zware donkere wolken hingen boven ons hoofd, maar wij hebben altijd in onzelf geloofd.…

Jij en ik Waren *wij* 't Is voorbij Ooit hecht verbonden Nu ben ik weer vrij Jij en ik Waren *wij* 't Is voorbij Jij hoort nu bij haar Niet meer bij mij Jij en zij Zijn nu *wij* 't is voorbij Zij vormt jouw *wij* Ik ben nu zij…

mogen elkaar lusten elkaar lusten de lust van elkaar ruiken elkaar nippen elkaar proeven de smaak van elkaar rijpen ons jong zoet op de tong plukken de oogst van elkaar schenken onszelf drinken elkaar wijnrood op dronk van elkaar…

De lach die hij liet in haar viel dwarrelend in deeltjes wij onbreekbaar achter blauwe ogen gesmolten zijn stilaan voorbij er is papieren honger en leeg van verliezend wachten klein…

De lach die hij liet in haar viel dwarrelend in deeltjes wij onbreekbaar achter blauwe ogen gesmolten zijn stilaan voorbij er is papieren honger en leeg van verliezend wachten klein…

beminnen wij elkaar als vroeger nog zijn wij twee lichten nog van één licht passen wij samen nog in één gedicht of minnen wij enkel maar de weemoed weg zijn wij samen eenzaam nog of zelfs dat niet meer…

daarvan worden wij zo medelevend dat wij gaan letten op onze lijn…

Wij praten gelijk de zee ik de golf die wegtrekt jij de golf die terugkomt een onafgebroken gaan en komen soms woest schuimend soms zacht ruisend maar altijd klimmen naar de top op zoek naar de verzoening altijd als één eindigend nooit alleen.…

waarom wij!…

wij moeders weten nu toch wel dat we bij elkaar uit kunnen huilen, praten en luisteren naar elkaar wij sluiten niemand buiten.…

Straks als wij zullen slapen en onze ogen dicht zijn gevallen zullen ergens in de wereld honderden geweerschoten knallen straks als wij zullen slapen en niks om ons heen meer horen zullen er vele mensen sterven en wordt er nieuw leven geboren straks als wij zullen slapen en niets van dit alles bemerken zijn er overal op de wereld mensen…