92 resultaten.
De zandmotor
netgedicht
4.0 met 70 stemmen 33 blauwe zee
anders was vroeger
met opa familie en
paard en wagen
langs de zeeweg van
heiloo naar
egmond aan zee
door duingebied vol
naaldboom bossen
duinvalleien met
struiken rijpe bramen
ja rond 75 jaar geleden
op dit vroege uur
op strand geen
middenstand of frituur
wel wandelaars op
het vroege uur
en nu kijkduin vol
met de costa…
Costa de la Luz II
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 680 Bovenop dat immense duin,
bedwelmd door licht,
verloor ik mezelf
tussen wolken en aarde.
Onzichtbaar voor altijd - de sterren.
De maan - verdwaald,
uit zijn omloopbaan geslingerd,
met blindheid geslagen.
Ik sloot mijn ogen
en hield op te bestaan.…
Lichtkust (Costa de la Luz)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 3.379 Voor mij een strand
een eindeloze vlakte
aan de waterkant,
kabbelende golven
bespoelen het witte zand.
Waarom, dierbaar strand,
zo immens ver weg
van mijn vaderland
en de moeder die ik mis,
voel ik me zo aan jou verwant?…
AAN EEN SCHRIJFPEN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.549 Smaak, o mijn hart, meld, o mijn pen,
de waarheid en de trouw des Heilands, Wiens ik ben!…
B E D E
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.299 O Vader der Lichten! ik roep om genade,
uit mij stikdonkre zielenood!
Gij, slaat Ge in zijn vallen het muske nog gade,
o! weer van mij de zondaarsdood!
Gij regelt de loop van de dolende starren, —
Gij kunt uit hun krijg de elementen ontwarren, —
Uw sterrenmantel dekt het Al!
O! wil mij, bij ’t stilstaan weldra van mijn leven,
mijn daden, mijn…
DE BARRE ROTS
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.398 Met het hoofd in de wolken,
de voet in de kolken,
staat bij golvengeklots
naakt en eenzaam de rots
Tevergeefs op zijn toppen
zijgen morgendaauwdroppen!
Tevergeefs ziet de maan
lieflijk starend hem aan!
En geen zomerluchtzwoelte
en geen avondwindkoelte
vermag iets op de aard
van het ijskoud gevaart’
waar zich bloemen noch bladen mosgroen…
Wilt thou love such a woman?*
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.912 Buiten draagt alleen de lucht jouw woorden
Gewichtloze woorden
Hier hoor ik lichter wat je zegt
Tuinwoorden
Als Orlando hang je mijn gedichten aan de bomen
En vertel je mij
Zomerwoorden
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
*uit: As you like it (Shakespeare)…
DE GAAF DER POËZIE
poëzie
4.0 met 15 stemmen 4.621 Gevoel, Verbeelding, Heldenmoed,
Tot éne ondeelbre kracht verbonden,
Tesaam gesmolten tot één gloed,
En door de boezem uitgezonden
Op vleugelen van melodie,
Om al wat ademt te betoveren,
Om al wat hart heeft te veroveren!
Zie daar de gaaf der Poëzie!
Gevoel, dat plotseling ontwaakt
Bij ieder indruk uit de hoge,
Zich uitbreidt, meedeelt,…
AAN EEN DICHTER
poëzie
3.0 met 24 stemmen 5.812 BIJ DE GEBOORTE VAN ZIJN ZOON.
Dichterlijke lier! Verhef u tot de hoogste vreugdetoon,
en stort wellust in de harten, aan uw somberheid gewoon!
Zegegalming, heilvoorspelling, godgewijde vrolijkheid,
zijn het thema, door de vriendschap aan de Dichter voorgeleid!
Door de vriendschap? Door een andre (is het mooglijk) eedler plicht!
Werd ooit…
VIJF EN TWINTIG JAREN
poëzie
3.0 met 27 stemmen 6.266 EEN LIED IN 1840.
Kan het zijn dat de lier, die sinds lang niet meer ruiste,
die sinds lang tot geen harten in dichtmuziek sprak,
weer opeens van verrukking en hemellust bruiste,
en in stromende galmen het stilzwijgen brak?
Kan het zijn dat een ader, verstikt en vergeten,
schoon eens mede van jeugdige zangtonen vol,
thans opnieuw, door een…
AAN MIJN HEDEN ELFJARIG DOCHTERTJE
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.743 Rebecca, dierbaar kind! ontvang bij uw verjaren
uws Vaders zegening op 't kinderlijke hoofd.
En moog zich aan die bede eens Heilands deernis paren;
hoe wordt dan ook voor u Zijn naam eens hoog geloofd!
Uw elfde jaar vervloog. Een nieuw is ingetreden!
