Alle inzendingen over De zonnestraal

Een zonnestraal, het begin van een glimp licht. Een heldere gloed, straalt over het land, over de zee. Een afbuigend licht, weerkaatst op het water. Terug naar de hemel, waar de zonnestraal begon.…

Als regendruppels de zonnestralen kussen, krommen de kleuren.…

als regendruppels de zonnestralen kussen krommen de kleuren…

zonnestralen die mij doen verwarmen alles laten groeien mensen dieren planten zonnestralen weerkaatsen de regen In een pallet van kleuren en vormen de regenboog in mooi gezicht een prachtig gegeven zonnestralen maar niet voor jou Ze hielden je binnen xp verbrandde jouw huid wij moesten toezien hoe je werd verteerd...…

Eerste zonnestraal Na de koude wintersneeuw Warmte vanbinnen…

Gouden zonnestralen. Het zilveren ochtendlicht glijdt over mijn wangen en streelt mijn gezicht. Gouden zonnestralen. Het hete middaglicht, passie en liefde samen als een goed bericht. Gouden zonnestralen. Het gouden avondlicht. In bloemengeuren zal ik verdwalen. Straks gaan de bloemen dicht. Zilveren manestralen.…

Stralen zonnestralen prachtige zonnestralen op de weg. Vleugjes vleugjes warmte vleugjes zonnewarmte op mijn weg.…

ik laat je voor gaan ook al kwam je van links zo verkeerd is dat niet jij zit in je voiture achter een stuur en lacht zonnestralen want ik liet je voor gaan…

Vandaag vang ik zonnestralen. Met open armen. De lente is vandaag begonnen. Vandaag volg ik mijn gevoel, met de snelheid van het licht. De wereld draait door. De tijd staat stil. Vandaag vang ik zonnestralen.…

Zon brandend op mijn huid, Jou in mijn zicht, Je staat precies in de zonnestraal.. Zo verlegen en met trots kijk ik naar jou, Mijn vleugels komen langzaam tevoorschijn, Ik vlieg zwevend naar je toe.. De zonnestraal van mij, De zonnestraal van jou, Het maakt ons een geheel..…

epifaniën altijd zingt die naam voor mij een zonnestraal…

Je geeft een regendag zonnestralen Je betovert alles met je lach Ik ben verslingerd aan je ogen terwijl ik weet dat het niet mag In je gedachten leven wel vlinders maar ze zijn er niet voor mij Terwijl ik ieder woord van jou onthou ben jij al vergeten wat ik gisteren zei Je geeft een regendag zonnestralen Jij bent de reden waarom sterren…

een regenboog een zonnestraal verstoten al mijn doelen een wonder en een gouden schat laten mij de liefde voelen jij bent die regenboog die zonnestraal dat wonder en die gouden schat niemand gaf mij ooit het gevoel dat mijn leven zoiets nuttigs had…

de zonnestralen hebben me teder geraakt ik kleurde ervan…

Zo koud als dat het buiten is Zo warm ben ik van binnen Zonnestralen van geluk Het kwaad heeft niets meer om te innen Belastingen zijn allang betaald Verdriet en pijn, zoveel gegeven De zonnestalen van geluk Een nieuw mens kwam erdoor tot leven Zie mij, praat niet met me, maar bevestig mijn aanwezigheid De zonnestralen van geluk Schijnend…

ik liet los keer op keer het kwam terug net als de lente die de koude winter opvolgt en je verwarmt met haar eerste zonnestralen…

De eerste zonnestralen raken het wassende water Het schitterende waterkleed laat zich spreiden Drijvend neemt het water de zonnestralen mee Langs prachtige oevers van groene weiden Het waterkleed laat zich meenemen Door geulen van mystieke rietkragen In nevelen vol sprankelende druppels Het water laat zich langzaam meedragen Stil laat ik…

pure ochtenddauw de eerste zonnestralen de aarde ontwaakt…

Het is met woorden net als met zonnestralen hoe feller ze zijn hoe dieper ze branden…

zolderkamerraam in zonnestralen dansen wel duizend stofjes…

lichtende sterren als zachte zonnestralen hemelse sferen…

Een zonnestraal lacht, na de koude winternacht, op mijn bleke huid.…

de zonnestralen geven het zilveren feest een gouden randje…

Als het licht speelt mogen we dansen in de zonnestralen.…

Zonnestralen zwiepen naar beneden Tevreden maken zij de dagen licht Nooit zullen zij verzaken de dageraad aan te raken totdat de schemer is in zicht…

In de vroege ochtenddauw glinsteren de eerste zonnestralen zilverwit in het hangende dun draderige spinnenrag langzaam ontwaakt de natuur de wereld komt tot leven.…

Bij wat klopt kan niet worden vermeden dat zonnestralen samenvoegen een eens apart. De zonnekracht doet overleven. De zon overwint altijd. Zonder zon is er geen leven. Een geven zonder gevoel van spijt.…

brede zonnestraal neemt mijn koude weg voedt hersenspinsels…

Natuurlijk ontmoet tussen zonnestraal en gras duidelijk lente.…

Voordat de eerste zonnestralen mijn huid raken heb jij door een zoen mijn ogen laten ontwaken. Met die opgewekte tederheid dat ik de kou vergeet daar ik jouw gekleurde iris zie door mijn oogspleet. Mijn hart smelt door de temperatuur in mijn lichaam totdat ik weer de eerste zonnestraal voel door het raam.…