Alle inzendingen over Dagje Parijs

Opnieuw een dag voorbij Opnieuw was daar die pijn Morgen weer een nieuwe dag Kon ik maar blijven slapen Even een dagje overslaan Een hele dag niet bestaan Wanneer houdt het op Wanneer komt die dag dat ik me niet verstop…

Ik ga er deze week  maar niet op uit En blijf uit voorzorg hele dagen binnen De zomer mag dan eindelijk beginnen Maar die schijnt te gevaarlijk voor mijn huid Nou is het hier 1 dagje lekker warm En ja hoor, een  journaal vol zonalarm!…

Voor Albert Een kind ben je nog, En je begrijpt niet helemaal Wat de tandarts bedoelt Als hij zegt dat je met jouw Manier van poetsen de Goden gaat bezoeken - Lijkt je op zich nog niet Zo'n gek idee, kleine guit, Misschien wordt dat wel Een spannend dagje uit!…

Ik wou dus wel eens zien hoe het bevalt Mij nou maar eens een dagje te vervelen Nou, reken maar dat dat verrekt veel scheelt: Die dag heb ik me kostelijk verveeld.…

Een kamer, een tafel, een bed, bloemenwaaiers van ijs - zo crepeerde Paul Verlaine, rue Descartes, Parijs. -------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1947.…

TOEN Toen jij voor mij een zwarte jurk aandeed en belletjes in je oren Toen leek jij op Parijs bij nacht Maar ik domkop zat weer eens op wacht in een ivoren Eiffeltoren Toen ben ik jou verloren…

De varkensgriep rukt op naar Nederland Bij iemand in Parijs zijn reeds symptomen Van deze nare ziekte waargenomen We mógen panikeren onderhand... Wat zal die varkensgriep voor averij zijn? We moeten er straks als de kippen bij zijn…

Ging je vroeger met 't gezin een dagje uit Naar Duinrell of naar Ponypark Slagharen Liet vader stipt zijn remmingen weer varen Als hij de gift zag op de achterruit 'Voortaan gaan we naar Vlaanderen, want Aan stickers heb ik regelrecht het land!'…

Een dagje naar het strand, met Rutte mee Om na die spannende vakantieweken De kop maar weer eens in het zand te steken 'Graaf kuilen voor een ander.' 'Leuk Premier!' Een beetje langs de branding donderjagen Om straks weer water naar de zee te dragen.…

Vandaag krijg je geen snelsonnet van mij, ’t Is Kerst, ik heb een dagje vrij genomen, Tijd om te contempleren, om te dromen, Het leven gaat al veel te snel voorbij. Straks, als ik met m’n vrouw de glazen klink, Weet dat ik ook op jouw gezondheid drink.…

De zomer viel wat tegen in ons land Maar nu verwacht men vier, vijf mooie dagen Dus ik besloot mijn lief mee uit te vragen Gezellig voor een dagje naar het strand Niet echt een origineel ideetje, blijkbaar Door drukte bleek heel Zandvoort onbereikbaar…

De zuurverdiende bergtrui van Voeckler Die hij bevechten zal op dood en leven Is hem zo graag gegund en graag gegeven Maar tot Parijs toe is een brug te ver Vertederend vergeefs kan heroïek zijn En zo moet ware wielerromantiek zijn…

(Parijs, mei 2010)…

De wereldleiders lijken niet goed wijs: Om de klimaatproblemen op te lossen, - dat is urgent voor mens en dier en bossen, - Neemt iedereen het vliegtuig naar Parijs! Het draagt dus bij aan minder broeikasgas, Als dit de laatste conferentie was.…

Hoe het is een vel papier te zijn je zuigt er het harde bruin uit zucht jezelf een azuren hemel beslaat de gewelven met ranke houten planken en speelt er koning over een zelfverzonnen rijk en als je een dagje ouder wordt veeg je alles weer uit zoals de krop in je keel…

