Alleen de onverlaat
jij kent
de poorten van de hel
het hek met gouden deuren
een marmeren trap
met zonden geplaveid
mensen zo ver de horizon reikt
je kijkt ze aan
in alle ogen staat begeren
nergens berouw verdriet of traan
er is geen duivel
die ze binnenlaat
een bordje met alleen de onverlaat
ze schuifelen
gezichten in de plooi
dat goud blinkt eindeloos mooi
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 12 december 2011
Geplaatst in de categorie: liefde