Alle inzendingen over 23

het oog van de oorlog Kom hier goed uit de verf Niets kan waanzin stoppen Het vechten om de macht Verwoestend zijn hun handen Verscheurend zijn hun blikken Niemand zal de winnaar zijn Op het slagveld van onzinnigheid Het aanschouwen van het slagveld Laat de mensheid even slikken ------------------------------------------ ©2004-07-23…

bewerking psalm 23…

Een moeder aan haar oudste zoon Voortijdig mij voorgegaan Die uit mij geboren was: Weet dat het goed is, Eind aan lijden en pijn, Adem die steeds moeizamer Zijn weg naar binnen vocht - Heb die me lief was laten gaan, In liefde, in vrede, Maar zie elke dag je lege plaats; Heb er vrede mee dat jij Er niet meer bent, Er niet meer…

doken krijsend uit mentaal verval panisch lichtte chaos op in het donkere heelal strak van schrik deelde ik dit apocalyptisch ogenblik waar dood gestalte kreeg in versteend bewegen zonder afrit doolden de gebroken wegen brak leven in de ziel voorgoed geknakt de hemel bleek het spirituele zwarte gat wil melker 23…

Jij laat mij vrij en ik jou los ontroostbaar als je bent stap ik met mijn 23 lentes jong uit het vergeelde moment.…

[Onderzoek wijst uit dat mensen gemiddeld 23 minuten per dag op het werk zitten te suffen, kletspraatjes houden of rondjes door het gebouw lopen.…

Chatfant - 23 oktober 2006…

Spitsnieuws 23 mei ’12: :”Als het aan de PVV ligt wordt er haast gemaakt met de liberalisering van de gokmarkt.. Staatssecretaris Teeven is er een voorstander van. „Alleen wordt het telkens tegen gehouden door lang gepraat over preventie en reclame voor gokken..”…

een donkerrode overgooier En kleine felle vlammen in haar hart En hij was blond, misschien wat klein van stuk Maar sterk en vrolijk, en hij rook ook lekker Hij had een bruine pet, een zwarte jekker En ogen die verlangden naar geluk Zo wandelden ze samen, hij en zij Hun entourage was de stille hei Zo liepen zij, het ideale paar Op 23…

Kijk hier, zijn bed. Te vies om aan te raken. Die stank van bloed. Dat bloeddoordrenkte laken. Een triest gezicht. - Maar wie had ooit gedacht dat 't oud karkas nog zoveel bloed zou maken? ----------------------------------------- uit: Enclave-74 kwatrijnen, 1986…

Mijn zomerzon staat lager aan de einder, en ik besef dat herfsttij mij omhult. Al ben ik voor de goede dood niet bang, toch benauwen mij de korte dagen, de nachten waar ik woelend wakker lig en dan gedachten en herinneringen de vrije ongedwongen loop laat gaan en met mijn Vader tweegesprekken voer en ook met mensen die al lang zijn heengegaan…

Het moet niet mooier gemaakt worden dan het is, daar komt 't op neer dat is de taak van de poëzie die natuurlijk niet moet worden uitgeroeid maar wel zoveel mogelijk in toom gehouden net zo als de melancholie de ironie en de sodomie daar komt 't op neer ----------------------- uit: Tirade nr. 200.…

Een zwarte slang, door een oranje bril, Doorkruist ons land, staat nergens stil. Langs ´t grijze pad, door Hollands groen De bloed-wit-blauwe vlag halfstok. Langs oprecht geplengde tranen, bloemen, ongeloof en kippenvel Brengt d'onzen terug van oorlogshel. Een donderslag en iedereen was stil Voor die zwarte slang, door een oranje bril.…

Dit jaar vegakerst? Heel veel lekkers te maken en meer dieren blij…

Een straffe wind staat op verlichte ramen Maria, jong nog, loopt op alle dagen In haar geval bepaald geen welbehagen Een keizerlijke volkstelling eist namen Een straffe wind staat op verlichte ruiten Maria kan nu elk moment bevallen Het zal geschieden in een van de stallen De herbergiers sluiten haar immers buiten Nog even en de engelen…

Wat is de hel, Vraagt men zich Voortdurend af, Ervan uitgaande Dat de hemel Daadwerkelijk bestaat, Het antwoord kan kort En simpel zijn, zegt De filosoof die Wetenschap bedrijft - De hel is niet meer, Ook niet minder, Dan de plaats waar De mens liever wil zijn Dan in leven hier op aarde Dagelijks tot uitschot Verklaard te zijn…

