20546 resultaten.
met smalle vleugels wonen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 70 vandaag stokt de tijd
ze weigert te verstrijken
uit het niets herrijzen mijn ouders
die lang geleden gestorven zijn
ik klop aan
bij het verstofte nest
het is verlaten en
begroeid met mos
ik ken de dode dromen
van mijn ouders niet
met smalle vleugels woon ik
tussen dromen en de dood…
ingehaald
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 toen we onsterfelijk waren
al wisten we het niet
rolden de woorden uit
onze monden met de
snelheid van het licht
op een dag haalde
de tijd ons in
we hunkerden naar vertraging
woelden te hooi en te gras
naar brokstukken van toen
we zagen hoe op zee
een storm opstak
onze woorden bereikten het
het uiterste licht niet langer
we oefenen…
Nazomer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 In een witte sloep in de haven lig
ik te soezen in de lome stilte van
het late zonlicht, de nazomer legt
haar vermeende onschuld af, trilt
in mij na, de zoele wind die boven
het brakke water waait, kleeft mijn
gedachten aan de vlindervleugels
van een langsfietsend meisje vast…
Voorzomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 Met haar moeder heeft ze
een vogelhuisje gemaakt,
een schuilplaats van triplex,
een overdekt donker nest
Haar vader heeft het in een
boom gehangen en nu ziet
ze dat een vogel takjes aan-
voert – Volgens haar zus is
het een koolmees, volgens
haar broer een mus, volgens
haar vader een merel – Haar
moeder mengt zich wijselijk
niet in…
krassen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 verder van het rumoer
blijft de oude tijd
meer alleen over
sommige tijd blijft
altijd vandaag
intact maar gehavend
voelen we zoveel dieper
het diffuse zonlicht
dat zich aan ons hecht
op niet gemeten dagen
aan de grond geklonken
badend in het licht
het vage krassen
van voorbijgaande trams
op de achtergrond
de bergtoppen onzichtbaar…
navigeren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 we keren terug naar
de dingen die voorbij gingen
het hart in lood geklonken
de boeken met ezelsoren
het hanenpoten-briefje van het kind
we leggen zoveel terzijde
foto's van een vergeten vakantie
hoe onbeschrijflijk jong we waren
het geboetseerde vaasje van het andere kind
dingen die ons herinneren
aan wie en hoe we waren
wie we dachten…
Vandáág.....
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 De toekomst,
is verleden tijd geworden.
Het verleden,
is in het heden opgegaan.
Vandaag,
wordt de oogst van gisteren.
Vandaag al,
kiemen de zaden voor morgen.
Wanneer we van ganser harte,
onze fouten kunnen áchterlaten.
Wanneer we, vooral vandaag,
het goede hebben vóórgedaan.…
niets staat vast
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 123 in de woelingen
van een tijd waarin
nog niets vastligt
rijgen we momenten
aaneen tot een bestaan
op zachtmoedige dagen
zoeken we woorden
om te zeggen wat we
misschien bedoelen
niets nog staat vast
de dingen lopen zo
schitterend uit onze handen
zachte briesjes verstoren
de schijnbaar strakke oppervlakte
alles nog doorstaan we met glans…
Het Nu
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 183 Gisteren hadden we het over in-het-Nu-zijn...
Vandaag ben ik er weer
en zie gisteren en
alle voorgaande gebeurtenissen
met wie ik was op de dijk,
meeglinsteren
alsof een garde de herinneringen
mixt met heden
één brij details
aanvankelijk de kleurtjes zichtbaar
maar dan als massa
luchtig in een bakvorm gegoten
in de oven,
en terwijl ik…
Vervlogen Tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Ik mis de tijd
De tijd zonder zorgen
Een tijd van vreugde
Op een zondagmorgen
Een tijd van mooie momenten
Met broer en zus
Een tijd van jonge liefde
En de eerste kus
Die tijd komt nooit meer terug
Ook al zou ik dat soms wensen
Maar helaas gaat dat niet
Alles heeft zijn grenzen…
wat houd je over
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 als ogen niet
langer dwalen
gedachten het
nomade bestaan
de rug toekeren
de razernij uit
het hart sijpelt
het vuur niet
ontregelen kan
als woningloze
woorden aan
het licht komen
de hand in
huid gewikkeld
de pen traag
meevoert naar
het binnenste
van de ziel…
blauwste blauw
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 90 er zijn
ontelbaar
oude bergpaden
waar ik niet
komen zal
loodrechte kliffen
die mij
de adem
zouden benemen
zilte luchten
zijn er vol
van vogels die ik
niet zal horen
wolken van het
blauwste blauw
waarin ik zacht
verdrinken kon
er is
de oude tijd
die vleugellam
ter aarde valt…
vasthaken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 147 we kijken elkaar
in de ogen
als ik in de
spiegel kijk
we houden
elkaar zonder
vragen vast tot
het donker wordt
we zien wat
verloren ging in de
kakafonie het lawaai
van het leven
de stilte haakt
ons vast aan
de angst voor
het einde…
Morgen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 34 Alles beklijft
En het lijkt
Alsof de tekst
Niets opheft
Regen voor de droogte
In je mond
Stil verstomd
