Netgedichten

netgedicht (nr. 35.467):

Zeeslenteren

mistwaaiers ademen takken vol beweging
zodat ik niet op mijn tenen hoef te staan
om met mijn hoofd in de wolken te lopen

vlindervisjes lokken me naar het strand
waar de ochtend geduldig staat te verzanden

loslippig zonlicht struikelt over loslopende wolken
waterspelend spoelen golven droog op het zand

rust meert aan

Schrijver: Nadine, 16 oktober 2010

maes_nadine

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: individu

zeeslenteren

4.0 met 7 stemmen

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: Astridv
Datum:: 19 oktober 2010
Email:: astridvoermanhotmail.com; Prachtig, dit gedicht ademt een heel mooie, aparte sfeer. Als een wandeling in woorden met het hoofd in de wolken langs het strand van rust en bezinning!

Geef je reactie op deze inzending: