Alle inzendingen over zuur

Als ik de natuur zou kunnen vangen In haar ware kleurenpracht Maakte ik een schilderij Met verf van bloemblaadjes Na afloop van hun dracht Met ijs uit de Himalaya Smeltend zich een weg banend Door bijna ondoorlatend gesteente Mineralen toevoegend Uiteindelijk stromend Hierin week ik mijn Gedroogde blaadjes Koester hun kleuren En geef…

Drents gedicht: "Zuur" Er is mist 't Is ja zo voag 't is weggrist 't reegn't gestoag Er is snei het is als een deek'n doe bist dr as de kipp'n bij das ja wel gebleek'n 't is kolt geen holt op 't vuur kille, kolle vrouw wat kiekst ja zuur!…

Zoet is het verlangen en zuur de leegte zout zijn mijn tranen Zoet is je strelen en zuur het gemis zout is de hartstocht Zoet is je aanraking en zuur de eenzaamheid zout zijn jouw streken Zoet zijn jouw kussen en zuur is je afwezigheid zout is het leven Zoet is de liefde en zuur is het ontbreken zout is je passie…

Het leven is fijn maar drink je een fles azijn wordt je leven zuur.…

Als je weet van elkaar, over last en lust van liefde en haat zoet en het zuur hoog bij laag. als je elkaars geheimen kent, tot het diepst van de ziel. dan overwint liefde alles.…

n melodie, geroofd uit tijd en zinnen en zwijgt in het beminnen Wikkelt zich het zwart fluweel van de naderende nacht, huivert In de vracht van een vlakkere kaars, torst het borstbeeld van zijn vertraagde werkelijkheid Bloedend uit de poriën van de strijd, die niet te winnen is valt de vrucht uit de bron van de stilte, gerijpt en zuur…

weinig woorden waren nodig om pijn te voelen in de blinde nacht afgeworpen tot aan de laatste draad de kleren van de taal de zoute poëzie van afscheid brandde weerloos op onze lippen…

Lach er om doe niet zo zuur het verhogen van de huur mag dan aan je geldbuul vreten -wat betekent minder eten- maar dat went wel op den duur lach er om en doe niet zuur.…

Het is niet zoet  Het is zuur Het is goedkoop  En niet duur…

wanneer hij gesloten bleef die mond en zijn lichaam uit werd gekapt in de wazige steen van achtergrond is de tijd mij sneller ontsnapt toen die mond vierde met een lach en een lieflijk woord achter zijn zeldzaam vreugdige lippen lag was het al een stralen in de pijn ach, toen de armen mij bijna aan gingen spreken was mijn hartje al zo…

Vraag me niet mijn ogen te sluiten voor alle ellende en verdriet vraag me niet mijn gevoelens te verstoppen want negeren, dat kan ik niet Vraag me niet mijn mond te houden over de harde werkelijkheid Vraag me niet te doen alsof Alles goed is in deze tijd Ik moet hier even doorheen deze appel is erg zuur laat me maar even alleen…

Het was een ongewone dag waar ik een hoedje mij zou schrikken toen ik thuiskwam van de markt na een drukke winkeldag en in de binnenspiegel zag na wat gehaaste ogenblikken hoe door zomerzon gesnoerd een zak met appels lag te stikken hoe een volle zak met appels lag te broeien op die dag en er zo vastgesnoerd en wel zoet in een kinderzitje…

De oceanen zijn snel aan ’t verzuren Dat hebben ze in Utrecht onderzocht Het zilte nat verwordt tot kwalijk vocht Een zware taak om dat nog bij te sturen Eén voordeel brengt het echter met zich mee Straks schept men zure haring zo uit zee…

Dan stort een donderwolk gestaag zijn zure regen. De wind, hij blaast bij vlagen oorverdovend mee. Ik zie het boze oog en zoek naar uitvalswegen die mij weer voeren naar de duinen of de zee.…

Laat ze in Oekraïne nou maar schuiven, De Russen rest de smaak van zure druiven.…

Soms zijn de druiven zuur zon -in schijn- tussen kleurend en krullend blad Soms is het leven duur niet te krijg moet je de huid duur verkopen Soms lijkt het leven als verlopen de klok aan slagen voorbij Soms proef je pas het zoet na lang wachten is.....te hopen.…

Zo is het maar net, Sie wah, debuteren moet je leren! Geen plankenkoorts, geen honderd paar ogen en oren, geen redactie die jou een strobreed in de weg, geen angst voor censuur goede raad van mij is beter dan gratis soep of klein bier en ook voor jou niet bepaald duur! Moet je debuteren dan leren? Welnee, geen eindeloze reeks loze exercities…

Mijn vader schreef in mijn poëzie album "bijt altijd door een appel heen, ook al is het een zure". Mijn moeder kookte ze tot moes, met suiker en stukjes klokhuis, die je leerde slikken. In zoet kun je stikken, het zure maakt wrang, maar het leven is behapbaar en met appelmoes te verduren.…

Als verliefdheid niet zo zoet was en verdriet was niet zo zuur Dan was de herfst niet zo kleurrijk en de winter niet zo guur Bergen zouden vlaktes zijn oceanen kleine waters De klok zou geen secondes kennen er is alleen nog "later" Het is nu toch veel mooier alles is nog puur Want verliefdheid is nog zoet en verdriet blijft altijd zuur…

ruiten beslagen voor schaduwen van takken zure gezichten…

zuur en guur en toch nesteldrang en nesteldroom van boom tot boom…

je keek nogal zuur toen je ons ongezouten een lesje leerde…

Nederland twittert vrolijk in het oranje met zure nasmaak.…

de mijne zijn zuur…

We hebben allemaal een laatste uur Voor de een is het een verlossing Voor de ander zuur...…

Na drie jaar zuur volgt eindelijk het zoet - En daarom is het uitkijken geblazen, Want gunt u straks Jan-Peter weer het stuur Dan volgt na één jaar zoet weer drie jaar zuur.…

zware storm en vis zuur uit een goedkoop potje ik eet uit de zee…

Hoor in karton doos Wat ben ik tenger ook koos Rattengif erg zuur.…

Alles verstikkend van zuur vergeven sla ik wonden die ongeneeslijk zijn, injecteer ik groen met druppelend vocht tot een wisse dood het bruin zal verven…

hij gedraagt zich als een roestige spijker die eerst het hout verteert waarin hij ooit geslagen werd dan zelf in tweeën splijt, hij is weggegooid vakmanschap dankzij wat zure regen van elders de glimlach is verdwenen naar het land van ooit hier regeert alweer nooit regent het buiten buien alsof er geen zon alleen maar wolken de laatste…