Alle inzendingen over Beschermengelen

Het is dus mogelijk om een te worden met je beschermengelen, zoiets? Om tijdens waanvoorstellingen te ontdekken dat de Kern, voorbij is alle toverij, versmelt met het Deerniswekkende Gelaat. Ik hoor jou alsmaar roepen: Wij zijn sterren in de zee! Maar jij bent het.…

De rek was er al zo vaak uit, maar steeds hebben mijn beschermengelen mij weer laten slingeren als Tarzan aan een woudliaan. Met mijn kindervoeten liep ik op dampend heet asfalt na het zwemmen in het Nieuwe Hemelrijk, een plas van een reus tussen de Drentse bossen.…

Je vroeg je af of ik de schrijver van 'De beschermengel van Rogi' was, wat ik was. Je woorden daalden traag in mijn schrijfijver af.…

De zelfde woorden De zelfde zinnen Op de dag, naar je laatste rustplaats Waar de hemel huilt De zon ons verlaat Wil ik het niet denken maar de waarheid heeft mij niets meer te schenken Waar je nu bent vast beter dan hier Willen wij je nooit vergeten Waarschijnlijk kijk je op ons neer als een beschermengel Wij willen je nooit vergeten…

Iemand zei me dat de meeste mensen niet meer willen hechten, als dat zo is, eenzame ziel, hecht ik me aan je vleugels vast, omdat we elkaars beschermengelen zijn, zonder hechtingsangst. O, ik hou zoveel van jou! 'Verlaat me niet!', zong Jaques Brel, maar als je dat wel doet, omarm me dan dieper en steviger in die eeuwigheid.…

hoe moeizaam is het om te beginnen veertig dagen en veertig nachten lang in een dorre woestijn te gaan bezinnen het maakt ons droef en ontzettend bang kunnen we die moeilijke gevaren trotseren welke 'n inspanning wordt van ons verwacht komt er een beschermengel op onze wegen of biedt Gods Geest ons sterkte en kracht we moeten…

Jouw open hart liet een bloedspoor achter, om gek van te worden, zo wreed onheilspellend en dampend van de gitzwarte gifstoffen, terwijl jij als een beschermengel schermde.…

Laat mij maar je beschermengel wezen, er voor jou te kunnen zijn, dat voelt fijn, en ook als ik zo “alleen” oud moet worden, dan heeft het gewoon zo moeten zijn.…

onbewaakt moment Van rakelings langs oude dikke bomen Scheert vagelings een vlaag voor 't geestesoog Zwevend uit het niets in 't nu naar niets Naar een opgeborreld tweede leven Verloren zijn dan woorden en gebaren Leidraad in het tijdelijk bestaan Waarin constant passanten zich verdringen Hun stemmen nolens volens om mij heen Beschermengel…