We gaan vandaag naar Zandvoort bij de zee Een dagje zwemmen en wat pootje baaien Of in een kuil ons lekker bruin te braaien We nemen broodjes en ook koffie mee Daar komen jongelui het strand opstromen Ze willen toch niet op de koffie komen?…

Uw dichter is in Frankrijk, hij rust uit en meldt vanuit de verte vriend en vijand: als lezer heeft u ook een dagje vrij want ditmaal wordt hier geen speedsonnet gespuid. Géén vers nieuws, géén nieuw vers, het is vakantie, vandaag, vergeef het mij, géén vers-garantie.…

Ik had mijn kleinzoontje van zes beloofd om voor een dagje samen uit te zorgen. Als ik hem zie vraag ik: “Zullen we morgen?” Hij pakt zijn notebook, kijkt, en schudt zijn hoofd. “Nee opa ik zit vol. Maar heel misschien kan het op tweede paasdag. Kwart voor tien.”…

Europa kent veel schitterende steden, Maar mooier nog dan Rome of Berlijn Schijnt sedert jaar en dag Parijs te zijn: Van deze wereldstad is er geen tweede. En om de aanblik nog meer te verfraaien Zet men de Lichtstad steeds in lichterlaaie.…

Je gaat naar Liszt en naar Parijs. Je wordt gevierd maar je beleeft in jouw beslotenheid het geluk van een "Lyrisch Stück".…

Nog kort geleden was hij troetelkind van Sarkozy en Blair en Berlusconi Ze accepteerden zelfs zijn trotse tronie omdat men onder ’t zand veel olie vindt In Rome en Parijs en ook te Londen wordt echter veel schijnheiligheid gevonden…

François Hollande wil naar Hollands voorbeeld Dat ook geliefden van gelijk geslacht De huwelijkse status weldra wacht Maar in Parijs werd dat massaal veroordeeld Een bonte stoet - van hier tot Tokio Werd opgewonden van Frigide Barjot…

Het was een integratieparadijs Veel moslims, leden van Front National Mariska Orban-types zonder tal Tezamen demonstrerend in Parijs Helaas bleek dat zij enkel integreerden Daar zij zich allen tegen homo's keerden…

Ik liep eens in de grote stad Parijs Nabij het Centre Pompidou Een vieux clochard kwam naar me toe En hield zijn hand op, vuil en grijs ‘Liever pinnen,’ zei ik, ‘als het kan’ Maar, daar snapte hij geen donder van…

(na een opofferings-dagje) Een dagje zonder zonnestraal, Een nachtje zonder stergeflonker, Wat zijn ze donker! - Een lente zonder nachtegaal, Een bloemknop, waar geen dauw op druppelt, Een beek, waar geen koeltje* huppelt, Hoe doods en kwijnend allemaal! Maar o!…

Een dagje Hoge Veluwe, natuur! Er even lekker uit, zo met z’n tweeën We spotten zwijnen, herten, dassen, reeën De lucht hier is zo helder en zo puur Geen angst wanneer zo’n wolf dichtbij gaat komen Ik heb mijn paintball-gun ook meegenomen…

om ’s ochtends mijn vader tegen te komen en te kunnen zeggen ‘ik ben in Parijs geweest’ Waar gehandeld, gejat, gevreeën, gedronken werd gevochten, bedrogen, gelogen de stad die je kon ruiken, voelen, zien daar staar je nu in een gat waar je van alles bij kunt verzinnen omdat al die dingen er niet meer zijn.…

Maar na een minuut van stilte, als de kruitdamp is verdwenen in Parijs en in Beiroet, de sirenes zijn verstomd blijf ik het staccato horen zoveel ging voorgoed verloren...…

Gekraak in het dak sneeuw buitelt over het land geknars van banden er branden kaarsen de kortste dag komt er aan hij snuffelt de kou chaos rond Parijs er is geen ontkomen aan nooit gezien sprookje…

Parijse hemelsluizen gingen open, Waardoor hij van de regen is verzopen En in z’n vliegtuig sloeg de bliksem in. Hij dacht, als opvolger van Sarkozy: “Nu krijg ik zeker ook Carla Bruní?”…