inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.672):

Vlucht

Ergens is er een dood punt
tussen in- en uitademen, op en neer
of heen en terug

Dat is de schuilplaats van bijvoorbeeld

reizigers boven een wolkenlandschap
die de tijd najagen
maar ondertussen tijdloos in zwart geronk
naar een tv-scherm turen

want de ovalen ruitjes bieden
slechts dat naargeestig uitzicht
op de eigen uitzinnige drift

Daar hang ik, in een wereld zonder zwaartekracht
een marionet van het lot, een astronaut in een
glas wijn

Beneden in de diepte wacht een randje aarde
het depot, rondom mij niets dan sterren
en ik ken er niet een bij de naam

Ik had er zelf een kunnen zijn, een uit miljoenen
aanbeden worden, niemand vreest tenslotte
verafgoding

Een uit miljoenen is ook die vallende ster,
in een boog uit het duister, terug het duister in

De ster der sterren stort vannacht ongezien
in de Atlantische Oceaan

Ondertussen maakt de stewardess haar bed op

Schrijver: Elisabeth Geel, 11 december 2011


Geplaatst in de categorie: overig

3.7 met 7 stemmen aantal keer bekeken 337

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)