39 resultaten.
Zeester
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 220 Het
is dus mogelijk om een te worden met je
beschermengelen, zoiets? Om tijdens
waanvoorstellingen te ontdekken dat de Kern,
voorbij is alle toverij, versmelt met het
Deerniswekkende Gelaat.
Ik hoor jou alsmaar roepen: Wij zijn
sterren in de zee! Maar jij bent het.…
Ik mis je zo
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 139 De rek was er al zo vaak uit, maar steeds
hebben mijn beschermengelen mij weer laten
slingeren als Tarzan aan een woudliaan.
Met mijn kindervoeten liep ik op dampend
heet asfalt na het zwemmen in het Nieuwe
Hemelrijk, een plas van een reus tussen de
Drentse bossen.…
Morseseinen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 105 Je vroeg je af of ik de schrijver
van 'De beschermengel van Rogi' was, wat ik was.
Je woorden daalden traag in mijn schrijfijver af.…
We zullen Je nooit Vergeten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 81 De zelfde woorden
De zelfde zinnen
Op de dag, naar je laatste rustplaats
Waar de hemel huilt
De zon ons verlaat
Wil ik het niet denken
maar de waarheid heeft mij niets meer te schenken
Waar je nu bent
vast beter dan hier
Willen wij je nooit vergeten
Waarschijnlijk kijk je op ons neer
als een beschermengel
Wij willen je nooit vergeten…
Engelvrouw
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 509 Iemand
zei me dat de meeste mensen niet meer willen hechten,
als dat zo is, eenzame ziel, hecht ik me aan je vleugels
vast, omdat we elkaars beschermengelen zijn,
zonder hechtingsangst. O, ik hou zoveel van jou!
'Verlaat me niet!', zong Jaques Brel, maar
als je dat wel doet,
omarm me dan dieper en steviger in die eeuwigheid.…
Barre woestijntocht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 146 hoe moeizaam is het
om te beginnen
veertig dagen en
veertig nachten lang
in een dorre woestijn
te gaan bezinnen
het maakt ons droef
en ontzettend bang
kunnen we die moeilijke
gevaren trotseren
welke 'n inspanning
wordt van ons verwacht
komt er een beschermengel
op onze wegen
of biedt Gods Geest
ons sterkte en kracht
we moeten…
Spontane handdruk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Jouw open hart liet een
bloedspoor achter, om gek van te worden,
zo wreed onheilspellend en dampend van de
gitzwarte gifstoffen, terwijl jij als een
beschermengel schermde.…
Geluk, dat ben jij
hartenkreet
4.0 met 36 stemmen 2.665 Laat mij maar je beschermengel wezen,
er voor jou te kunnen zijn, dat voelt fijn,
en ook als ik zo “alleen” oud moet worden,
dan heeft het gewoon zo moeten zijn.…
Resomerend...
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 53 onbewaakt moment
Van rakelings langs oude dikke bomen
Scheert vagelings een vlaag voor 't geestesoog
Zwevend uit het niets in 't nu naar niets
Naar een opgeborreld tweede leven
Verloren zijn dan woorden en gebaren
Leidraad in het tijdelijk bestaan
Waarin constant passanten zich verdringen
Hun stemmen nolens volens om mij heen
Beschermengel…