Alle inzendingen over Avondland

Schiet vazen bloemen naar je ergste vijanden ze zijn je dankbaar. Medelijden staat ver van mensen, gedogen slaat bruggen naar eenheid Overtolligheid te verdrijven heet moed, loont zich met onthechting. Harp zonder snaren, milde toehoorders horen veel instrumenten. Gans verliest een veer, voelt zich tonnen lichter en vindt…

Perfect is datgene waarin we ons in de liefde imperfect maken. Als goden straffen, hoeven we niet te vrezen, wij zijn hét gebed. Het lot is geen doel, maar een opdracht anders te kijken naar onszelf. Ervaring is de som die aan de opgetelde fouten blijft kleven. Denken meester te zijn over de wereldgaard…

Zon verliest zijn kracht, niet omdat hij veroudert, schaduw rekt z’n tijd Als men tekens leest, hemellichamen zonder naam, met ingetogenheid. Vissende reiger overleven op beide benen, doet het ook met een. Ongeboren kind, bevrijd in het niemandsland,. bron van vruchtwater. Onvoltooide tekst, waarin syllaben ontcijfert, vergeelde…

Als we liefde zien, hoeft ze ons niet te zien, ze is er altijd. Vertrouw de dichter, wantrouw zijn verhaal, gebouwd op eigen visie. Schaamte of zonde, zijn de onrijpe appels uit de boom van de geest. Eenzaamheid is stilte waar gekoesterde dromen tot stilstand komen.…

dromen in een zee van duizend lichtjes als een blijvend souvenir Hij was er abt nog ooit geweest maar stond nu ijsjes te verkopen aan een rij die niet van hem was als gezegend kruidenier daar waar de westenwind nog ooit geruwd zijn boetekleed verschoonde loofde hij de avondzon nu rond het weggegooid papier Als een Holle Bolle Gijs in avondland…

Waar de tochten gaan dragen bloeiende sterren mij in een zetel. Brengt de schaduw licht in harten van kinderen, als de zon ondergaat. Weidse grasvlakten, lotussen aan de hemel, verdiept de melkweg. Blauwe regens aan de verre horizon, valt zonder druppels. Veel schapenwolken hemel vol verwachtingen, waar is de herder? In…

Wrok die oorlogsgeleerden consumeert Kleurde ook westerse grond vaak bloedrood Bracht onze ouders als Oekraïners in nood Beschaving door geweld dikwijls onteerd Welvaart delen stimuleert humane kracht Rijkdom spreiden vergroot sociaal geluk Maar dit dogma gaat vooralsnog niet stuk Solide vrede vraagt militaire macht Ooit was er in Europa…

De wind heeft mij gebracht Naar de plaats van de avondlanden. De zon spiegelt de zee rood En goud de witte stranden. Met mijn handen maak ik een gebaar, Mij niet bewust van elk gevaar; wenk ik In een poging om te beminnen de onstuimige Zilveren zeemeerminnen. De wind heeft mij gebracht naar het Land van de onmogelijke dromen.…

De wind heeft mij gebracht naar de plaats van de Avondlanden. De zon spiegelt de zee rood en goud de witte stranden. Met mijn handen maak ik een gebaar. mij niet bewust van elk gevaar; wenk ik in een poging om te beminnen de onstuimige zilveren zeemeerminnen. De wind heeft mij gebracht naar het land van de onmogelijke dromen.…

Eenmaal ontwaakt over de drempel van de dood als u veilig in het avondland bent aangekomen ontdekt u in het tussenrijk andere gestalten omwolkt door herinneringen en aardse dromen. Een engel wenkt u, neemt u bij de hand voor een terugblik op ’t aardse leven, een déja vu.…

Het dun gemunte lindeblad, terzijde bij de gevels, het hoge loof der olmen, dat nog opstak uit de nevels, De verten, die men vlammen zag in avondlandse verven, - 't hing alles in de late dag een schone dood te sterven. Maar op de akker lag de grond alweer in voren open.…