Alle inzendingen over De balk te hoog gele

over hoge treden en met de gele maan, over de trage lange rivier, zo zijn ze gezellen, onder werelds deken, de moede gele maan en de eenzame man, raken in z’n kano onder de gele maan nooit uitgekeken gedwee, getwee naar een verre vrije zee berust op de zwaarste en langste tocht, langs droomschappen onder een moede gele maan stroomt de…

De Belgen wilden eerst in ons cachot Maar Nederland wil daarvoor teveel vangen Ze zeggen tegen Tilburg: laat maar hangen Wij bouwen hier dan wel een eigen kot Denk niet dat wij die dure dingen hoeven Die Hollanders dat zijn pas echte boeven…

Je had gedacht hij zingt zich te pletter die merel maar dat deed hij niet geen blad roerde zich in de tuin begonia's bloeiden er fel geel en rood de hemel luchtig blauw de merel zong en ik luisterde hij had zijn nest hoog in een blauwe spar gebouwd geen kat kon er aan…

deuren Een laptop het nieuws is er al Een gemaakte computerval Als rariteiten kabinet Het is een lap en een strop Een typisch geval Van balk ten einde Of de top…

ik speel geen muziek maar mijn melodieën zijn toch herkenbaar schilder noten en balken in kleur op het doek dirigeer frêle vormen het schilderij is mijn symfonie vertolkt naar klassieke normen…

het laatste stompje geel geslepen mijn doos caran d’ache is leeg ik kom tekenkleur tekort ook schrijfblauw is niet meer ik schud de potloodvruchten creëer er een regenboog mee zoals je vroeger sneeuw kon schudden roep te vroeg ‘Hosanna’ in den hoge…

Er is van alles mis bij Van der Valk, Dus onze overheidsinspectie vindt er Bij onderzoek vast hier en daar een splinter, Maar zij vergeet intussen wel de balk. Die heeft ze immers in haar eigen ogen Door jarenlang de toekan te gedogen.…

Al is het klein; ik hou van Nederland Toch is de volkse aard mij nu te grillig Meanderend van haat naar onverschillig En niemand praat nog over tolerant De burka-splinter dat is wat men ziet De balk in eigen oog nog altijd niet…

Het is de balk in het oog, Die je al zo vaak bedroog Bij het zoeken naar openheid. Het wordt nog een hele strijd, Schiet op, je hebt niet meer alle tijd.…

Puur, was het meest intieme moment van mijn leven en die intimiteit heb jij mij gegeven je was erbij toen ik geboren werd toen westenwind onder de balken joeg en je met bed en al door de vloer zakte een muurbloem ben ik altijd gebleven.…

heb een verenkleed dat helder is niet geel maar zwart omdat het mij staat behoef geen kleur bekennen zelfs niet op wangen die er toch wel is fluiten doe ik weinig zingen wel mijn lust in leven; van je oriolidae ondanks hoogtevrees duizel ik in hoge bomen waar mijn hooglied klinkt…

groende geel en blauw in non figuratieve vormen wist dat jij in rood zou komen ik paarsde nog wat lichte dromen de regenboog is te gewoon jij mengt de sentimenten en klimt een hemel hoog ik heb je ook nooit afgelakt jouw vormen zijn op doek altijd te vlak…

Ik voel me gaarne frank en vrij het liefst met gele mannen.' Ze was een schone uitzendkracht, in China met vakantie. Ze liep alleen in 't bos en dacht: 'Ik hoop, dat ik een man zie.' Ze zag een omgevallen boom. Daar zat een man te pitten. Ze pakte snel een geel condoom en ging toen naast 'm zitten. Ze keek naar hem met grote trek.…

Je was niet, kwam niet en nooit bleef je (ook niet in m’n dromen) In geel ben je ontegenzeggelijk bij me als een heldere gedachte, die mij steeds ontschiet.…

jouw strijd om overleven als toekomst zoek is leven ziek wat nog op te geven dan buig jij je over boeken duikt in elk geschrift richt je zelf op leren almaar meer omdat het bloed verplicht je zwakke lijf vereelt van zware studienachten als slaap gedachten overstemt en jij de donkerte in rent om bij de les te blijven wanneer jij geel…

