Alle inzendingen over 3. Psychologie

Een arbeider uit s'Gravenhage Zat met verschillende vragen Zijn baas ging failliet Tot zijn grote verdriet Hij moest nog maar 3 jaar en 2 dagen…

Bij de Zee der Liefde aangekomen, door velen gelukkig nog in gebruik, stond de dichter liederlijk te dromen, bij 1, 2, 3 in Godsnaam nam hij een duik.…

Yes, al 3 weken niet gerookt ik word door complimenten bestookt nachtmerries, iedere nacht nooit had ik dit verwacht ik ben er klaar mee en dit is echt geen cliché…

Lijn 3 ergens in de verte. Je naam. Het rommelig zoeken naar je onderbroek. Het missen dat met je weggaan komt.…

In Oeteldonk kan men niet langer wachten Het is me ook een crisisjaar geweest Dus 3 dagen vooraf is het al feest Meteen ook extra veel Brabantse Nachten Ja zeg het maar, ik ben een uilebal Omdat ik helaas niet voor Carnaval.…

We gaan de finale halen We gaan stunten Bij verlies: balen Bij winst de euforie Brazilië 2 doelpunten Maar wij hebben er 3.…

3 wijzen ze kwamen en brachten hem geschenken: een hamertje wat spijkers en een rozenhouten kruis. een godenzoon een kind van god krijgt speelgoed waar het later iets aan heeft…

Nu baant zich 't nat Een heimelijk pad, En tjilpt en fluistert, In bloem en blad Voor 't oog verduisterd. Nu dartelt vrij, Op gouden zanden, De stroom voorbij. Hij schuurt zijn randen Allengskens uit, En sleept de buit Van kleiner vlieten Geweldig voort; En golven schieten, Van ver gehoord, Langs 't rotsig boord. Nu vangt een dal De…

dageraad breekt aan zal deze dag stapvoets of snellend verder gaan? dag, nieuwe dag ik groet je en pak je beide horens of pak jij mij weer in voor de donkere avond valt…

Ze heeft het over cocktails en rosado en ze zegt mikado spelen wij 3. Zomers niets moet alles mag hooi in hopen…

Kleine kennisleer (liefde 3) Zij spelt mijn hoofd. Zij duidt mijn huid. Strelend vergroot zij haar kennis. Mijn ademhaling is haar partituur. Haar weten omvat mij. Zij ziet mij blindelings.…

3 uur ben je bij me vandaan en toch weet je mijn hart te raken. Ik voel me kwetsbaar staan omdat je me aan het lachen en aan het huilen kunt maken. 3 uur zou ik moet wachten om je lichaam tegen het mijne te drukken.…

En de wereld bleek niet wat jij altijd voor ogen hield Daar sta je dan als gevolg van fouten eerder zelf gemaakt Nooit eerder zo diep gezonken Nu kan je dan alleen nog maar omhoog............…

Ik vergeef je dat je niet bent zoals ik wilde dat je zou zijn Het spijt me Dat ik altijd zulke hoge verwachtingen van je had Ik besef dat ik me voor je schaamde voor je lichaam en voor wie of wat je was Ik was altijd veel te perfectionistisch wilde veel meer dan jij kon verwezenlijken Het spijt me Dat ik dacht dat je bergen kon verzetten…

hoor mij leegtes vullen van letterloze schimmen die weerkaatsen tegen dik geplamuurde blinde muren het schaamteloos vallen van geschuurd gruis neem ik waar als neerstortende onthoofde woorden zoveel lagen door de jaren heen geworden tot ontedeld gekunsteld eelt geraken tot stof van antieke beelden de ziel tot naaktheid gedwongen…

Ik schil mezelf in tranen druppel glas in duizend ogen kleur de ringen donkerrood snij momenten vrij van leed. Ik fruit mijn geest in olie smoor het verleden dicht kruid de toekomst met peper blus af met koele analyse. Het leven smaakt me weer.…

warmte, vriendschap, samen-zijn blauw, regengrijs verlangen ik ben onvrij, gevangen en maak mijn eenzaamheid tot iets dat in mijn nergens vorm krijgt een cognitieve dissonantie misklank van domheid, arrogantie doch in de duisternis vonkt licht subtiele vreugde, liefde, vuur atomair is zij een felle zon Pandora, die met openen begon…

een concreet beeld heeft mij aan het wankelen gebracht tegen de stroom in naar boven als mijlpaaltjes in de tijd in een reliëf van grote hoogteverschillen blijft het een eye-opener die indruk heeft gemaakt met een tijd wat af en toe ondersneeuwt hoe langer de tijd duurt biedt het voldoende houvast aan mijn geheugen waarin ik mij…

