Alle inzendingen over Blik

oorverdovend is de stilte waarmee jij spreekt je blikken raken handen gaan met vingers de gebaren maken die je nooit gesproken woorden feilloos onderstrepen wonderschoon is het geluid waarin ik voor jou zal breken kom open maar mijn lentebruid…

in je blik zie ik het groenblauw van de zee weet dat wat je ogen dromen mij gaat overkomen nog zijn de golven koud de branding woest ik eb nog in aflandigheid daar waar jij vloedt maar in het springtij van de volle maan zullen wij voor altijd samen gaan…

Ze keek om naar hem, haar zenuwachtige blik deed hem duidelijk niets. De trein was gestopt. Maar met het aankomen, was het haasten gestart. Hij had een taak, die zij hem toevertrouwde. In een plastic tas. Zij wist nog niet, wat ik daar zag: Dit was niet haar man.…

Een gotische kathedraal is een naakte vrouw op handen en voeten waaronder ik wandel Mijn blik wordt omhoog gezogen tot in het koor, dat wulpse bos van bogen Wierook, ik weet van waar hij komt … esthetische coïtus tussen mo(nu)ment en inkomer…

De zon daalt langs de golven naar het strand Onze blik beklimt ze Tot wij mekaar ontmoeten In volle geopende zee Langzamerhand Verbrokkelt de lichttrap Wij spoelen weer aan Laatste glinsters wuiven De horizon glimlacht…

Hoe ze daar ligt zo mooi, aaibaar en stil en als ze haar ogen open doet weet ik niet wat ik zeggen moet Hoe ze naar me kijkt met de blik van een engel en als ze me wenkt voel ik hoe deelbaar ze is En als ze...geef ik me over en leg me bij haar neer ik raak betoverd en we beleven de liefde keer op keer.…

Niets heb ik bij me, enkel maar een groet: saluut aan wie mijn blik ontmoet. Niets eist mij op en niets legt mij aan banden. Hier, vrank en ongebonden, ontvang ik met die handen wat er is en wat zich nu aan mij vertelt. Een beeld van vroeger dat is opgeweld, vervliegt, niet langer meer een kommernis.…

ik keek je aan jij liet je ogen langs mij gaan in een zacht tasten je wikte, woog ik zag je lach en dacht dat wij wel pasten maar onder in je blik wist ik je echt gezicht je bloemen kleurden licht en geurden al je mededogen…

Een stem sprak stil vanuit het struikgewas Mij werd een blik vergund in 't jappenkamp Toen daar mijn vader deel werd van die ramp Verzwegen trauma dat ik later las Hun namen in rood marmer op een lijst Beschut door bomen rond een park in Zeist…

Tsaar Poetin - Russisch woord voor landjepik - gooit, “god gezegend”, bommen en granaten, vernietigt steden; straten worden gaten, de volken gunnen hem een boze blik. “van Lissabon naar Vladivostok toe Eurazië Eén: verzet is taboe”…

Welkom in het generale altruïstische decorum Een persiflage parodie op melomane poetry In een uithoek van Hinault, Bourgondisch Henegouwen De laatste der verlaten desolate knapenkoren Wederkerig en minstrelig in lendenen der raven Blikken pikhouwelen snavels die mijn hert doorboren...…

Warmte in jouw handen Warmte in je stem Warmte om te verwarmen Warmte, zonder rem Warmte in een klank Warmte in een blik Warmte in een oogopslag Warmte, ik slik Warmte om te geven Warmte in een gebaar Warmte om te voelen Warmte, geven om elkaar…

LIEFDE, één woord, één gebaar Liefde, kijken naar elkaar Liefde, genoeg aan een blik Liefde, is wij en ons, niet IK Liefde, luisteren en geven Liefde, alles intens beleven Liefde, het heeft zoveel waarde Liefde, is er nooit genoeg op deze aarde…

Als ik je foto zie die sprekende ogen die zoveel mensen mogen zie ik een bange blik Als ik je foto zie met net nog geen traan maar trillende lippen alsof die traan zo rollen kan gaan Een mooie foto, maar toch ook niet omdat men er meer in ziet Angst, maar vooral veel verdriet…

stamelde ik terwijl ik haar voorzichtig in de ogen keek hopend iets van verzachting te zien in die donkere blik maar ze bleef me misselijk aankijken alsof ik het meest mislukte ben dat ze ooit heeft gezien… vernederd draaide ik me toen maar om van de spiegel en nog… ze gaf geen kik… ongevoelig als ze is…

nu zit ik hier ik wou dat je daar nog zat dan had ik nu niet jouw laatste blik in mijn gedachten. alleen nog maar herinneringen en een gesloten deur blijven over... en een wens ik wou dat je daar nog zat…

