Netgedichten

netgedicht (nr. 22.009):

Macht van de zee

Waar ik ook ben
de zee roept in rust
overal voel ik
dat zij mij kust

de wind over stranden
schuurt de hemel rood
schelpen vol ervaring
leggen gedachten bloot

waar ik ook ga
de zee lacht in tranen
overal zie ik
huilende heuvels in banen

de branding verleidt
voor wie het ruisen hoort
dansende lichtbundels
van stuur- naar bakboord

waar ik ook was
de zee brengt me terug
overal proef ik
het zeezout op mijn rug

waar ik ook leef
de zee blijft bestaan
overal weet ik
de sterren laten haar niet gaan

maar nergens vind ik
de drijvende kracht
om verder te zwemmen
in de eindeloze nacht

want de zee

ze heeft me ongemerkt
in haar macht gebracht