Alle inzendingen over Dromen en illusies

dromen over illusies die wonen in de wolken lopen over de weg die naar de wolken leidt dromen over de vrijheid daar hoog in de lucht de vrijheid waar we naar verlangen de vrijheid die vaak alleen in dromen lijkt te bestaan…

innovatie nu wat is is al beproefd gekend en bemind of verguist waar het om gaat wat er niet is nog niet wat we wel wíllen waar we van dromen onze illusies zijn ze bedrog of maken wij het tot werkelijkheid tot iets wat is in de wetenschap dat het dan opnieuw uitdaging vormt voor vernieuwing innovatie nu…

Vergeef je me, mijn dromen en illusies...? je kwam maar steeds niet dichterbij... waren mijn dromen slechts tijdverlies, geloof ik niet meer, in jou en mij....?…

in het ervaren van werkelijkheid worden dromen tot illusies gestrekt die de dronkenman verheffen tot meester van ontworstelend gebeente hij zwart het vlees van leegte voorbij de spelregels van zelfbedrog brandt de weerzin onder zijn tong als machteloze vuisten op de nacht zijn geween breekt volle manen tikt de tijd terug…

Mijn nachtbewaker voor mijn droom de illusies in de duisternis van de nacht. Nachtvlinder! Jij hoort tot mijn inspiratoren. Nachtvlinder! Jouw mystiek is de nevel in mijn hoofd dat beeld verlicht de nachtelijke horizon jij strooit lichtjes als vallende meteoren.…

verglijdt het leven achter stappen die weer klinken in de stilte van mijn geest dromen die illusies waren die intens vergeefs in al ons voelen spaarden weg in pijn en smart verstorven en zo verglijdt het leven als een leegte die niet kiest die alleen in houden van zichzelf verliest zomaar, ongemerkt weg en al wat dan…

De realiteit haalt me steeds uit m’n dromen, de illusies die ik mezelf maak en de zalige gedachten, die me gelukkig doen voelen.…

Daar zit hij dan met zijn wijze zinnen, net te doen alsof hij het allemaal wist zijn mond beweegt, maar geen woord hij was voor mij een verdwaalde toerist Gevangen in zijn eigen droom van illusies zeker wetend dat hij het had gemaakt want hij had immers alles wat hij wilde iederedag weer het zelfde broodje, omdat het hem zo goed smaakt…

De dichter in seance vond de gekte van het onmogelijke toen hij zich overgaf aan de stemmen die leidden naar herhalingsdwang, zijn dromen en illusies mochten niet verdwijnen voor de waarheid van een heden dat ongewild schipbreuk leed in zichzelf.…

in elk van mijn dromen illusies steeds verloren stuk voor stuk tenietgedaan telkens weer op zoek gegaan naar het beeld in de schemering duistere ogen een stem in de fluistering woorden in de nacht die telkens weer bekoren illusies elke nacht zijn het enkel dromen of jou die ik verwacht…

mijn schaduwen werpen vooruit volgen in volle vlucht geruisloos wegen waar ieder gaat in ritme dat echo's herhaalt van toekomst die ik moet vergaren ik zucht mijn adem in een vorm van blauwe lucht en doe alsof geen mist bestaat geen grijs dat daalt over verloren kinderjaren…

de illusies die je vooral nog in dromen vangt…

Dromen regeren mijn nachten. Overdag regeert mijn waan. Wie is het die droomt? Ik gelukkig niet!…

De wensen die wij allen kennen in dromen Die in illusie vast geworteld in ons zit De wanen waarvan wij nooit los kunnen komen Van hoop op rijkdom en steeds groter bezit Zij bouwen kastelen van waterdamp en lucht Ontworpen met onze rijkste woordenschat Verwaaien menigmaal met ingehouden zucht Langs Pruisisch blauw in gouden rand gevat Zo…