Kunstmatig word ik In coma gehouden Nadat ik door het leven Gewelddadig ben aangevallen En ik overal op en in mijn Lijf verwondingen heb die Levensbedreigend kunnen blijken - Als ik na dagen, misschien maanden Van sluimeren dreig te ontwaken En het mij lukt één ooglid op te Tillen en ik de oude wereld herken Die ik van mijn…

Door de vrede aangeraakt Door verdraagzaamheid gekust Word ik stilaan in slaap gesust Nadat jij me voor de laatste Keer welterusten hebt gekust Nu dat voorgoed lijkt te zijn Nu dat eeuwig is…

Zal je missen meer dan wie ook voelde je mijn pijn aan zal je missen jij die me nooit alleen liet staan zal je missen altijd een kroel of een lik over m'n gezicht zal je missen vaak zo donker gaf jij me wat licht zal je missen en je nooit vergeten zal je missen onvervangbaar voor altijd niemand kan zich met jou meten…

Vaak vonden we dat wat hij zei Zo nietszeggend was, zo vaag, Hij draaide meestal om de hete brij Met louter wollen woorden - Vandaag schiet hij behoorlijk Uit zijn slof, houdt zo maar een tirade; Als hij dan eindelijk is uitgesproken Concluderen we met ons allen dat zijn Teksten nog nooit zo uitgesproken helder Zijn geweest - nu alleen…

stroopt Niemand zal je kunnen pakken Je opent een poort in hun gedachten Bestuift de onderbewuste vlakken Door je slachtoffers mentaal te verkrachten Inbreker van het onderbewustzijn Dief der gedachten en dromen Brenger van geestelijke pijn Enkel om zelf klaar te komen --------------------------------------------------------- ©2004-04-23…

(Uit psalm 23)…

Toelichting: mijn levenspartner en ik vliegen terug uit Zuid-Spanje op 23 maart 2011 om 7 uur in de ochtend. De dag verheft zich en het schouwspel raakt me zowel van buiten als van binen.…

andermans Vreugde vernielden En graag opofferden aan Wat slechts hun eigen Genot was, heeft voor mij Van mijn leven Niet bestaan - Veel te somber, Veel te snel, Veel te diep - moment Van verlies dat vast blijft Staan, gestold, met een Onverwoestbare stolp Er over heen - en als ik Het moment open wil maken Is het alsof wat 23…

Loom septemberlicht, Warm voor de tijd Van het jaar - Op de grens Van het najaar Dat te wachten Staat nu de zomer Haar tenten Hier bij ons Aan het opbreken is, Beneden op het Terras met uitzicht Op de eeuwenoude Toren waarin de Eeuwen voorgoed hun Intrek hebben genomen, Sta jij frites Te bakken in je Eigen tent…

In de goede jaren Had hij het best Naar zijn zin gehad, Een mooie man Met prachtig postuur, Met de jaren verloor Hij zijn ideale lengte, Kromp met iedere tegenslag Minstens een centimeter - Met het eind in zicht Zie ik wat er nog Van hem over is - Een iel mannetje, Kort van stuk, Met op zijn rug Een bochel van verdriet…

dikwijls hebben de dingen een eind maar missen een begin, zoals het leven zelf dat doorgaat – en dat slaapt in mijn bed --------------------------------------------------------------- (31 augustus 1994; uit het Frans vertaald op 23 mei 2004)…

(Dit schreef ik voor een gelukkig liefdespaar, dat op 23 oktober vijftig jaar huwelijk hopen te vieren] Vijftig jaar getrouwd Vijftig jaar gelukkig getrouwd, mooi dat we het mee mogen maken. We hebben fijne en verdrietige periodes gekend. Prachtig dat we samen de liefde hebben mogen delen.…

nooit mocht er iets van enige warmte blijken er waren slechts blikken uit donkere ogen die een schuw contactvermogen lieten zien talen zongen hun eigen lied met lach en nog vaker verdriet in een melodie vol stille emoties soms was er even de hand die warmte reikte in verstaan met een diep zielsbegrijpen wil melker 23…

omdat onbereikbaar bezit heeft genomen van ruimte ten koste van licht waar vroeger het bos zich transparant opende met oplichtende plekken en spiegelende vennen dreigt de woeker van groei het recht van de sterkste in entropie van de eenvoud overheerst de harmonie der soorten door hun verstikkende aanwezigheid wil melker 23…