Wat toeft ge? doe de keus, twaalfjarig maagdelijn!
Zij word' niet uitgesteld, maar uitgebracht…
AAN ENE JEUGDIGE VRIENDIN
poëzie
2.0 met 14 stemmen 3.469 IN HAAR ALBUM.
Eén ding is nodig.
Vraag de landman naar geen garven van het afgemaaide pad!
Verg de appelboom geen vruchten, als hij afwierp wat hij had!
Wacht geen bloemen van de Zanger, nog vermoeid van Nieuwpoorts slag,
waar het Album ener Jonkvrouw zich versierd door achten mag!
Wacht gij evenwel een versje, zonder tooi van taal gerijmd…
BIDDEN
poëzie
3.0 met 38 stemmen 4.217 Des harten binnenst overleg,
gezegd, gezucht, gedacht!
Het trillen van een stille vlam
die naar de wolken tracht.
Het slaken van een ademtocht,
het vallen van een traan
de blik naar boven van een oog
door God-alléén verstaan.
De eenvoudigheid, het kunstloos waar
der kinderlijke taal,
maar aan wie plaats gegeven wordt…
AAN MIJNE EGADE
poëzie
3.0 met 21 stemmen 4.530 En in dit herbergzaam Noorden
Als aan Taag- en Tiberboorden
Costa's oud en eerlijk bloed
Weder blonk van riddelgloed!
O indien … doch zwijg, mijn mond!
Weten wij, verblinde mensen,
Wat wij van de hemel wensen,
In een onbedachte stond?
Die ons 't aanzijn doen herleven,
Dierbre weêrhelft! Uit uw schoot,
Op de dag, die Hij besloot!…
HET PAARD
poëzie
3.0 met 11 stemmen 6.068 - The just mean lies in obedience, which both waits for
the signal to start, and obeys it when given. -
Het krijgspaard, in wiens aâm de rode dampen snuiven
Van d'opgezwollen moed, die hem de borst vervult,
Doet met zijn ijzren hoef de grond rondom hem stuiven,
Daar 't uit te breken poogt in prikklend ongeduld!
Met vaste hand en knie bedwingt…
Uitboezeming
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.444 Neen, 'k was geen Zanger, stout en sterk,
Wie eigen kracht naar 't ruime zwerk
Op brede vleuglen uit deed schieten.
Ik ben een wormke, zwak en klein,
In eigen, in Gods oog onrein!
En, zo mijn zangen indruk lieten,
Hij wete 't, wie dit ondervond,
Dat, zo ik ooit als Dichter stond,…
Gevoel
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.020 O! wie beschrijft mij 'tgeen gij zijt,
Gevoel van 't kloppend harte!
Wiens werking vaak de ziel verblijdt,
Maar meer nog klemt in smarte!
Gij, mijner dichtkunst ziel en doel!
Gij zijt de bron mijns levens!
Maar, overweldigend gevoel!
Die van mijn sterven tevens!
Gij zijt de onwederstaanbre gloed,
Die mij tot dichter maakte!
Die in mijn…
OP EEN AFBEELDSEL VAN BILDERDIJK IN 1787
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.983 Geef eer de Strijder, in de vroeg verwoeste bloei
zijns levens, toen met God en Nassaus recht in ’t harte,
zijn onverschrokken geest, bij ’t dreigend stormgeloei,
den omwentlingsdwinglandij en heel de Eeuwgod tartte.
’t Is ’t beeld van Bilderdijk, eer Ondank en Geweld
hem uitwierp van dit strand en prijs gaf aan de baren;
straks op de moedergrond…
ZUCHT TEN HEMEL
poëzie
3.0 met 26 stemmen 4.771 Dierbaar leven van mijn leven! ziel van mijn verlaten ziel!
met wie rust en zelfbewustheid aan mijn dorrend hart ontviel!
De Almacht riep u tot die hemel, naar wiens heil gij smachtend waart:
rust volzalig; en (zo ’t zijn moet) blijve ik sterven op deze aard!
Doch vanuit dat schittrend lustoord, zo de keurlingen van God
nog met deernis mogen…
Mijn zoon, mijn eersteling heeft zich een lid beleden
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.879 AAN MIJN OUDSTE ZOON
OP DE DAG ZIJNER BEVESTIGING ALS LID DER
CHRISTELIJKE HERVORMDE GEMEENTE.
Mijn zoon, mijn eersteling heeft zich een lid beleden,
werd als een lid begroet van Jesus’ Kerk op aard.
Heil hem! heil deze dag! met tranen en gebeden
ga stille lof en dank in onze ziel gepaard!
Ja, dank en lof aan Hem, die ’t oudren wilde geven…
HEIMWEE
poëzie
3.0 met 30 stemmen 6.030 Kennst du das Land?
