Alle inzendingen over Er is maar

Waarom zijn wij hier? Waar komen wij vandaan? Zullen wij blijven bestaan, als de zon eens dood zou gaan? Berekeningen worden gemaakt. Voorspellingen gedaan. Op Mars een nederzetting plaatsen? Of een vluchtroute naar de maan? Maar als de zon zou sterven, blijft de maan dan wel bestaan? Geleerden buigen zich hierover. Veroveren de ruimte…

Toen je stierf, dat was jij niet. Ik kon niet huilen. Je was zo vreemd, zo stil. Van een afstand, keek ik naar jou. Er was zo veel te doen, dat kon ik wel...toen. Na maanden vond ik jou pas weer. Je leefde weer in mijn gedachten. Ik hoorde weer jouw stem, in lange donkere nachten. Toen kwamen ook de tranen, een nieuwe wereld ging…

Mijn knip is net zo leeg, als mijn hoofd, echter mijn hart is zo vol, dat het de ledigheid overtreft van voorgaande items.…

'k Zit hier in mijn eentje 'k zit hier gans alleen maar heb met mij geen meelij 'k ben wel wat gewend. want al zit in in mijn eentje en zit ik gans alleen ik hoef me maar te bewegen en heb de wereld om me heen. 'k zit hier in mijn eentje maar dat zijn er vast meer en weet je, in je eentje doet alles minder zeer..... Dus voel je jezelf…

Ik kan's nachts soms niet slapen mijn gedachten kennen geen rust dingen,die me steeds blijven plagen daarvan ben ik me zelf van bewust. Je leren kennen kost me veel kracht omdat jij jezelf ook nog niet kent iets, in jou vind ik soms zo apart dat blijft in mij iets dat niet went. Wist ik maar, hoe ik dat kan leren het te overwinnen en te…

Wie fietst van Helpman naar de Oosterpoort Ontkomt niet aan gigantische problemen - Die moet de Esperantokruising ‘nemen’. Nu heb ik van een ambtenaar gehoord: “Een stoplicht staat er en de wereld borden, U kunt hier veilig doodgereden worden.”…

Veel mensen geloven niet in het bestaan van een God. Want als hij zou bestaan, had hij allang iets aan al het lijden gedaan. Stel dat dit waar zou zijn, zou de Christus dan zijn zoon wel zijn? Hij heeft hier op aarde geleefd. Hij hield van mensen, verzachtte hun leed. Voedde velen met vis en met brood. Met een liefde zo groot. Was bereid…

Opbouw is in essentie leven. Afbraak hoort daarbij en moet. Eeuwig leven duurt maar even. In de kern is doodgaan goed. Angst is het echte kwaad. Vader van geweld en moord. Geef angst daarom liefde. Nooit het laatste woord.…

Al is het klein; ik hou van Nederland Toch is de volkse aard mij nu te grillig Meanderend van haat naar onverschillig En niemand praat nog over tolerant De burka-splinter dat is wat men ziet De balk in eigen oog nog altijd niet…

Het lichaam, mijn vlees zag ik, ervoer ik als enorme last... ál die hete zomerdagen dat ik zag te studeren en maar gewoon, bloot met slip over boek en pen gebogen zat. Het paste niet bij me: heel die naam, of het hoofd, de expressie de geest met aanhangsel mijn lastig lichaam. O ja, ik kon, in zekere term ervan genieten met menig manlief…

Oranjeboom als ik aan Oranjeboom denk denk ik niet aan bier, denk ik aan die straat de Oranjeboomstraat op Rotterdam-Zuid in de wijk Feijenoord een hele lange, lange straat, waar ik af en toe al ’n snoepje pakte, pikte uit het snoepzakje voor die dag, waarvan ik er 30 had mogen samenstellen bij Jamin op de Rosestraat samen met mijn vader en…

Er wordt verteld: God werkt door mensen. En de chauffeur rommelt met een dvd, 28 doden in een tunnel in Zwitserland, de volgende morgen in de krant en op tv. De begeleiding, al die kinderen. Hun tijd was gekomen. Het was al lang zo gepland. Hij geeft en hij neemt, nu heeft hij genomen Hij werkt dus door mensen, en het is zijn besluit,…

De rijder en z’n paard, ze zullen zeker komen daarom oefen ik m’n vleugels in ’t ruisen daarom is m’n bed zo zacht we zullen luisteren naar ’t geluid van de regen op ’t golfplaten dak maar misschien is z’n bus wel blijven steken in de modder zoals laatst hoe vind je eigenlijk m’n lippenstift?…

