Alle inzendingen over OR vechten

Verdriet maakt een strijder van een mens, want we vechten er tegen heel intens. Verdriet doet een ieder altijd pijn, Maar we weten dat er ook goede tijden zijn.…

voor jouw doel en laat mij bestaan Laat mij zijn Verlos mij van dit niets, deze leegte Vechten tot de strijd gestreden is en begraven willen worden…

misschien een beetje hulp een duwtje in de rug Niet de overweldigende depressie van slagende anderen en angst om achter te blijven waar de rest maar verder spoelt Ik weet niet wat ik moet doen omdat de verlamming van deze verantwoordelijkheden mij maar blijft overspoelen en de groteren mij kleiner blijven maken Maar ik zal blijven vechten…

vol gezonde tegenzin kruipt groen gif door mijn lichaam opzoek naar cellen die roerloos woekeren om mijn adem te ontfutselen het gevecht ga ik aan omdat mijn einde der tijd nog lang niet daar is…

de donker gekleurde slang kronkelt om je heen al een hele lange tijd je hebt hem verslagen meer dan eens maar opgeven ho-maar hij houdt z'n ogen op jou gericht jaagt je op totdat één van jullie opgeeft…

Als onrecht zijn eigen leven leidt en je kunt je verhaal niet meer kwijt wat valt er dan nog te zeggen of jouw waarheid uit te leggen Het oordeel is meestal al geveld en tientallen malen rond verteld je besluit nu om te zwijgen bang dat ze je zullen krijgen Het vechten heb je opgegeven wat is er nog waard aan je leven uitgeput hoor je…

Het is gewoon te gek om los te lopen: Je maakt er een ambachtelijk kapot, Je beukt en trapt hem door en door verrot, Fysiek en ook mentaal zal je hem slopen. Je slaat hem dus tot gort en schopt hem lens, Is dat ‘the noble art of self-defence’?…

Vernietiging van de eigen soort Miljoenen zijn en worden vermoord Onbeschaamd vechten om de macht Wie heeft er de meeste kracht? Aan het front of in de flank Zwoegen en zweten Schieten en bloeden Soldaten tegen wil en dank Slachtoffers zonder schuld In lompen gehuld Met miljoenen op de vlucht Hun adem één lange, vloekende zucht…

Ik vecht mij door het leven Ik vecht mij door de mensen Ik mep om me heen Als was ik een beer Moord en doodslag Verwoesting en vernieling Richt ik aan Aangenaam, mijn naam is Urs Graf…

Het is soms oorlog in mijn hoofd De pijlen en de kogels schieten om mij heen Ik wou dat de pijn wat verdooft Maar het komt zo hard binnen Dat al mijn zinnen tekortkomen Er is geen ruimte voor vrede Want die vechten wil, moet komen Maar tegen jezelf vechten is overgeven aan je gedachtes Laat het maar los zeg ik nu Want wie vechten wilt tegen…

Het is algemeen bekend Dat je voor je rechten Als je die gehonoreerd wil zien Er voor zult moet vechten. Maar daarmee is niet gezegd Dat je vrede hebt met vechten Want menig meningsverschil Kun je ook anders beslechten.…

Onbemind en onbewaakt Door een roes van al die drank Wil ik vechten voor mijn leven Terwijl er niets te vechten valt Destructief in al mijn daden Lig ik hier vol medelij In de ochtend vol van schaamte Onbemind en onbewaakt…

Mijn hart op hol Mijn hoofd verward Mijn maag verzuurd Mijn blik verstard Uiterlijke koelheid Innerlijke strijd Onrecht en onmacht Ik raak het gevoel niet kwijt Diep van binnen Steeds weer die vraag Vechten of vluchten Wat wordt het vandaag?…

Waar komt het ineens vandaan Zoveel mooie gedichten voor mij Het doet me echt wel goed En maakt iets los bij mij Ja, ik weet dat ik aan mezelf moet denken En moet kiezen voor mijn eigen Ik Maar egoïstisch zijn is niets voor mij Ook dan heb ik het gevoel dat ik stik Maar inderdaad nu moet ik even Mijn grenzen zoeken en waar ik moet staan…

soms gaat het in je leven niet zoals je zelf wel wil en zie je alles om je heen een beetje grauw leeg en stil dan moet je gaan knokken en vechten en er weer tegenaan of misschien wel een hele nieuwe weg inslaan het heeft geen zin om maar te blijven treuren en lijden zo laat je ondertussen wel mooi je leventje voorbij glijden daarom ga genieten…

