158 resultaten.
'K voel mij de mens niet meer dan 't dier verwant
poëzie
3.0 met 18 stemmen 1.785 En de eiken aai 'k: zij voor mij aaiend reiken
Naar Brahman's zon, die hen, mijn waaiende eiken,
Vroeg 's morgens, 's avonds 't laatst bediadeemt:
Niets dierlijks, mens'lijks, ja - want Brahman ken ik
Als 't wereld denkend Ene, en Brahman ben ik -
Mij is, Zijn Zelfbesef, niets godlijks vreemd.…
En golvend in mijn Brahman, diep en koel
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.107 En golvend in mijn Brahman, diep en koel,
Zal 'k naar Zijn wet ons beider glorie eren,
En, noctiluca, vroom fosforesceren
Met vonken kunst en eeuwigheidsgevoel;
En slaat smartelijk mij Zijn golfgewoel,
Ik weet: de schok zal zich tot vlam verkeren;
Tot trots in Brahman zal dat vuur verteren,
Wat bleef van angst om Noodzaak zonder Doel.…
Pastiche #5
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 325 ’k Ben Brahman. Maar we zitten zonder meid.
Die uitzendkracht van ons:
Ze is ook nooit op tijd.
- naar Johan dèr Mouw…
't Is lang geleden (11)
poëzie
4.0 met 4 stemmen 636 ik gaan,
Ik die, uit angst van aarde, hijgend wou vluchten
Naar bevrijding in storm, in sterreluchten,
In koele smartenloosheid van natuur,
Tot waar, van eeuwigheid in Brahman dronken,
De extaze ziet als wolk van as en vonken
Stuiven 't Heelal uit 't eigen Wereldvuur.…
Soms vraag ik nuchter
poëzie
3.0 met 23 stemmen 2.036 I
Soms vraag ik nuchter: Is 't misschien een waan,
Wanneer ik denk, ik ben Brahman's profeet -?
Herleeft in mij, zonder dat 'k zelf het weet,
Een zon- en regentov'rende shamaan?
Of doe ik aan mystiek, noem 'k mij brahmaan,
Omdat het literair staat en gekleed?…
/ Nu slaapt ze in Brahman, veilig voor altijd
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.492 Wat
Weet meer dan ik van 't Brahman zo'n brahmaan?
Het is mijn thuis, ik kom er net van daan,
De Schone Slaapster van jouw Lotusstad.
Stil leg ik in de ziel je heel mijn schat
Van zelfgeschouwde God, geen mensenwaan:
Hoor, nu ik wakker ben, mijn fluist'ren aan,
Niet 't plechtigst org'len van de Oepanishad.…
Om één jaar jong te zijn
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.005 En deze wens, die christ'lijkheid verbant
En ik aanvaard, is Brahman's and're kant:
Hem kreeg ik steeds terug, bij ied're ruil.
Zo handhaaft zich het eeuwig evenwicht:
Een helft van de aarde is donker, de and're licht;
Lag er geen drek om heil'ge Simeon's zuil?…
't Is lang geleden
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.559 In Brahman is vergaan
Mijn wereld, en ikzelf, grijze brahmaan -
Hij had blauwe ogen en mooi donker haar.…
Wie 't meisje, dat hij liefheeft, aait en kust
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.224 .
----------------------------------------------------
Brahman I, p. 129
Sonnet XXIII in de cyclus 'In de Hoogte'…
O nacht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 51 Niets is me vreemder dan het Zelf, het Zelf
dat nimmer door de poort van verrukking
zal gaan omdat ik ongewild “ dukkha “ ( 2 ) eens
in mijn tijdelijk hart heb gesloten.
