Alle inzendingen over Droog staan

ik wil wel het gaat niet ik wil wel maar ben bang dat hij het ziet zal ik mijn benen staan op springen zal ik maar dan begint hij met al die dingen wat is mijn besluit mijn stoel klampt zich aan mij vast toch kies ik ervoor om op te staan en wordt hij zeer verrast…

water heen sturen turen naar de diepte wij riepen om waarheid in dit leven gaven bestaat niet zegt de menigte de onwetenden de genen die niet kunnen wenen vergeven het is een verhaal in de nacht zo duister luister naar de profeet zo nep maar de dwergen kijken op naar de berg met op de top een reus half kapot en op zijn schouder staan…

Ze raken geenszins over .......de kook flamingo's staan er maar te staan voor ons oog: een rosse gekleurd schouwspel.…

Echt Ik wil Jou wel Zien Maar Ik wil Niet meer Aan staan Echt Ik wil Jou wel Ontmoeten Maar ik Kan het Niet meer Het constant Aanstaan In het Bij zijn Van anderen Breekt me Op…

Als de grond drassig is van tranen spring ik over de plas Er spat nog modder op Ik veeg het af en loop door in ferme pas Als de grond droog van zonnestralen verharding geeft op paden houd ik in om stil te staan me te beraden hoe in hemelsnaam die sprong zo licht, zo soepel genomen leek Omdat ik niet ontweek?…

Ik ren Maar kom niet vooruit Ik blijf staan Maar wil het niet Ik wil vooruit Maar ik blijf achter Mijn doel bereik ik niet Ik blijf staan De wereld holt Alleen ik blijf En ik blijf staan Lopen gaat niet meer Het ging te vaak fout Daarom blijf ik staan Maar het werkt niet Want ik ren weg terwijl ik sta Voor de angst die komt…

Hoe vaak zal alles nog komen hoe vaak zal alles weer gaan bij al deze kleine vragen wil ik soms even stil blijven staan.…

Het beest dat kon niet zitten gaan, Dus moest ze bij het leggen staan.…

....Het gaat is dat hoe het met je gaat Je in het midden laat Zit je in het Weder gaan Doorgaan Verdergaan Ondergaan De toestand Van de vraag Op hoe het met je gaat Is welke betekenis van het woord gaan of staan De vrager Verstaat Gaat het?…

vraag aan een kleurenblinde het glas, halfvol heelalkleurig blindbreekbaar ondersteboven te omschrijven, te bevragen zonder antwoorden te krijgen of te geven, te aanschouwen harder dan steen er is geen reden tot paniek alle schapen staan op het droge het blauw zie je wel maar is er niet…

Het droge gekraak Van knappende takken Bewegingen gedempt Door vochtig mos Ik wil je leiden In deze dans Toch blijf ik staan Reik niet naar je hand Je silhouet, zo teder In het zilver van de maan Jij danste in het duister Maar ik zag jou als een helder licht…

Hangend in de leren fauteuil, met ’n warme wollen trui. Zat ik lekker onderuit gezakt, plotseling kwam het ongemak. Sprong uit de stoel verwoed en dacht dit gaat niet goed. Ik krijg geen adem meer, wat heb ik nu toch weer. Er gaat van alles door me heen, maar de adem blijft steken in mijn keel. Naargelang de minuten weg tikken, sta ik hier…

Hou mijn hand vast als ik wankel droog mijn tranen als ik huil geef mij een veilig onderkomen geef mij een plekje waar ik schuil. Maak voor mij de weg begaanbaar als ik stilsta in het leven laat mij niet ten onder gaan wil mij altijd Uwe liefde geven.…

Zachtjes stroomt het over, Je komt eventjes bij mij. We dansen samen naar hoger, De douchekop... Ik kan er maar niet bij.…

Droog mijn tranen met je glimlach Geef me als ontbijt je tederheid Vul mijn dagen met verlangen En verdrijf mijn eenzaamheid…