Laat het onbekende je niet overweldigen, blijf vreugde en moed bewaren; vecht ervoor. Al kolken de woorden en de gedachten.…

Ik ben geen opgever als ik iets wil zal ik er alles voor geven Ik ben een strijder een krijger uit het leven Ik ben in het verleden al kapot gemaakt en heb wel eens opgegeven Ik ben gebroken geweest en had al mijn hoop wel eens verloren Ik ben gestorven de ouwe ik is overleden die is helemaal verdwenen Als een feniks opgebrand in as vergaan…

Een moeilijke keuze uit het leven: vechten of opgeven?…

niet zo hard dat ik mij angstig voel bang en verlaten wat ook ik doe kijk niet weg zodat ik mij onzeker voel alleen en verraden wat ook ik doe wijs het mij zeg het mij maar negeer of pest mij niet wat ook ik doe leer het mij toon het mij maar sla of honger mij niet wat ik ook doe verraad mij niet verlaat mij niet maar vecht…

Het verraste toch weer hoe het donkere uur golven onzekerheid bracht lam slaan van leven verassing van vuur Is er nog hoop vroeg hij hoopvol in de verwachting dat het er was of anders snel zou komen Hoop valt te winnen als de wil aanwezig is maar die ligt willoos te wachten op vuur sprak de binnenstem dus moet je vechten met meer…

Kiest u voor groen en niet voor grijs of bruin dan moet u spoorslags naar Oostzaan vertrekken. Daar gaan ze heel hoog groene stroom opwekken. Geniet ervan vanuit uw achtertuin. Maar wie komt daar aan rijden op zijn paard? `t Is Don Quichot wild zwaaiend met zijn zwaard.…

Met mijn hoofd in de wind durf ik het leven te gaan schoongewaaid kan ik het leven weer aan daarom vecht ik tegen angst en verdriet want eronder wil ik nog niet dus ik vecht op zoek naar het kind dat mij zo vroeg al verliet en tegen molens die te gemakkelijk malen.…

Over de heuvels over de heide Zie ik mijn machtige strijdster rijden Ze vecht met reden Ze vecht voor vrede Tegen kwaad, ongeluk en haat Loof Mathilde, wie het kwaad vergeldt Lof, lof, Ik hou van mijn Mechteld…

in cirkels almaar cirkels vechten gedachten kromme gedachten brein vertroebelt de waarheid waardoor het zicht oppoft wat het gobbelen vergoelijkt in cirkels almaar cirkels vecht de worsteling met de desperatie…

Brood ligt op de stenen Meeuwen en duiven vechten erom Waarom zou het anders zijn? Had ik maar brood waar ik op af kon Was er maar iets om voor te vechten En te vliegen in een groep Waarom zou het anders zijn? Vanuit een dakraam Staar ik naar een plein Mijn familie ligt op straat Niemand vecht erom (Waarom zou het nu anders zijn?)…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Zal ik `m passen vechten verrassen vierendelen of alleen neen…. vechten past niet eerbied voor mensen dubbelzinnigheid hunner emoties inleven bijgebleven vergeeft favoriet en laat mij buigen als gewillige spriet gras.…

Ik probeer alleen nog maar te vechten en te vechten. Maar sommige vragen blijven onopgelost. Ik wacht op antwoorden. Ik ben me van het leven bewust en zou niet willen verdwijnen. zo overleef ik in het labyrint dat word beheerst door lijden.…

Je stopte met vechten Je was het leven moe Je kon niet meer Je vond het zinloos Waarom nog vechten Als het sterker is dan jij Je gaf de strijd op En liet je gaan Je wou het niet langer rekken Stilletjes naderde het einde En je nam afscheid Van je familie Van je vrienden En van mij…

Ook al lig je nu heel slecht Je vecht en je vecht Tegen een oneerlijke strijd Het leven raak je kwijt Waarom moet het zo zijn En dan ook nog is er die vreselijke pijn De kanker maakt je zo intens moe Je wilt wel maar je weet niet hoe Dit doet mij zo veel verdriet Als je iemand zo aan het strijden ziet.…