1 asceet
2 lijden
3 brahmaan)is een brahmaanse priester en de hoogste van de vier varna's van het Indische kastenstelsel.…
ritueel
netgedicht
2.0 met 44 stemmen 5.775 niks, ik zit gewoon
blikken zijn niet verboden
blauwe halve maantjes
zien de stoute bruine sterren
van de brahmaan
wat doe je dan?
je wast mijn haar
bij de dorpspomp
giet je bekers water
over mijn hoofd
's avonds loop ik de woestijn in
alleen onder de groeiende maan
tot de stemmen achterblijven
eeuwig wil ik hier zijn…
Zenit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 41 Besef van 't eindeloze
op onze planeet
is hemelwaarts gericht
in het zenit,
niet in oneindigheid
Niet in het grenzeloze
van het tijdloos eeuwig niets
der onzichtbare
fatamorganisch
oplossende uitgestrektheid
zonder horizonten
Noch in brahman's altoze
eeuwige sereniteit
der atmosferisch-
stratosferisch
peilloos diepe ijlten…
En nu 'k mijn mensenleed
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.502 Geen stilte is zo diep, als die volgt op tranen;
En, weggevlucht voor lach, komt dichterbij
De schuwe wijsheid van vred'ge brahmanen:
Schijnbaar gescheiden lijdt, die sloeg, in mij.
En 't is, als hoorde ik Iets zichzelf vermanen:
'Mijn liefde was ikzelf'. - Zo werd ik vrij.…
'k Zie nu al
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.267 'k Zie nu al hoe 'k, als jij gestorven bent,
Zal zitten, kijkend naar je stil gezicht;
Wel vol verleden, toch pijnlijk verlicht,
Dat jij ten minste geen verdriet meer kent.
Mijn handen zullen, vroeger lang gewend,
Van zelf aaien je haar, waar levend ligt,
Als vroeger, nog het diep glanzende licht,
Dat uit de dood mij jouw vergeving zendt.…
Van alle dieren houd ik
poëzie
3.0 met 16 stemmen 10.778 En 't spijt me zo, dat ik me niet vergis
en zelfs zo'n stinkend piesbeest Brahman is.
--------------------------------
uit: Volledig dichtwerk, 1986.…
Vrij om te geloven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 682 Ik ben vrij om te geloven
Jezus is mijn redder
Hij stierf voor onze zonden
Ik ben vrij om te geloven
Er is geen God dan Allah
En Mohammed is zijn profeet
Ik ben vrij om te geloven
Boeddha liet de weg zien
Ik mediteer voor de waarheid
Ik ben vrij om te geloven
Ik offer aan Brahman
Voor een hoger ik
Ik ben vrij om te geloven
Ik geloof…
De gele wolken werden langzaam rood...
poëzie
4.0 met 4 stemmen 530 De gele wolken werden langzaam rood.
Dan dacht hij: Nu begint zonsondergang;
En keek weer naar de zwaluwen, die zo lang
De zon nog konden zien. En dikwijls schoot
De angst door hem heen: Eenmaal gaat moeder dood,
Hoe moet het dan? - Eens voelde hij bij zijn wang
'T laag rits'len van een vleermuis, en werd bang,
Toen hij 'm van dichtbij…
Hij ligt er nog, de steen
poëzie
5.0 met 2 stemmen 709 Hij ligt er nog, de steen: een jaar geleden
Heb 'k zelf hem daar gelegd; en ik herken
Heel goed de plek, vlak naast die scheve den,
Waar 't zandpad, wit, loopt naar de hei beneden.
'k Dacht vaag: Wat 'k doe, lijkt op wat Farao's deden;
Eenzelfde ontzetting vroeg in mij en hen:
Alles vergaat: ben ik niet, die ik ben,
En was en blijven zal in…
Omhoog zien naar de zon de waterrozen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 295 Omhoog zien naar de zon de waterrozen,
Kinderlijk, alsof 't Rafaels eng'len waren;
Grauw slib en wijde schem'ringen bewaren,
Die hier de dood stilde tot smartelozen.
Opzuigt de bliksemstorm het meer tot hozen:
Dan staan in blauw doorschijnende pilaren
De doden: hun zwarte ogengaten staren
Boven hun grijns om macabre apotheozen.
Naar…
'k Sta naar 't schitt'rend oranje in 't west te kijken
poëzie
4.0 met 5 stemmen 883 Op Brahman, wereldgrond, schijnen de dingen
A jour gewerkte scherts: door de openingen
Golft onbelemmerd stralende eeuwigheid.