Ze lag, maar stond aan buurmans blikken bloot. Zodra hij op bezoek kwam, mocht-ie blijven. Ze wilden naastenliefde met elkaar bedrijven.…

Op Vlaamse scholen drinkt geen kind meer cola De suiker maakt de Belgen veel te dik Voortaan sap en watertjes in blik En klachten stoffen weg in een bureaula Het calorie-arm drinken doet hen goed De wraak van suikervrijheid is zo zoet…

Dichtbij en dan ver een dromerige blik vooruit vaag geritsel, opgeschrikt geluid. De stilte is lang niet altijd op haar plaats zo hier, sluipt natuur’s gang langs oor voorbij.…

Een aantal van je laatste foto's heb ik even gescand om te zien of ik de droeve blik kan bewerken zodat de twinkeling waarmee je mij zo graag aankeek weer even terugkeert wat ik ook probeer welk programma ik ook gebruik, het beeld zal nooit meer zijn zoals het ooit is geweest…

Door donkere uren gekweld alle minuten, seconden geteld wijzers rond dagen voorbij jaren vervlogen ogen staan stil zien niets meer blikken alweer terug in donkere uren alle minuten, seconden telden…

Zal ik maar doen Alsof het gaat Zoals jullie willen Hokjes om in te plaatsen En te vergeten Wie ik ben Ik negeer de blikken Die me doen schamen Over wie jullie zijn De wereld een betere plaats Met of zonder mij Of maakt het niet uit Samen naar een toekomst Zonder 'typisch' En 'echt wat voor haar' Blijf jij in jouw hoek…

Zal ik maar doen Alsof het gaat Zoals jullie willen Hokjes om in te plaatsen En te vergeten Wie ik ben Ik negeer de blikken Die me doen schamen Over wie jullie zijn De wereld een betere plaats Met of zonder mij Of maakt het niet uit Samen naar een toekomst Zonder 'typisch' En 'echt wat voor haar' Blijf jij in jou hoek Dan…

eens droomde ik van jou een stralende lach een blik vol vreugde en geluk je was als een parel in een oester vol mysteries maar iedere keer ik dichterbij kwam klapte je dicht toen zag ik hoe iemand je meenam en je aan een ketting hing mijn parel het was een droom en toch ben ik je kwijt mijn lief…

Klinkt de blik in je ogen Waarmee je mij Vol afgrijzen bekijkt Onheilspellend... Geuren je woorden Die je vol hitte Mijn gezicht in blaast Onheilspellend... Ziet je hand eruit Wanneer je hem In de hoogte heft Onheilspellend... Kijk ik je aan Waag het niet Me nog eens aan te raken!…

kort, de staatsiegeldsecretaris door de bocht, eist opslagcenten voor kleinverpakt vocht straks vraagt ie ook nog zonder blikken of blozen om een heffing op zakken, potten en dozen ik vind dat politici, zonder dralen voor hun zetels moeten betalen te vaak zijn deze niet bezeten en dat geldt ook voor hun geweten…

mijn hartslag wordt het ritme van jouw zwoele dans in deze tropische nacht steeds sneller beweeg je met jouw fraaie vormen helemaal tot in extase en die glinsterende blik in jouw donkere ogen vraagt om meer meer... totdat ik nat ontwaak door lekkage van de bovenburen…

de lente wil spreiden ze wil naar ons toe maar rinkelend door de bocht komt de winter nog met kwade blikken hoopvol dacht ze te komen maar sneeuw sluipt nog naar binnen het verlangen naar warmte onzichtbaar nog even stilgezet nog niet opgewassen voorjaar nog in de verte gestald in dromen nog ongeboren…

van lieverlee verbleekt de tijd je broze blik en lijf doven de laatste woorden die je sprak sluimert je pet aan de kapstok verdwijnt de leegte uit je stoel toch klinkt er genoeg in ieder mens die van jou hield alsof je nog aanwezig bent in alles wat je achterliet…

Het kind dat ben ik, Jij, de man met de verre blik. Zo heb ik mij en jou, zo heb ik ons Kort, veel te kort samen geweten... Maar jij blijft Mijn vijfde seizoen, De schemerzone tussen toen en later. Ik blijf het kind Jij, voor altijd de vader.…