Alle inzendingen over Elisabeth

Wat zich tussen de levenslagen bevindt, zou ik willen duidelijk maken. Ik zou kunnen beschrijven waarmee het allemaal begint met de liefde en het lot van mensen, om ze tenslotte in en met hun diepste wezen te raken, zodat de boodschap bij blijft en groeit waar het allemaal is ontbloeid.…

ten prooi aan gevoelens van groot willen zijn terwijl je af en toe toch ook je duim nog stiekem zuigt al kan de wereld je verwarren toch draag je liefst toch met de ogen nu opgemaakt een sexy strakke spijkerbroek de basisschool verruil je nu voor een nieuwe studietijd waarvan het rooster wisselt en de boeken gekaft moeten je krijgt…

in het weten dat tijd snelt vieren wij vandaag het begin van nu al het vijftiende hoofdstuk van jouw levensboek door even weer te genieten van kostbare herinneringen die wij elkaar in de voorbije jaren graag geven mochten op de drempel staand van wat het volwassen leven heet mag je nu nog een jaar lekker ‘jong’ zijn en vol genieten van jouw…

vandaag is zo’n bijzondere dag een dag waarop jij je hebt verheugd zestien jaar ben jij nu - zo magisch – een hoogtepunt in jouw jonge leven hier sluit jij de deur van kindertijd die voor jou was als die van velen geplaveid met vrolijke en lastige tijden ze maakten jou een prachtig jonge meid het eerste echte diploma heb je al op zak als…

Maria, het jonge meisje, pas het Kind gebaard overdenkt wat ze destijds in haar hart heeft bewaard, de woorden van de engel en van Elisabeth, haar liefde voor Jozef, zijn trefzekere tred.…

En vannacht, in de stenen stilte van mijn kamer, het huis op het eiland, onder het web van sterren, de palmen roerloos, kwamen die andere stemmen, Auden en Frost en Elisabeth Bishop, Pound en Cummings en Sylvia Plath, woorden op mijn schouders, in mijn haren, tegen de ramen, dichters, gedichten, droombeeld, verhaal, getijden van toen, ooit,…

lieve noa wat wordt de wereld groot vind je ook niet negen jaren oud ben je alweer en soms – lijkt het was het gisteren nog maar dat jij jouw komst kondigde van velen verrijk jij het leven zielsgelukkig maak jij jouw mama jacqueline en jouw pappa - patrick binkemans trots zijn ook de oma’s jackie en adri net als jan en peter paul…

Goed, dan weet ik dat Jullie zijn met z'n drieën, zie ik Ik wil graag met jullie kennismaken Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth Is dit alles? Dat moet ik wel zeker weten Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…

Dit is verby, dit het gebeur, dit maak nie bly, dit maak nie seer, dit is verby Nou weet jy weer niks wat die hart nog roer of raak is reeds volmaak. Van vreugde en smart terdeë moeg (dis reeds te laat, dis nog te vroeg om meer te weet as dat die rus die sin en slot van alles is) bevestig jy: dit is verby, dit maak nie seer,…

Voetjie vir voetjie word mens immigrant... Toevallig uit, toevallig tuis, gestrand op hierdie teennatuurlike terras sonder om ooit onloenbaar aan te land. -------------------------------------------- Uit: Versamelde gedigte, 1990.…

De mensen sterven en zijn niet gelukkig wapper naas die deur van die skoenmaker op die hoek: muurskildering van ’s amateur in gangbare heelalverdriet. Die hobbelrige kinderskrif pryk maandelank: geen verfkwas waag om vonnis van ’s nihilis vol dampige ontnugteringsdrif of neo-transendentale angs met ruse hale weg te vaag. Hoewel nog nooit…

Vanavond mijn liefste, vanavond warmen we de wijn Mijn liefste vanavond dansen wij Luit en fluit toveren muziek Vanavond mijn liefste, vanavond dansen wij Schenk de bokalen overvloedens vol Breng de ministreel met zijn verhalen Bij het warm amberen avondvuur Leven mijn liefste leven is vol avontuur Drink de beker leeg totdat de laatste druppel…

Wij hebben de slapende schapen gelaten bij 't vuur dat vlamt in de nacht. Enkel een lam dat ontwaakte en ging blaten, hebben wij mede gebracht. O zoete kind, dat in Betlehem kwam, wij zijn slechts herders-- "Ziet, ik ben het Lam" Blinkende zijn ons de eng'len verschenen 't duister kromp weg voor hun licht Maar…

Dwaas om te verlangen Naar jouw kus Dwaas om te jagen Naar jouw beeld Maar het hart hongert Naar een handvol Zachte woorden troostend Uitgestrooid over de stilte Je kijkt me na Maar zwijgt in alle talen En nog dwazer dan dwaas Groeit de stilte groter…

Als ik kon zou ik praten met de boom Als ik kon zou ik praten met de wolk Als ik kon zou ik stromen met de rivier Naar ik weet niet waar Dromen van ons samen Voor eeuwig en altijd Tussen bomen en wolken Maar ik zwijg tegen de boom En ik zwijg tegen de wolk En blijf waar ik blijf In stilstaand water…

Ergens op dit aarden bolletje Van water, vuur, lucht en wind Bouw ik een huisje, piepklein Met wat muurtjes van liefde En wat rozen langs het raamkozijn Achter ons hekje begint het strand In de branding staat een vuurtorentje Omringd door golfjes, blauw Schrijft het 's nachts aan de hemel Met zilv'ren letters dat ik van je hou En '…

