Stilte uit een droom
Als een dichter niet meer bij de mensen is
geen persoonlijke haven kent in ’t geweten
dan gaat er niemand zonder heimwee naar zee
en als je ademt zonder innerlijke lente
weet je nooit of er een ochtend komt
is verlangen een metafoor zonder gevoel
maar bij de boom is er bekeerde stilte
wordt het niemandsland in een droom bewaard.
Inzender: Henk van Dijk, 12 december 2011
Geplaatst in de categorie: emoties