Alle inzendingen over zeezout

kleine zeemeermin het zeezout glanst op je huid teer monumentje…

Het staat er met zwarte viltstift op het ei in de witte vijzelkom voor grof zeezout als daar geen liefde uitspreekt weet ik het niet meer…

Links rechts je mond en dan de zee de zon als een paal boven water de zonde nevelslierten regenvlagen zeezout striemend zand het kerend tij en een meermin die zich heeft laten kussen.…

Neem me mee Ver van hier Naar de leegte De zee en het strand Zonder plan Weg van hier Naar de duinen Plant m'n voeten in het zand Vader tijd Is daar lief Zijn hart is Vol van Moeder natuur Aan het eind Van het land Waar het Zeezout in je ogen brandt Neem me mee naar Ameland Al ben ik daar nooit geweest Waar de vissen…

Alles wordt hier afgezet het vergezicht dempt oorverdovend stil het slijk der aarde in slenken opgehoopt waar lamsoren lopen te grazen genomen eet men zeekraal met vers is iedere naam in het zeezout omgeven hiert baart men zorgen naast geluk en paart er slik aan schor in die gedachten heel wad geboren in alle rust is dit in mist…

zoutpannen allemaal vakjes het water verdampt de zee schenkt zout opzouten…

Ik ben dol op zoute dingen zachtzilt vlees rouge van gloed ik word driest van pittige zinnen het maakt kruidig proeven zoet Ik ben zot op pikante vruchten snedige smaakvol door het vuur hartig schuimend zonder tuchten gepeperd door moesje natuur Ik ben wild met haar te heulen zeezout golvend peilloos roze en haar kuiten langs…

In de spiegel wrijft een vermoeide matroos het zeezout uit zijn ogen. Geluiden op het achterdek. Kinderstemmen, opgetogen, prikken de reddingsboten lek. Van het varen moe legt de zeeman zich neer bij het leven op het land en tilt de kinderen door de branding heen op alweer hetzelfde strand.…

het zwaard van zeezout, vluchtelingen van ongekende vrede dat zijn vele doden rouwend telt De vervallen stenen huizen lijken torens, de witte zand onder je voeten is vergaan, jij voelt het gisteren van de morgen.. Yerushalayim..…

waarom zou ik je nog tonen waar de wind schuilt in huis wanneer het bulderen begint het kind hokt in hoeken tussen niet goed en verkeerd verdunt zich in woorden en wat het bloed met haar doet het raam houdt de nacht vast drijft de meeuwen uit haar hoofd ik was de maan en het galmen van het water terwijl het zeezout…

ik heb de zomer niet gemist eerder ‘t vermoeden van een herfst wanneer de wind verloren waait in wolken papieren vliegers rusten in het zand waar pas nog kindervoeten dansten bonte fladderfiguren in een wind de hemel tegemoet die ‘t wanen liet wat meeuwen in hun vlucht verkondigden het fluiten horen over duinenruggen zeezout inademen…

Een plaatselijk bedrijf gespecialiseerd in natuurproducten, heeft 18 ton zeezout aangeboden en dit aangevuld met badzout.…

zich los uit de armen van de slaap wijfelt tot ik haar wakker kus haar ogen glinsteren me tegemoet Op de vraag welke zij verkiest aarzelt zij even: de soorten schikken zich in haar hoofd, haar keuze valt op groene thee met die geur van jasmijn Vervolgens geroosterd brood met avocado groen en geel wat peper en zeezout…

Haar rokje lag omhoog haar benen lagen bloot Gebroken was haar oog 't meisje leek zo dood Haar blik heel verbaasd; haar lichaampje ijskoud Een man schoof ernaast hij depte haar ’t zeezout Haar handen heel zacht haar voeten blauwrood Voor haar eeuwig nacht 't lief meisje lag dood Haar rokje lag omhoog haar benen lagen bloot God,…

jouw warme groet beantwoordde het nat van de plas verdween waar jouw pas in een lichter touche de vloedlijn proberend zonder natte voeten hoe jij daar stond met de hand van schrik voor de mond in vrij spel van winden die met haren van alles wilden de highlights kreeg jij van nature de krul het result van de sturende wind het zeezout…

kust de wind over stranden schuurt de hemel rood schelpen vol ervaring leggen gedachten bloot waar ik ook ga de zee lacht in tranen overal zie ik huilende heuvels in banen de branding verleidt voor wie het ruisen hoort dansende lichtbundels van stuur- naar bakboord waar ik ook was de zee brengt me terug overal proef ik het zeezout…

Waar wind zeezout door straten fluistert. Woont leven ingebed door golven. Mensen, door getijden gesmeed. Banden die dieper gaan, dan zand onder hun voeten. Op de wurft, verhalen, oud als de branding. “Hier, waar de vuurbaek waakt begon et.” Generaties die hard werkten. Hun blik vaak gericht op de zee, waar familie soms bleef.…

de geur van vochtig zeemleer vervoert me naar oma, die fietsend in de tegenwind zich naar de markt spoedt, op haar tocht naar schol en schar, aardappelen, andijvie de blauwgrijze Keulse pot in haar keuken, gevuld met glinsterend zeezout, ik zie hoe oma's sterke hand een greep doet, en wit zeevlees glinsterend bestrooit die geur van petroleum…

Hang galgen aan de derde berkenboom spreek gruwelijk maar beslist vanaf de hoogste tak, spring zonder diepzinnige overwegingen maar eerst: eet grote happen vers rood doorregen vlees drink springvloedwijn uit gouden schalen beleef aaimomenten met een domme hond wrijf zeezout rond gebarsten lippen als voorlaatste: draai duimen en…

malse vette pronte kroppen die bijeengepropt liggen in plastic kratjes op de groenteafdeling zonder krullen of roodgekleurdheid of suggesties van eiken en verte of de zilte smaak van Zeeuws wier dus was de botersla en scheur 'm teder in stukken en nog ietsje kleiner doe dan olijfolie in een diepe kom plus donkerrode wijnazijn en wat zeezout…