Geel en bruin en rood: de kleuren van oktober kleuren naar de dood…

Geen woord spreekt een vluchteling over vijand en bezetter niet eens één letter alleen staan voor een onzichtbare poort oude bomen om de hoek hebben destijds alles gehoord niets over dood en verderf wij schrijven woorden geboren uit gedachten en planten ze met verf…

Slechts één minieme stap naar voren en dan staat hij in de vuurlinie hoe bonkt het hart en trilt die knie geen deur in zijn ivoren toren die opendraait naar de geschonden mens het bloed vloeit over de betonnen grens Verbrijzelde ogen staren hem aan een smekende blik treft zijn gelaat verlatenheid waar geen maat op staat een laatste wenk,…

Noten balken ezels oren opgerolde sleutels. Metronomen tiktak tonen bladmuzieken heuvels Golvende orkesten spelen paukenslag orkanen. Opuswolken regenvlagen pizzicato dagen.…

Hangend op z’n rug kijkt hij teevee over z’n dikke buik heen; bierglas in de hand, peuk tussen bruine vingers afstandbediening zapklaar op ’n been Ik begrijp niet waar die hangjeugd door wordt gedreven; moppert hij, z’n woorden verpakt in rook en bierwalm: ik kan mij niet in hun lamlendige houding inleven…

Jan-Peter wordt genoemd als kandidaat Het CDA vindt dat hij aan moet blijven De oppositie wil ook graag voorschrijven Dat hij beslist niet naar Europa gaat Den Haag wil hem nu graag onmisbaar maken Om hem daarna weer lekker af te kraken…

Minister Zalm heeft ons geadviseerd De OZB voorlopig te negeren Hij wil, denk ik, daarmee graag propageren Dat men zich tot de VVD bekeert Ook links kan nu lokaal nog stemmen halen Door ons te vragen Zalm niet te betalen…

Ik had op school de pest aan gymnastiek, Aan balk en brug en paard en bokjesspringen En malle vogelnestjes in de ringen; Dus alle lessen meldde ik mij ziek. Maar nu een landgenote tweede wordt Vind ik het toch opeens een mooie sport.…

De ezel die geen ongelijk bekende Bleef weer eens koppig balken tot het ende.…

Betaalde werknemers? neen gratis stagiairs! waardoor doorgaans het arbeidsmisbruik sluimerend begint verdienende werkgevers!…

Tussen het tastbare verleden weeg ik af wat ik kan opruimen, weeg ik af wat ik kan Al deze vertrouwde spullen kleinigheden, een grote koffer voor een grote reis, met een kopie van mijn paspoort van toen Voor ik de dozen open, draai ik het opschrift naar me toe Ja, ik weet het nog Het is er nog, stofvrij Keukengerei en serviesgoed…

Hier woonden reuzen, hun botten hebben we verzameld in musea, hun geesten in mijsea van status en macht, trots en begeerte Wij zijn de blinkende olielampen waarin de geesten leven van wensen die we soms niet in de hand hebben Dan ontsnapt er een en waart hij rond over de aarde die hem gewicht geeft en zwaar maakt een reus die veel te…

Zolang de verf nat is schrijft mijn vinger bont overvloeiend mijn dagboek Onuitgesproken vragen tint na tint en krul in krul op het topje van mijn vinger gedoopt, laag op laag een toverbal van herinneringen die ik langzaam aflik, elke keer dat ik hun smaken wil proeven en mijn leven herlees…

Niet uit elkaar gegroeid nog even vertrouwd, veranderd /door elkaars aandacht Meegegroeid in de ander in wie we zijn Voor alles kan er een tijd zijn Voor langzame dagen /Voor dichter bij huis Voor steeds weer orde scheppen Voor nieuwe projecten en oude vrienden Af en toe een bericht zonder houvast /of het past in het moment en…

Er stonden margrieten in het hoge gras rechtop 't viel op zo slank zo wit zo geel ze waren niet met veel je kon ze tellen op één hand zo fris en frêle twee jonge hengsten aan de overkant roerloos bijna keken toe je zocht mijn rechter hand ik zei geen schoner land…