Alle inzendingen over Droog staan

ze liggen te drogen onder mijn hand mijn nu nog zo vloeibare gedachten tot ze eerder dan ik verwachtte naakt en hulpeloos nog dichttrekken aan elkaar steun zoekend om te blijven staan hoeveel onbegrepen ogen ze ook vinden mogen ze blijven trouw verdedigen dat wat ik voelde toen ik ze vroeg me te helpen en zelfs nog als ik ze ontrouw word…

Zij zingen totdat hun lippen droog en gezwollen staan, dan stijgen meerminnen op klippen grijs uit de grijz' oceaan. En op haar tillende handen trillen de edelgesteenten, van het verbleekte gebeente der godin afgeroofd.…

Je laat me los, en kijkt me aan Met in je hand een doekje om mijn tranen te drogen Urenlang zou ik zo willen staan.. Je glimlach is verdwenen en ik weet dat je om me geeft Je mond zoekt de mijne ik sluit mijn ogen Een zoen intenser dan een jongen me ooit gegeven heeft Voor eeuwig heb je mijn tranen laten drogen…

het liefste laat ik alles vandaag staan laat ik deze dag zo aan mij voorbij gaan naast dat ik vandaag jou voorgoed moet laten gaan moet ik ook nog met een toespraak naast jouw kist staan maar staan zal ik er zoals ik altijd heb gedaan je hart blijft bij mij, je lichaam laat ik gaan…

mistwaaiers ademen takken vol beweging zodat ik niet op mijn tenen hoef te staan om met mijn hoofd in de wolken te lopen vlindervisjes lokken me naar het strand waar de ochtend geduldig staat te verzanden loslippig zonlicht struikelt over loslopende wolken waterspelend spoelen golven droog op het zand rust meert aan…

heb het leven tot schoven gebonden zij drogen met wind weer speelt mijn kind in de zon net als vroeger dolt zorgeloos rond nog staan de stoppels hun wortels verankerd maar de grond is verkankerd door jarenlang roofbouw op normen en waarden gespoeld uit het zwart van de aarde wat rijk groeide en bloeide oogst nu de vruchten die…

Daar staan ze weer strandjutters staan te staren naar de zon die ondergaat... in de zee En de zon die staart terug naar de wereld die ondergaat...…

bonen zien of ze hun schaapjes al op het droge hebben staan, de winter komt eraan zoals ieder jaar weer wat feller ze spreekt met fierheid in haar ogen over haar strijd in een nieuwe wereld en haar eerste brief naar het thuisland ze leert nu lezen en schrijven en dat mogen ze thuis ook weten, iemand zal hem wel voorlezen, toch?…

Ze zullen je altijd bij blijven staan, alleen laten zullen ze je niet. Dus schroom niet naar hen toe te komen, ze zullen je altijd terzijde staan. Als je het eventjes niet meer ziet zullen zij weer een stukje met je meegaan…

diepte naar de lippen van de lucht vandaag blijft het droog ik buig dichtbij voor haar…

(versje van balorigheid) vallen doe je nooit naar boven dan heet 't vliegen naar de maan doch je moet je staande houden en op de benen blijven staan met een glimlach op de lippen schrijf ik alle nonsens op en om uit de band te springen kies ik voor het ruime sop teneinde langzaam op te drogen koester ik de warme zon met het simpele…

groen Alsof het leeft -Zie mij hier nu staan Tevergeefs wat ik zal doen…

staan verbonden met alles let op evenwicht geluk overvalt…

De pyromanen kennen warme weken ’t Is droog en zonnig plus een straffe bries Ze steken elkaar aan in die circuits Zijn apetrots op hun kwajongensstreken Eens kraaien overal de rode hanen Als men de brand zet in de pyromanen…

op mijn appelgebak met slagroom scheet wat zal die vogel raar opkijken dat er vandaag bitterballen staan…

er waren nooit woorden voor laat staan hoge plafonds of hemels je wilde nergens naar toe je wilde niets bereiken het was droog laag viel op laag als bladzijden in een oud Frans boek plakten we aan elkaar maar met verbeterde sterker ruikende verslavende lijm ik wenste toen dat het eens los liet dat er een woord viel dat het eindelijk…

het linnen lijkt nog maagdelijk wit maar met een warme streek heb ik de ondergrond gedaan weet waar je ogen komen staan de oren en je korte haar oplichtend in het licht van zon penseel met chique je neusje is klassiek in een tintje meer zet ik in vochtig rood je mooigelijnde lippen neer en weer wat olie om het drogen te voorkomen…

Hier zie je het voorbeeld Van kunstige creativiteit Gevoel voor humor En inventiviteit. Om jaloers te worden zoals dat mannetje kan tillen Het lijkt mij ook een hele toer Een mandarijn zo te kunnen schillen.…

Met tevreden handen maak ik gebaren die iedereen wenst als ik sta en blijf staan en niet meer weet waarom ik niet meer weg wil gaan.…

Toch wil ieder ergens bijhoren, niet alleen staan, niet alleen.…

Een Britse sitcom rond een dubbeldekker -Bestuurd door een wat mottige chauffeur Met vuile streken èn een goed humeur- Was elke week een goede lachopwekker In onze lanen van herinneringen Mag díe chauffeur altijd een dienst bedingen…

M'n hoofd tolt, M'n bloed ruist, Maar mijn handen stevig in een vuist, Dus, Al raast de wind door m'n haren, ík sta hier stevig op aarde, en al doet m'n hoofd eens van kling, Ik gooi de handdoek niet in de ring!…

het verkeerde been het is beter als ik daar niet op zou gaan staan…

U die met ons Door diepten Bent gegaan Verzekert ons dat Wij aan het eind In Uw licht mogen staan Bert, Nuis, 10 juni 2012 Een post-depressie gedicht…

En beiden, blijven staan.…

hij kwam uit een land dat eindigt op –stan de vrouwen dragen er tralies voor de ogen de mannen zijn er stoer en onmenselijk wreed in een land ver weg van –stan baarde hij nieuwe wonden in een oude man en nieuwe trauma’ s ter herinnering aan een dode oude man…

een boer heeft altijd wel wat te zeuren is 't niet over de melkprijs dan wel over de prijs voor 't vlees vervolgens overvalt bij de boer dan weer de vrees komt er nu wel of niet snel wat regen akkers staan gortdroog zon staat hoog aan de hemel op het boer zijn rust; kennelijk geen zegen.…

hier sta ik dan en vragen stel ik met jou waarom moeten mensen dood waarom - waarom nu waarom deze mens vragen duizend-en-een keer op keer het antwoord weet ik zal niet komen nooit hier sta ik dan zonder antwoord zoals jij hier staat in de donkerste dagen aan het mens-zijn verbonden en sluit verslagen aan in de stilte van het…

Laat ons staan, laat ons staan Wanneer ik Je aanraken kan Uitgeput, het lichaam van Een oude man Een laatste wens, En het uiterlijk toch dan Een tiener met te veel hormonen Dromen Dromen die naar jou verlangen Honger op de lippen 's Nachts verstopt onder een laken Bij dageraad, Klaar om aan te raken Maar niet de moeite waard…

De kracht om midden in het leven te staan. De kracht om je volledig persoonlijk te kunnen ontplooien. De kracht om als mens volledig jouw vleugels uit te slaan is een cadeau van geluk dat je alleen maar kan overkomen. Een groot geluk zonder vanzelfsprekendheid, dat glimlacht van geluk over een goed gebruikte tijd.…