Het moment, elk moment, waarin ik met al mijn tuigen, aanwezig ben. Het moment, waarin ons verleden, reddeloos verdrinkt. Het moment, waarin onze verwachtingen, roemloos ten onder gaan. Oneindige momenten zijn het, de enige momenten die ik ken, waarin ik opklim, als een zon. Eens zal het moment verschijnen, waarin ik vol van aandacht…

tussen dromen en waken raakt mijn hand niets terwijl de voet al aardt flarden van illusies bespelen dag en nacht zo wentel ik als mens eeuwenlang in dromen leven en dood zijn een vorm van dezelfde energie…

Wees mijn obsessie een leven lang in een avontuur waar variatie fantasie en dromen wachten die alle illusies te boven gaan en met een levenslange luciditeit over een waarachtige liefde schijnt.…

ons leven vol illusies maar is het niet heerlijk om juist de magie ervan vast te houden in de palm van je hart te dromen dat je de wind hoort fluisteren en je eigen schaduw je toe lacht…

waar illusies verdwenen een droom vergaat dwarrelt verlangen aan flarden gescheurd vloeien er tranen door vragen gesteld in twijfel gegeven beloftes vergaan door het waarom van wat is gebroken in het… hoe de toekomst kon zijn…

er zweven miljoenen illusies in de lucht gretige handen grijpen in het luchtledige onbereikbare illusies gegrepen door de illusionist die het onmogelijke waar lijkt te maken maar slechts ongrijpbare illusies in het rond strooit gedesillusioneerd worden illusies begraven op de steen staat hier rust ontgoocheling…

waar de nacht mij zal leiden door het dal der dromen het tastbare verdwijnt illusies bekoren ontwaar ik jouw beeld waar de sluiers breken nevel verdwijnt in hoopvol licht beleef ik het dromen van wij ooit samen ik loop door het dal de illusie verdween…

om te bouwen naar een nieuwe droom?…

Dromen worden mij ontnomen, daarvoor zijn illusies in de plaats gekomen: “Hallucinaties van zielsreïncarnaties" Een ceremonie in perfecte harmonie Engelen in afwachting van hun ontkrachting ontdoen zich van hun vleugelen en beteugelen Herboren met gezang, zijn ze niet langer in bedwang.…

de zwaarte van miljoenen zuchten is voelbaar in de lucht restjes kerstdiner worden geserveerd op kliekjesdag mensen slepen zich naar supermarkten zoeken een vers jaar verloren illusies knallen als sterbloemen dromen bloeien open…

Ik verlies mijn denken aan mijn dromen Aan hoe het eigenlijk is Niets van wat er nog gaat komen De toekomst is en blijft gegis Ik verlies mijn hart aan duizend dromen Niets is zo erg meer als ik het voelde Niets ging zo ver als ik het liet komen Illusies probeerden het bedoelde Maar ik win mijn ziel terug...…

Illusies bestaan werkelijk. We kunnen ze beschrijven. We kunnen er mee leven. Illusies zijn mogelijkheden. Zo werd het mogelijk, dat mensen evalueren, die zich illusies maken. Zo is het zelfs mogelijk geworden, na oneindig vallen en weer opstaan, om ons daarvan zelfs bewust te zijn.…

Het mooiste geluk kan instorten, Onverwachts die harde klap Geen enkel mens kan daar tegenop ik voel me ontzettend diep bedrogen, Maar hoeveel vrouwen heb je dit gelapt, Hoeveel houden jouw geheim verscholen, Afscheid wordt me nu bevolen, En waar ik naar verlangde, Wordt me voor altijd ontnomen. Hoe krijg ik nog rust Met een kruis van…

Een levend standbeeld lijkt geen spieren te hebben – voor ineens een nies.…

bottende twijgen de bonte tjiftjaf tjilpt no more illusions de fiscus viel vroeg dit jaar…

als kind dacht ik later is wel heel ver weg dat was niet waar het was toen al aanwezig wachtte mij op om de hoek…