Het denken, moe van God, keert van Zijn luister
Zich gretig-aards vaak af naar kleurig duister
En weldadig koele verganklijkheid.…
'K hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.559 'K hoor, hoe met gouden lijst de schilderij
Onhoorbaar zegt, terwijl ik sta te kijken:
Ik hang in 't niets, zelf niets dan schijn van eiken,
Van weiden en van wolken, zee en hei;
Brahman's gedachte heeft bereikt in mij,
Wat in uw werklijkheid hij wou bereiken.…
Zo leek je dan jouw aardse zwaarte lichter
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.616 Zo leek je dan jouw aardse zwaarte lichter
In 't ijle, koele denken; de verwijding
Van knellende horizon werd een bevrijding;
Op 't donker ginds scheen hier het lichte lichter.
Jij dacht je boven 't mensenleven dichter
Bij de eeuwigheid; toch was 't een voorbereiding:
Zo moest - vervulling van mijn eerste wijding -
'T kind-in-jou groeien…
Ik hoorde en zag. Zelf kon ik niets dan zwijgen
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.357 En dalen zal ik naar mijn hoogste Zelf,
Tot waar het Brahman weeft in stil gewelf
Zijn vizionaire werelddraperieën;
En mijn getakte Melkweg - 'k zie, hij zweert,
Twee vingers naar de oneindigheid gekeerd,
Dat 'k Hem zal eren met Zìjn fantazieën.…
Om één jaar jong te zijn, gaf 'k ziel en God
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.826 Om één jaar jong te zijn, gaf 'k ziel en God,
Ik, die geluksdorst met ekstazen les:
Ja, ja stompzinnig ergens in de Nes
Met dronken prolen slaan de boel kapot,
Dan met een meid naar bed, en van genot
Schreeuwen en schreeuwen doen, een keer of zes:
'K zou Brahman, vond ik Mephistopheles,
Zelfs ruilen voor Jehova Zebaoth.…
Soms vraag ik nuchter
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.383 IN DEN BEGINNE WAS BRAHMAN'S IDEE -
Lama Sabachtani - Of is Hij niet?
Maar toen 'k een kind was, zag 'k de Grote Beer:
Was dat gevoel niet echt? - Ik weet 't niet meer.
Zei grootmoe niet, dat God 't sterrengewelf
Geschapen had - ORION! - O, daar is 't,
Daar is 't!…
'k Ben Brahman. Maar we zitten zonder meid.
poëzie
4.0 met 29 stemmen 1.474 'k Ben Brahman. Maar we zitten zonder meid.
Ik doe in huis het een'ge dat ik kan:
'K gooi mijn vuilwater weg en vul de kan;
Maar 'k heb geen droogdoek; en ik mors altijd.
Zij zegt, dat dat geen werk is voor een man.…
'K weet dat vlak bij me, in 't hart van God gedoken
poëzie
3.0 met 23 stemmen 1.686 Voor mij, wiens twijfel wegdacht, wat 'k bezat,
Was 't diepste van de wereld veel te heilig;
Maar 'k weet: daar, waar mijn hart is, is mijn schat;
In Brahman is mijn hart: mijn schat is veilig.
In dromen ben 'k mijn rijkdom mij bewust;
'K zie, stil, mijn anemonen. - Ik heb rust.…
En 't is alsof, gekazuifeld met statie
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.264 'ge konstellatie
Van zaligheid en trots en adoratie,
In 't wereldcentrum 't eeuwig Zelf zag tronen;
En 't is alsof, in vroom trillende handen
De Melkwegvaan, bestikt met sterguirlanden,
Om 't Heilig Hart ik mijn processie leid,
Totdat mijn ogen, schemerende ekstazen
In één gevoel het heelal zien verwazen -
O, O, de glorie van mijn Brahmanheid…
Maanopgang
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.479 'T is of een hefboom draait om de aarde als as:
Hij draagt in 't west en 't oost doorzicht'ge schalen,
In de een blauwgroen gebergte van opalen,
In de and're een enk'le bol van chrysopras:
'T lijkt of 't een wedstrijd van juwelen was,
Wie 't zwaarst en kostbaarst de and're omhoog zal halen;
Of moet veeleer onwillig de ene dalen,
Nu…
Ik sprak enthousiast over 't Parthenon
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.456 En 'k dacht: Ja, Brahman is de Kunstenaar:
Hij, Shakspere's voorbeeld, zet vlak naast elkaar
Het hoogverhevene en het laagkomieke.
En wat in Cyrano de Bergerac
De bakker zei, toen men zijn glaswerk brak,
Dacht ik: Il casse tout, c'est magnifique.…