Alle inzendingen over Engelen van mijn hart

jij bent voor mij zo meer dan dat ik kan het simpelweg niet bevatten jij bent een engel in mijn hart en ik geef jou het liefste lief...…

in de ochtend als de zon zo straalt streelt de warmte van jouw handen golvend want ik ben toch zo verdwaald als ik in jouw ogen kijk drijf ik in verborgen liefdesblaadjes want samen zijn we toch kleurrijk mijn allerliefste prinses en jij bent de engel die mijn hart deed kloppen want het is toch zo attent hoe jij mijn ogen naar jouw…

Met een lach en een traan zal ik intens van het geluk genieten, want ik heb ontdekt mijn engel, in jouw hart bestaan geen limieten!…

Je bent echt een engel met een hart van goud, bij jou krijgt een ijsberg het zelfs niet koud! Jouw troostende woorden zal ik nooit vergeten, Lieve vrouw, je moest eens weten! Je moest eens weten hoeveel ik van je hou, met jouw warmte overleef ik elke kou!…

koudbloedig kwaakt hij zijn dagen vast aan nachten in bezwangerd groen…

iedere stap knarst als zand tussen mijn kiezen lange weg te gaan…

zonder omkijken wordt zijn deur dicht getrokken de rug gebogen…

zandkorrels branden eenzame herinnering golfslag gebroken…

zonder te kloppen loop ik ongestoord al jouw gedichten binnen letters omhelzen wentelen me in warmte ik voel me welkom…

verlost van metaal zal ieder elementje een spoor nalaten…

boomkruinen schurken tegen lichtblauwe wolken zomer in aantocht…

groots buitenleven in mijn eigen paradijs vijftig tinten groen…

wolkenformaties penselen iedere dag een luchtige prent…

verschrikt kijkt zij rond vanonder gouden veren gespitst op gevaar…

stekels opgezet of opgerold tot een bal pure bescherming…

onafscheidelijk stappen zij door het leven gestrikt voor altijd…

Verdriet is niet alleen toebedeeld aan ons mens- wezens, neen: 'k zag 'n engel echt maar EEN, ze oogde bedroefd, 't was zo triest, dat toen ze me alleen achterliet het regende dat 't goot. Zo komt 't dat verdriet vergoten door onze engelen regelrecht uit de hemel komt.…

blozende blaadjes knisperen wat verlegen tussen flarden mist…

ijzige lijnen verbergen een stille strijd bevroren woorden…

paddentrek gemist verdwaald eindigde hij als lijk in een kelder…

Dit is geluk: Dit is de vreugde die langer duurt Dan de eigen dag, dan overnacht; De vreugde die groeit in dromen onbedacht En, voor de zon de witte morgen vuurt, Om roereloze slaper wacht In al der aardedingen donkere pracht; Dit is de vreugde die zich niet meer bezint: O onverwonderd wonder, heilige macht Van 't dagelijks herboren kind…

Getij van Westerstorm en stille wolkendagen, Van zondoorvloeide nevel, mistvergulde dauw, - Alleen de blijdschap van een god kan lachend dragen De zijden weelde van uw weemoeds kleurge rouw. Geen mens doorproeft zo zoet als de eerste rode kersen Der lenten in wier eeuwigheid hij had geloofd, De rijpe wijn die gist in uwe volle persen, De koele…

Het hart waarin te veel smart pompte, kolkte, raasde, oversloeg... het is nog immer één groot raadsel in de beleving van deze dichteres! Het is wennen, altijd leren kennen wat de gevoelens nou werkelijk willen herkennen.…

dit objectief geeft een kijkje in de wereld van sporenplanten…

Vandaag zag ik al wat kleine madeliefjes; gauw komt de lente. Haiku…

in je hart…

Wees waar je wilt zijn Jullie zijn mijn engelen Voor altijd Luister naar je hart Mana…

aan hart Dans…dans met me mijn engel…

Soms voel ik me nog een beetje verward, maar jij redt me altijd weer, jij....... de engel van m'n hart.…

De engel gevallen, geen liefde meer van haat bevallen, pijn keer op keer De duivel uit haar cel, mijn ziel mijn hart, gebroken door hel.…