Rustend op een paal met wapperende vleugels maakt hij zichzelf droog. foto uit eigen collectie…

Rustend op een paal met wapperende vleugels maakt hij zichzelf droog. foto uit eigen collectie…

Die mijn wereld verpakt in cellofaanpapier en in gerecyclede dromen die nog ter perse moeten gaan, waarvan de inkt maar niet wil drogen.…

Als natte druppels hangend of bungelend aan een waslijn of -rek dienend om goed te laten drogen knijpen zij de stoffelijke toppen tijdelijk af zodat wat zwaar is van het vocht, vrij hangt en wordt verlicht, verlucht tot weer bruikbaar droog, schoon en fris stoffelijk goed!!!…

Een vis op het droge had het blijkbaar Mis; geen mededogen, maar slechts Droefenis voor het koudbloedig leven Tussen kieuwen en staart die ervaart Dat die zijn vissenleven duur betaalt, Wanneer zijn lot door de visser's hand Wordt bepaald.…

– het belooft een droog en dor seizoen. de aarde transformeert in zand ik hoor bloemen en planten kreunen en zie vele konijnen achteroverleunen, alles kleurt reeds lichtjes aangebrand. de wind, ja de wind, die doet ook extra zijn best om alles te verplaatsen of te laten vallen zijn mensen nu onbewust de natuur aan 't vergallen?…

wuiven wit en droog als een witte vlag met zwarte letters in de milde wind Rust in vrede…

Voor me de schedel van grootvader van koperen hersendak voorzien met uitsparing voor sigaretten hij grijnst al veertig jaar Ernaast de baarmoeder van oma keurig in wekfles bewaard, daarin groeide mijn moeder: ei werd mens deze machine in sterk water gevat Als trofee de rechterarm van vader en de moederkoeken van de zussen eronder de foto…

Aan boord van het motorpersoonschip Organza laven we ons aan uiterwaarden en zicht op gevogelte zo nemen we waar de eend, de aalscholver, de gans de meeuw, de zwaan en al wat verder vliegt over het groene land dat aan dit water grenst ach, hoe leeg de rivier, hoe ijdel ons vermaak glijdend over de IJssel van Deventer naar Zutphen en…

Europa, Azië, Afrika - ik verzamel continenten werkgewijs - ik wijs toerisme af en waan me werker in een wereld die naar rotting stinkt ach, hoe mooi de sterren, hoe onbedorven de planeten waar nooit mensen waren met machines die aarde vraten, wateren ontvisten en vergiftigen, ja voordien 'k zou me moeten schamen, 'k zou zoveel excuses…

Het leven raast tussen steden en terloopse slaapplaatsen elke dag een ander ontwaken mijn huis is waar mijn lichaam is in de steensteeg van vervalstad of in de luxe van het dollarhotel ben ik thuis waar mijn lichaam ook wezen mag. ------------------------ uit: 'Deze dagen', 1998.…

De landen die met sufgesust geweten Gezamenlijk de rijkdommen belijven Bepraten hoe zij rijkaards kunnen blijven En lekker met z'n allen kunnen eten We missen een verslag van de couleur Door een cynisch-charismatisch chroniqueur…

er ligt een dal er loopt een beek en vruchten aan weerskanten er staan korenhalmen en pompoenen glanzen er is de zon het is nooit droog hier hangen wolken nooit heel hoog en bij valavond in de zomer hoor je krekels hier springt geluk gewoon in 't oog…

ik zie je in gedachte staan je luistert naar de wind die spreekt in bomen herfst in droge bladeren misschien hoor je van lente, leven en opnieuw toch in de winter ben je teruggekeerd, naar de kale bomen, ze zeiden niets en lieten jou begaan een enkel blad laat los nog voor de zomer…

Nooit met eenzelfde zakdoek mooi symmetrisch wuivend - even wit, even droog. Eén blijft er staan, verwijdert zich. Bij gebrek aan wie verliet langzaam kleiner wordend. ----------------------------- uit: 'Met flinke pas', 2003.…