Klaar voor de storm
Mischien een worm
Door materie heen
Uniek als geen één
Mens de tijd is allles wat ge hebt
Niet alles is nep
Morgen weer vooruit
En fluit…
tot de wereld ophoudt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 102 zijn er lichte dagen van
heldere geurende honing
vogels die de hemel in trage
vleugelslag beschrijven
optilbare woorden in stille
uren van onbetreden sneeuw
trillende crescendo's van
diep verborgen nachtegalen
roffelende hagelstenen op het dak
vuurwerken voor leven en dood
in tijden van blijven en weggaan
de oogwenken van zijn en niet…
de kunst van het vallen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 de liefde
rite de passage gemaakt
voor de valkunstenaar
van de bovenste plank
getooid met
vleugels van glas
zweeft ze in
breekbare smeltende tijd om
hemel en aarde te bewegen
geluidloos wekt ze transparante
zielen voor de overtocht
een trage reis die
hen dalend vanaf Eros
naar het eiland van
het broze einde brengt…
Tik tak
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 118 hij tikt nog wel
maar lopen
doet ‘ie niet meer
sinds vanmorgen
blijft ’t steevast
kwart voor acht
hij krijgt ‘m
niet meer omhoog
de secondewijzer
al tikt hij nog wel
loopt hij niet meer…
klein schilderstuk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 krakend kuieren ze
langs oude bomen
daar waar het leven
tot in de wortels raakt
kalm ademen ze beetje
bij beetje vooruit tot
halverwege terug naar
hun houvast-huis
ze reizen terug in een
zacht zoemende tijd
de lichte weemoed vaart
peinzend met hen mee…
van de kaart
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 80 in nauwe stegen
staan nog oude
huizen van hout en
witgekalkt leem
het stinkt daar
nog naar kip
dronken kip in
lokaal bier gekookt
de ranke boot
vaart nog naar
de nabijgelegen
brede rivier
op de heuvel schittert
nog de zon op
de gouden koepel
van de pagode
de mensen branden
er nog wierook
vrouwen bidden om
een kind…
krassen (2)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 zonder armen:
de oude tijd…
fast forward
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 we waren gulzig
niet zo lang geleden
we verslonden dagen
slurpten achteloos van de tijd
in versnelde uren namen we
hier en nu alles wat we wilden
de ontastbare tijd in
jonge onwetende handen…
gekortwiekte tijd (tussen Kairos en Chronos)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 94 in gekortwiekte tijd
waar steeds meer
punten de vloer
aanvegen met komma's
de punten van rust
creëren we tussen
puin en pijn een
sprong in het duister
steentjes ketsen over het
water om de grote
afstand te overbruggen
komma's kleuren op de
verdwenen vernislagen
in gekortwiekte tijd ademen
we het broze leven
in en uit…
slapeloos in Cosenza (3)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 een winterslaap wil hij
zoals de New Horizons
die langs Pluto scheert
om energie te sparen
een lange diepe slaap
die hem een winter lang
bevrijden zal van
de slapeloze versteende
nachten zonder kletterende
regen op nat plaveisel
zonder zijn wankele
moeder op de keien die
vergeefs houvast zoekt
zonder het kind dat
naar bed…
De tijd vliegt
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 196 En dan kun je terecht beweren dat de tijd vliegt.…
baarmoeder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 ik kus je
met woorden
die het kind
in ons doen
ontwaken
sterrenstof uit
de hemel ligt
onder vier
saamhorige voeten
in het eerste
onderkomen
weefden we prille
dromen uit het
vroege licht
we wisten
alles toen alles
wat we later
zouden vergeten…
uren van gras
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 ik herinner me
de kersenbomen
in bloei
langs de weg
de zon die
al het groen van
het korenveld
verzamelde
het schaduwspel van
licht en donker
in het weidse
ademende landschap
in deze uren van
gras herinner ik
hoe helder
sprekend alles was…
wijzers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 de tijd vliegt
hij maakt bang
hij sleept
en stelt teleur
de tijd is een fantoom
hij doet pijn
hij hamert
en lacht me uit
de tijd is een despoot
hij dwingt tot buigen
hij wijst
en ik word gek
de tijd is een verzinsel
hij doet alsof
hij slaat
en ik loop weg
de tijd heelt
hij is een slak
hij kruipt
en ik wacht…
tafel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 kleine tekeningen
gekerfde tekens
in het oude hout
als het schrift van
woorden van goden
in het eiken
een zwarte kring
verborgen onder
de sleutelbos
mijn gesloten
hart onhoorbaar
ernaast…
van huis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 de wind wierp
alle glazen omver
het water huiverde
een vogel landde
op de bronzen kop
van een held te paard
dichtbij het
heimwee hield
beklemming de wacht
hoe lang moet je
weg zijn van thuis
voordat het te laat is
om terug te keren…
vanzelf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 in stroperig
verglijdende
dagen kruipt
het licht van
muur naar vloer
zand vlieg en
vlinder zoeken
geen bodem het
gaat vanzelf alles
kent zijn eigen weg…