Nauwelijks nog woorden, alleen de stilte, terwijl beelden vervagen en geluiden verstommen in lege verten. Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

'Mijn jonge vriend hier doet uitstekend werk' Zei Nelson over Willem-Alexander 'Hij weet van duurzaam wezen als geen ander Volkomen toegewijd maakt hij zich sterk' Geen water, dan geen toekomst, stelt hij droog Maar die overstromingsgolf gaat mij te hoog…

Een bierbuik, dé vakantiezorg van mannen Het afdak dat ontbloot de aandacht vangt Hoewel er goed gereedschap onder hangt Komt er weer niets terecht van al hun plannen Straks op dat strand met al die strakke lijven; Ze kunnen het weer op hun buik gaan schrijven.…

Vergeet niet je hart soms eens te luchten Het  helpt je niet ervoor te vluchten…

Je heldere blauwe ogen, je donker zwarte haar. Deed mij meteen bekoren, maar stond ik hier, dan stond jij daar. Mijn ogen bleven je volgen, als twee vogeltjes vlogen ze steeds aan jou voorbij. De gevoelens bleken uiteindelijk te hoge golven, dus liet jouw betovering mij weer vrij.…

Heeft u het E-woord al zacht uitgesproken Uw schaatsen al voorzichtig uit het vet Verwachtingsvol al dagen binnenpret Uw bloed al bijna aan het overkoken Van IJlst naar Sloten maar voorbij Stavoren Moet u naar Hinde loopen met uw noren…

Een fragiel klein grijs vrouwtje op een veel te lang wit bed Met de dood voor ogen kijkt ze door de ruit van 't zuurstofmasker dat haar redt De hoop nog niet verloren alles wordt in touw gezet Wij mensen krijgen wel verdriet als we onze familie en vrienden die bij ons horen Wekenlang niet zien maar 't besmettingsgevaar is groot daarom…

Ik kan niet tegen piepende deuren laat staan tegen klikkende deuren maar dat geldt ook voor ramen door de tocht tot irritatie leidend ik kan ook niet tegen tocht snurkende slapers, hinnekende lachers Ik haat hoge scherpe geluiden het luide geschreeuw op straat of het geroep uit een andere ruimte en ook een applaus na een mooi stuk ervaar…

Tijd voor genieten Even genoeg van het leed dat ons omringt mijn hersenen worden stiekem gespoeld Wat wel en niet gezegd mag worden Dus ik neem het weer over van mijn brein er is nog meer te beleven, de mooie kant van het leven Ik roep ze allemaal bij elkaar de vriendelijkheid, het plezier, sociaal mag blijven zitten die is nooit weggeweest…

Vrede en oorlog dat al eeuwen lang bestaat. 't is liefde of haat.…

Wat waar is kan niet vastgelegd worden Het is als een vlinder komt even dichtbij vervliegt ... Je ziet het gaan zo mooi en alweer ver weg Enkel niets is voor altijd.…

Het landschap mag leven Verscheidenheid gegeven In context van meer dan louter groen Bloemrijk fatsoen Bloemenzeeën Volop reeën Orchideeën In zeeën Het gevoel verblijdt Met veel bloemen tussen gras verspreid Volop zoemende bijen Het maakt vlinders blijer…

Jezus Christus volgen veelal een heidens karwei en soms een kruisweg!…

als moeder Gaia chaos wordt en wervelstormen baart die niet zijn in te tomen als wilde stromen raken in de nucleaire kern als gekerm de straten overmant en kinderen onbeschermd tussen vallend puin wezenloos bewegen laat mij dan meer oog dan lichaam zijn alziend goddelijk oog dat de gulzigheid van Gaia doorseint aan het alomvattend…

Met 50 gaat het grote tellen beginnen niet het aftellen, juist het optellen van wat je hebt bereikt, verkregen, ontvangen Soms blijft de teller bij 2 hangen soms slechts bij 1: Die grote eerste eigen plaats: de compilatie van jezelf met je verleden, je heden, je kansen, je bedreigingen, je winst, je verlies en het netto resultaat van 50…

Een vliegtuigonderdeel, een flaperon Afkomstig van een 777 Is met de oceaanstroom meegedreven En spoelde – treffend - aan op Réunion Een weerzien met een stoffelijk bewijs Van het noodlottig einde van die reis…

Jij bent getekend voor het leven Het staat op je lijf geschreven Het is te lezen in je gezicht Dat jou veel leed is aangericht…