inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.222):

Gerecycled?

Vandaag zag ik mijn
jeugd terug en de
achterkant van een
defilé in een
herkenbare zetting.

Ik bekeek mijzelf
als een stapel oude
kranten, waarop de
smid met zijn hamer
en de zegen rust en
de tijd verslaat op het
hete aanbeeld van de
waan, daar gloeit in de
nachten de blaasbalg
van het nieuws weer aan.

Die mijn wereld verpakt
in cellofaanpapier en
in gerecyclede dromen
die nog ter perse moeten
gaan, waarvan de inkt
maar niet wil drogen.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 22 mei 2011


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 289

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Hanneke, 14 jaar geleden
Tranen als inkt die vloeien en niet opdrogen.
Indrukwekkende regels.
Hans, 14 jaar geleden
Geweldig gedicht, met een diepere zetting. Fijn om te lezen.
jdzs, 14 jaar geleden
de eerste strofe roept al beelden op...
Martien Montanus, 14 jaar geleden
De tijd verslaan op het hete aambeeld van de waan....heel mooi Paul!
Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden
Bijzonder gedicht Paul!
LadyLove, 14 jaar geleden
Intrigerend werk, welk ik graag las.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)