Vlucht
Ergens is er een dood punt
tussen in- en uitademen, op en neer
of heen en terug
Dat is de schuilplaats van bijvoorbeeld
reizigers boven een wolkenlandschap
die de tijd najagen
maar ondertussen tijdloos in zwart geronk
naar een tv-scherm turen
want de ovalen ruitjes bieden
slechts dat naargeestig uitzicht
op de eigen uitzinnige drift
Daar hang ik, in een wereld zonder zwaartekracht
een marionet van het lot, een astronaut in een
glas wijn
Beneden in de diepte wacht een randje aarde
het depot, rondom mij niets dan sterren
en ik ken er niet een bij de naam
Ik had er zelf een kunnen zijn, een uit miljoenen
aanbeden worden, niemand vreest tenslotte
verafgoding
Een uit miljoenen is ook die vallende ster,
in een boog uit het duister, terug het duister in
De ster der sterren stort vannacht ongezien
in de Atlantische Oceaan
Ondertussen maakt de stewardess haar bed op
Geplaatst in de categorie: overig