Ik kreeg Uit zijn kinderhand Zilt ruikende schelpen Kostbare schatten Uitgestrooid over Mijn levenspad Gulle giften Zodat ik zal weten Geleefd te hebben Met de kracht van herfstige stormwind Met helder spetterend golvend waterblauw Met gouden zonlicht Diamanten regendruppels Ik kreeg Uit zijn kinderhand Het vermogen om zelf Weer kind…

Lief heb ik je innig lief ga mijn lief Ik laat je gaan Be-gaan Bewondering voor de rebellie de vrijgevochtenheid tegen alle eisen in jezelf zijn destructief? Of ik Agressief? Om vloeibaar bocht Rood of geel met schuimkraag De beuk erin Meppen zal ik de spetters vliegen in het rond om vocht gedrocht heb je gevochten en ik verloren…

Gefileerde koeienruggen drijvend in een wolkenzee, en schapenwollen vachten wiegen deinend met hen mee. Aan de horizon een boomkruin en ook nog een zwevend dak. Reigerkoppen zonder poten staren in dit wolkenpak. Oorverdovend is de stilte in dit onherkenbaar land. En mijn hoofd, ook zonder lichaam peddelt naar de wallenkant.…

Duizend kleuren groen Kleuren het seizoen Duizend geuren bloesem Geven een nieuw begin Aan het einde van mijn gevoel Nog één keer die lange wandeling Als de zon weer ondergaat Nog één keer die laatste zoen Mijn voetstap is alles wat ik achterlaat Duizend kleuren blauw Kleuren de lentehemel Duizend heldere tranen Voor het laatst gehuild…

Heb me nog nooit zo verloren gevoeld Tussen al deze mensen, tussen alle etalages Weerspiegel ik honderdmaal, maar toch alleen Grauw middaglicht in de stad Een verre klok slaat zwaarwichtig de tijd voorbij De stad kraakt en zucht, vervuild sluit zij zich Blinden rollen ratelend dicht Verkoopstertjes kwebbelen de tram in De avond valt in…

Schaduwletters van jouw naam Teken ik op het raam Vaag trekken ze weg Waarom zouden ze ook blijven Zonder jou? Tekens in het zand Ergens op een duintop Staat jouw naam De wind veegt hem weg Kerf jouw naam in het hout Ets jouw naam in zilver Zodat je maar blijven zou Streel elke letter intens zacht Wil je van me houden? Wil je me…

Geen gedachten in mijn hoofd Het is windstil binnen en buiten Het voelt niet eens verdoofd Niets meer om te uiten Waar was het ooit geweest Dat wat zijn en zo duidelijk was Nu leeg en hopeloos op drift Was er maar iets dat dit genas Voelen bewegen zien Aangeraakt worden Gekend misschien Het is niet meer…

Deez' morgen ligt een nieuwe dag, een nieuwe wereld voor ons open. Want is er niet een nacht van duisternis voorbij? De mensheid heeft gestreden en is moe gelopen, maar heden, heden is er nieuwe voor u en mij. Begin deez' dag eens goed en geef uw buur een hand, een kus 't Geeft niet of 't een Hongaar is of een Rus, een orthoxe…

Die duisendjarige ryk so troosryk en fiktief dui onweerlegbaar aan Iemand het ons lief... Ons aardbewoners aap genade en almag na wat geen beskeidenheid of feitendwang verdra: die twee-en-sestigjarige Mafia-voorman weet hy mag nou honderd jaar lang tronkspagghetti eet. En jy en ek? Ons laat ons oë en hande raak asof die melkwegstoet…

Ergens is er een dood punt tussen in- en uitademen, op en neer of heen en terug Dat is de schuilplaats van bijvoorbeeld reizigers boven een wolkenlandschap die de tijd najagen maar ondertussen tijdloos in zwart geronk naar een tv-scherm turen want de ovalen ruitjes bieden slechts dat naargeestig uitzicht op de eigen uitzinnige drift…

Gare dood ligt over vier uur met de poten ten hemel geheven op tafel Ik voorzie weinig tot geen fatsoen rondom dit gastronomisch grafje (de som van onrust en schijnheiligheid gedeeld door de tijdseenheid nul vermenigvuldigd met de massa van het gevogelte) Tenslotte is God al sinds enkele millennia van zijn taak ontheven door Willekeur…

Jou laatste stappen, aarzelend dog te zeerste gewaag, herhaal die ritme van die eerste: hoewel nie juis volkome onbesuisd geskied jou voortgang meestal uit die vuis, dit toon onafgerond, iets wat geen ag slaan op sisteem of pas by elke dag. In jou bewoë wankeling word dit weer 'n zaak van noodzaak om te balanseer. ------------------…

Versinsels is eerstens 'n soort van bedryf om dingen wat onderling klop op te skryf, die gees te verhef bo die lydsame lyf: verzinsels wil graag hul uiterste doen om liggaam en siel met mekaar te versoen, nie soseer om die werklikheid te onthul as om sy tekortkoming aan te vul. Wat van voortgezette verzinsels nou? Hoe lank kan jy hulle…

Hallo schone slaapster wat zie ik je graag hoe was het in het nergens ik weet het: domme vraag je sliep als een roosje plaatje van kwetsbaarheid dat zal ik je niet vertellen dat vind je maar gekkigheid ik moet nu stoppen geloof dat ik een dwingend stemmetje hoor stiekem vind ik dat niet erg daar zijn moeders voor…