Spontane handdruk

(voor Sophie Heesen)

Naast een stoelendans met brandende heksen
reed ik op een zeepaardje naar de binnenstad
en zocht ik naar een glimp van jou, langer
dan de koerende duiven beweren en korter
dan de neus van Pinokkio.

Ik volgde het kwikzilver in de goudader
onder de Goudse straten en ik zag je vele
keren als een hazewindhond voorbij snellen,
alsof de bloedhonden jou op de hielen zaten.

Er miste iemand. Jouw open hart liet een
bloedspoor achter, om gek van te worden,
zo wreed onheilspellend en dampend van de
gitzwarte gifstoffen, terwijl jij als een
beschermengel schermde.

Het zwaard verbrokkelde en hij kwam ineens
heel anders, maar intens gelukkig, terug,
als een vogel na zijn winterreis, opnieuw
nestelend in jouw tedere kruinchakra.

Ik las een krant in de openbare bibliotheek
en ineens keek jij mij aan en groette jij
mij. 'Ben jij Sophie?', vroeg ik en ja, je
was het en automatisch snelde ik naar jou
toe om jou als spirituele zuster

uit naam van hem en mijzelf liefdevol
de hand te drukken.

handdruk ontmoeting spiritualitiet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32