Alle inzendingen over Die avond

elke avond weer in het midden van de nacht denk ik aan jou je lach, je gezicht je ziet me niet staan je kent me niet wat moet ik doen, zodat je me ziet? elke avond weer in het midden van de nacht huil ik mezelf in slaap terwijl ik aan je denk…

`s Avonds huil ik, niemand die het hoort of ziet. Iedereen ziet mij lachen, maar dat is gespeeld. Niemand zal begrijpen hoe ik mij voel, niemand zal begrijpen wat er mis is. Dus laat mij `s avonds maar huilen, waar niemand het hoort of ziet.…

Toen de avond rijp was als de druif in het glas was ik die vanavond en wachtte op de straat op jou Bevrijd en beminbaar en klaar voor de ochtend die ik zonder slaap zou spreken en vertellen over leven over de wijsheid van dit glas dat mij eerder deze avond door jou gegeven was Je kwam, ik zag en overwon…

Vrede dekt je avond toe, vrede komt als water dat gestadig stromen wil, vrede dekt je toe. Vrede ruist doorheen de avond, vrede glimlacht zacht; vrede geeft je vleugels nu, vrede bergt je ziel.…

Gouden geruchten gaan uit uw ogen; 'k hoor het breken van uw hart en uw polsslag diep-bewogen door de smart; de avond huivert wijl het kil is; aan uw wimper beeft een traan; Och, hoe de avond zwijgt en stil is en vol maan.…

Avond. Avond die glanst op de hei; Avond die dauwt in de wei; Dromende zwaatlen de bomen - Avond in mei! Meidoren balsemt den wind, Die om het lieflijke kind Dartelt en lokken verspartelt, Of hij haar mint! 't Avondrood bloost hare koon; Hoort ze in der vogelen toon Spelende 't minnelied kwelen? - Avond volschoon!…

Op de top van mijn leven Rechte lijnen achter me Ronde welvingen lokken me Ondergaande zon Zacht avondlicht Zilver zee Glanzend meer Stille avond Met jou…

Een avond als zovele ooit, maar toch een nieuw begin, een weer geboren worden. De avond valt, de ziel is weer tot rust gekomen.…

Voor mij is hij rond de wereld is een afgrond en, natuurlijk het regent elke avond Voor mij is het rond Het leven is een avond en, natuurlijk voorbij de afgrond…

De avond heeft een gezicht van onbevangen dromen in de schaduwen die glimlachen zoals ze wachten en niets vragen wat alleen schaduwen wensen als ze uitdoven of een verlossing willen die de werkelijkheid zijn schaduwen ontneemt en alleen na een maagdelijke avond hen weer hun hopeloze schoonheid teruggeeft.…

Zo wordt het stilaan avond, de zon kleurt rood. Vrede kome over jou, over mij, over allen.…

allerlei lichtjes dansend in de schemering sfeervolle avond…

Een inktzwarte stip aan de horizon kleurde de avond bloedrood...…

Als ik aan je denk bij ochtend of bij avond jij bent altijd ver…

Het was in april de maan wiegde de avond- ster in haar schoot…

De avond wordt moe in de verte blaft een hond nog voor het slapen…

De avond schittert kauwen vliegen gezamenlijk naar een flatgebouw.…

De mallemolen draaierig van het denkbeeld kleurt de avond rond.…

Laat in de avond, de Japanse nachtegaal zingt zijn liedeke.…

's Avonds is het feest in de huizen, iedereen -- heeft iets te vieren.…

Laten we samen van de avond genieten -- Na ons de lente!…

zo in de avond in die duisternis vol van Uw liefde in het verlaten daar was ik stil stil met U U droeg de hoop het licht naar mijn nacht een voelbare kracht de verbondenheid door brood en wijn met mijn aardse zijn (Witte donderdag)…

In de schemer van de avond Staan we samen Heel dicht bij elkaar Gek van verlangend genot Om samen te smelten In een oase van liefde In het schemer van de avond Laat jij jezelf aan mij los Ik mag je minnares zijn Hunkerend geef je jouw lichaam Aan mij in een zinderende Zalige sensuele lange nacht...…

‘s Avonds als ze wakker ligt In lange stille nachten De echte wereld achter zich Verzonken in gedachten ‘s Avonds als ze slapen wil De rust maar niet kan vinden Donker, koud en ijzig stil Zoekt zij naar haar beminde ‘s Avonds in haar warme rust Droomt zij van ware liefde De minnaar die haar teder kust De prins die zij verdiende…

de rapen gaar de laatste avond van ’t jaar twee orakels die op televisie lijken te bedillen uit het venster zie ik een brandende en belegerde straat de laatste avond van ’t jaar lijkt wel oorlog buiten, met ontploffingen, schreeuwen en gillen vraag me af wat thans in hoofden van asielzoekers omgaat…

Voordat de avond valt en de nacht genaakt spreidt zich het hemelsblauwe uur tot rust en wederkeer. En wederkeren doet het licht voorafgaand blauw als morgenlicht waarin de vogels zingen; prijst deze nieuwe dag voor ieder is het licht ontstoken tot dat de avond valt.…

Zacht dringt de avond het versleten landschap binnen. De verschoten velden worden stilaan vaag. Een late kraai krast enk’le korte zinnen. Maar uit de nevel komt geen antwoord op zijn vraag.…

Langzaam sluipt de avond nader 'n jas van duister En luister de merels laten nog van zich horen een slotzang Ik ben bang dat woorden blijven steken in m'n keel... Een dichter is ook.... maar een mens.…

ik hoef de avond niet te zoeken deze komt vanzelf naar boven of beter gezegd hij verschijnt in de kim en beslist zelf of hij de dag zal loven geen mens die dat met de hand kan beroeren hooguit voorspellen uit eigen gemoed het zijn de elementen die geheimen vervoeren ooit doven zij een ondergaande gloed ik hoef de avond niet te zoeken en…

Dit zijn dagen Van blijven duren Dit hier en nu Van zomer die zich niet gewonnen geeft Van sloomheid waarmee de uren Schuiven naar vroege schemering Dagen Waarin een zwijgen besloten ligt Om wat daarna Maar nu nog niet Dit zijn avonden Van late stemmen En ergens de echo van een lach Avonden Als een tableau vivant De droesem in een een…