Kent gij het land, waar hoog de ceder wies?
een adem Gods door ’t moerbeiboomdal blies?
van ’t eêlste bloed de bruine druifrots zwol?
de olijftak glom, van malse koornen vol?
Kent gij dat land? daarheen, daarheen,
o leidsman mijner vaadren! voer mijn schreên!
Kent gij de stad? Haar hoog en heerlijk huis
maalde, eeuwen…
Kemel en ros
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.554 Zijn kemel! ‘t Levend schip, dat door de zandzeebaren
Zijn koers houdt, rijk bevracht met keur van Oosterwaren,
‘t Woestijnpaard, dat in ‘t zaal, hem door natuur gewrocht,
Zijn ruiter rustig voert door d’eindeloze tocht,
Hem knielend afwerpt en weer opvangt, en, waar de ogen
Vergeefs een waterdrop als uit te lokken pogen,
De karavane met zijn…
Uitboezeming
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.515 Neen, 'k was geen Zanger, stout en sterk,
Wie eigen kracht naar 't ruime zwerk
Op brede vleuglen uit deed schieten.
Ik ben een wormke, zwak en klein,
In eigen, in Gods oog onrein!
En, zo mijn zangen indruk lieten,
Hij wete 't, wie dit ondervond,
Dat, zo ik ooit als Dichter stond,
De galm, geslaakt op deze grond,
Een naadring was van hoger…
De kleinen gaan ons voor in 't koninkrijk des Heeren
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.164 GEDACHTEN BIJ HET GRAF
VAN
DEN TWAALFJARIGE
HENDRIK CHRISTIAAN CAPADOSE,
28 MAART 1845.
De kleinen gaan ons voor in 't koninkrijk des Heeren:
door kindren wil ons God Zijn diepe wegen leren!
Hier rust het stof eens kinds, in 't midden van de pijn
gegrepen om eerlang voor eeuwig vrij te zijn.
o Hendrik Christiaan! vrij is uw geest…
AAN DE POEZY.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 959 Volzoete geest der poezy!
keer in mijn doffe boezem weder!
Beziel opnieuw de ziel in mij,
en in mijn hand de zwanenveder!
Met traagheid klopt mijn smachtend hart,
wanneer gij 't opgeeft aan de smart
van een ondichterlijke wereld!
Mijn hoofd hangt moedloos op mijn borst,
terwijl ik naar de dauwdrop dorst,
die, waar gij treedt, de dorre grond…
B I D D E N
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.192 Des harten binnenst overleg,
gezegd, gezucht, gedacht!
Het trillen van een stille vlam
die naar de wolken tracht.
Het slaken van een ademtocht,
het vallen van een traan,
de blik naar boven van een oog
door God-alleen verstaan.
De eenvoudigheid, het kunstloos waar
der kinderlijke taal,
maar aan wie plaats gegeven wordt
bij 't Englenlof…
AAN EEN JONGE VRIEND,
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.502 OP ZIJN VIJFTIENDE VERJAARDAG.
Verheug u, Jongeling! ten dag van uw jeugd!
geen ouderlijk gemoed wraakt argeloze vreugd.
Ja, gulle scherts kan vaak de geest weldadig wetten,
gelijk de Lentewind het jonge gras verfrist.
Maar wen u te gelijk op d’ uitgang streng te letten
van ’t hart dat, onbewaakt, zich-zelf zo licht vergist.
’t Hart, o mijn…
AAN MIJN VADER
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.228 (OPDRACHT VAN DE BUNDEL ,POEZY’)
Gunt gij 't, hoog vereerde Vader!
dat een zoon U hulde bied'
met de eerstling van een ader,
die nog ruwe zangen schiet?
Dat bij drie en twintig jaren,
in uw weldaan doorgebracht,
met de galmen van zijn snaren
(ach! hoe min!) te erkennen tracht?
Voor het sterflijk oog verborgen,
richt de Koning van 't…
STILTE
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.604 Geen wolkje dreef er aan de hemel,
geen windje suisde er in de blaân,
en als een spiegel glad en effen,
stond de onbewogen Oceaan.
Daar streefde ’t vaartuig onbekommerd
de blauwe baan der baren door,
bij wier door niets gestoorden vrede
het weekste hart zijn vrees verloor,
het moedigste vergeefs een voorwerp
ter koeling van zijn strijdlust…
Historische Hitte
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 143 Ons land mocht de warmste dag ooit beleven
de Spaanse Costa' s waren tot bij ons gedreven
de temperatuur steeg boven de 40 graden
voor onze landgenoten moeilijk te verdragen
's nachts draaien en keren , niet kunnen slapen
's morgens bezweet opstaan en blijven gapen
oververmoeid en loom aan je werk beginnen
het maakte je op de lange duur buiten…