Alle inzendingen over zieleroerselen

Analfabetische emoties Plakken categorische woorden Aan metaforische beelden Wanneer ze parabolisch buigen Uit hermetische ruimtes Van mijn holistische ziel Ze draaien sofistisch in de rondte Met het cyclische weten Het dramatische vergeten Is euforisch zonder doel Zo is ongeveer Het fantastisch energetische Doch tragische verlies Van…

Schrijfsels en geschriften, aan het brein ontsproten ruis gedachtenspinsels op papiertjes vol pennevruchten door het huis. Krabbels in kriebeltaal, tenminste zij, die het geluk mochten beleven vastgelegd te worden en zo te overleven Woorden, who cares. Ach, je bent het kwijt. Maar op een of andere manier heilig moeten en niet voor de lol…

Stemming die je Niet altijd onder Controle hebt, Buien die er Zo nu en dan Hopeloos met Je vandoor gaan, Die je overleeft Zo lang je zelf De controle hebt, Je eigen tempo En richting bepaalt - Hier zit je voor me Uitdagende blik in De ogen, en toch Laat je overduidelijk Niet het achterste Van je ogen zien…

Op de bodem van je ziel ziet je was er vuil smoezelig of soms smerig uit Je wasmanden puilen uit je zou het op een grote hoop willen gooien de wasmachine in willen donderen en op 90 graden laten draaien Maar volg de algemene gangbare wasinstructies: Sorteer op kleur op temperatuur de trommel niet volproppen Zet sommige stukken in…

Voor Els de Bruin Waar zieleroerselen doorgaans Hun plek op de gedichtensite Weten te vinden is de bron Van alle teksten onzichtbaar Opgeslagen op de site van Het innerlijk geweten - Broedplaats van de mooiste Van alle gedachten die spelenderwijs Hun dichtvorm aannemen als een Warme jas die als gegoten past In dit ijskoude land…

diep en pijnlijk nam het geweld bezit van je het kroop onder je huid een ijzige stormwind was het die je oppakte om je dan weer neer te smijten de rode draad van je brieven sliepen op zolder verborgen in een bleekblauwe kist omzichtig stofte zij je zieleroerselen af woord voor woord spelde ze wat je schreef na honderd…

Jouw smeulende pijn inspireerde mij tot deze stroom van zoete zieleroerselen Laat deze niet bitter worden: stop op tijd Hortensia's vervagen van zijdeblauw naar doorschijnend ivoor ze wachten stervend tot volgend jaar, schijnbaar dor en vol spijt van hun eens bloeiende schoonheid Maar volgend jaar lijkt het eens blauwe, meer indigo,…

Mijn diepste zieleroerselen worden door onkundige pooiers genadeloos om zeep geholpen. Fossielen dekken de lading niet en aan nieuwe hiërogliefen hebben wij ook niets. Ik heb mijzelf nog wel het meest bedrogen met al dat woordgetover en literair gespit, want als alle woorden zwijgen is de liefde de triomf.…

In het mysterieuze veld van diepe zieleroerselen maak ik een vrije val omgeven door duister Waar niemand komen kan en woorden weinig zeggen waar langzaam het licht door liefde wordt ontstoken Diepe emoties vullen mij in ongesproken zinnen waar lief met leed samenvalt in het ogenblik van weten Dat pijn zo zacht kan zijn en vreugde…

spelen clowns mijn waarheid in eenzaam spel ontroerend ontwapenend echt deinen ze mee op golven van vreugde en verdriet zij spelen de ontmenselijking menselijk acceptabel roeren in de likkepot van mijn emoties ontroerend ontwapenend echt ontmaskerend en spiegelend leven zij op grote voet halen zij dikke rode neuzen op voor mijn diepste zieleroerselen…

We correspondeerden over onze diepste zieleroerselen, terwijl je wist dat ik met Oost-Indische inkt mijn gedichten in schriften schreef, zwarte letters over een zwartgeworden ziel. Vereenzaamd. Ik was achttien toen je me zoende, toen je heilige tong in mijn mond ronddraaide als een circusact van paarden in de piste.…

Mijn welgemeende complimenten aan allen en dat we nog maar lang mogen genieten van elkaars geheimen, zieleroerselen, hartenkreten, netgedichten en alle andere mooie schrijfsels die er op een dag voorbij komen! En voor ik afsluit tevens, mijn welgemeende complimenten aan de redactieleden die dit alles mogelijk maakt! Vanuit mijn hart; BEDANKT!…

zomers met z’n allen Er waren winters, alleen en kaal Je zag vaak in oktober bladeren vallen Een lentedag met zonnestraal Ik zucht zonder vals sentiment Grijp de herinnering in de kraag Om dat, wat we ooit hebben gekent, past in het leven van vandaag Ik denk dat ik je dit maar geef (hoewel ik heus niet alleen van vroeger droom) De zieleroerselen…

Was het misschien omdat hij ten tijde van zijn dichterij volop hasj en absint gebruikte en zijn zieleroerselen daardoor als onecht beschouwde?... Of doorzag hij zijn schrijfsels en die van zijn tijdgenoten als doortrapte rijmelarij, gebaseerd op dronkenschappen en high trips?…