Vandaag een nieuwe bril zodat ik weer scherp zie hoe moedeloos de massa zich vergenoegt in april. Ik zag eerst uitdijend vlees dat vrij van bestemming was naar een beloofd land trok waar vele schapen blaten. Ik zag geen mensen maar brokken onduidelijkheid een evolutionaire biologie voorbij mijn eigen afslag. Nu zie ik weer dieren…

als een schaduw weef ik mij door jouw dromen blijft de wind waaien is het niet hier, dan wel daar soms, heel even maar blootvoetsgewijs liepen mijn voeten door het water deed mij afkoelen zó lekker fris ik voel mij dan blij verrast vanwege jouw gloed, die mij aanraakt droeg jij mij er doorheen is het oké gaat mijn dans door de branding…

een gevoel vanbinnen diep in het hart begrijpt zonder woorden hoe te ademen de in- en uitademing dat als vanzelf gaat is niet altijd vanzelfsprekend maar als het goed is gaat deze ademstroom met je mee elke keer weer opnieuw elk moment, elke dag als duurzame energiebron op zwerf/zoektochten overal ergens naartoe niet wetende…

op de getemperde wind vrij gemakkelijk vanuit een ludiek oogpunt waaien echoën geluiden je hart binnen uit eigen beweging vervult het een behoefte aan samenhang waar liefde is, blijft de hoop voor je uit bengelen heb je geen flauw idee zonder te weten waartoe, waarheen de weg voert blijf je verzamelen tot er een hernieuwd houvast…

gekrulde zinnen zijn zorgvuldig gekozen en uitgewerkt in momenten van de dag achteraf zijn je ze zuur opgebroken in jaren van gezichten spoelen golven ze op de rand om te zuiveren is schoonheid aanwezig in elke vingertop die je draagt letterlijk én figuurlijk letter voor letter wordt het aangetoond in vrije geluiden van adem uiterst…

van brood en wijn proef ik klaarwakker je naam in het rood wanneer duistere wolken samenpakken de maan en sterren verbergen het uitzicht in een vreemd geworden wereld van vervuilde luchten en misverstanden is er geen taal of teken die onuitgesproken, of ongeschreven is zijn er kleine lichtpuntjes van uitersten die elkaar raken in…

in onbedrieglijke stralen begint er een nieuwe dag met liefde om je heen gedachten vliegen door je heen geborgen in fluisterende warmte van het gouden licht laat goede woorden rijpen tot stilte en inkeer bij het wijken van ochtendnevels wordt gefêteerd door de muze geheel geflankeerd wat het daglicht verdraagt……

fraaiigheid in woorden omfloerst de klankkleur één voor één afhankelijk van grenswaarden is de frequentie zwaar overtrokken volumineus wend je hoofd niet af naar wat je ongeschreven laat smaken verschillen kies niet voor een wit-zwart benadering om de ander schaakmat te zetten het kan ook anders loop geen pion omver als er geen…

tussen vallen en opstaan kleurt en kruidt poëzie ons leven zwart-wit bewimpeld door nevels komt glimp tot glans vastgezet in geluiden tussen verwante vingers na ingedronken letters aan de hand van het alfabet ontbreekt soms de juiste melodie waar klanken niet samensmelten tot een harmonisch geheel van woord tot woord…

regentranen paraderen strelend langs jouw wang in de kille lentewind heel bijzonder net zoals toentertijd dit daagt uit tussen wilde zanden loop je weer door de regen in de spiegel van nat overzilverd glans geen geweeklaag stijgt op als de adem vrij en natuurlijk vloeit op moeder aarde…

klein en zwart blikt in haar diepe ogen een zacht gefluister welaan, ‘k vond dezelfde woorden natuurlijk verstond zij het als de lente toonaangevend van zich liet horen in een mijmerend windgezang toen wisten wij weer waar we ons beiden aan laafden…

jaagt in vlagen een dorst die door alles heen draagt op jouw adem, die het leven kust stil van binnen het zilte zout maakt geen lawaai waar het leven drijft in een zee van tijdstromen van eb en vloed ik hou me vast langs jouw oever met vaste tred ligt het ietwat ziltig op mijn tong ter ontspanning neem de lucht in me op zweeft het…