75 resultaten.
Strand
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.341 het zand
de zee
de duinen
de zon
en ook de wind
meeuwen
boten
surfers
het spelen van een kind
lopen langs de vloedlijn
een duik nemen in zee
zout proeven op je lippen
geen radio of tv
je ogen sluiten
dromend
weg van iedereen
geluiden van heel ver
voelen
je bent alleen
een hand
beroert je schouder
"hee, slaap je?…
Achmed heeft geen mobieltje
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 528 Sim gaat altijd naar de Turkse kapper
lekker relaxt
beetje chatten met z’n vrienden
en Achmed scheert de mooiste vormen in z’n haar
ik niet kapper, zegt Achmed trots
ik kunstenaar
maar de laatste keer
toen Sim in de spiegel keek
naar zijn kale kop
was de couscous gaar
hee man, wat flik je me nou?…
heeeee?
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.290 hee?…
Vreemde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 75 Maar hee vreemde, ik weet dat ik je ken
zelfs met mijn ogen dicht.
zal ik je uit duizenden herkennen
puur omdat jij mijn pad verlicht…
Al ben je er niet
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.145 Ik zal zeggen:
'Hee kijk!'
en: 'Moet je zien!'
ik zal je vertellen
over alle kleuren
alle geuren
over ieder geluid.
Ik zal brieven aan je schrijven
ik zal omschrijven
hoe warm de zon was
hoe koud de sneeuw
hoe prettig de zachte wind
Ik zal je laten voelen
hoe het was.…
byzonder
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 184 Je zegt dan met een stoute kop
HEE zeg, waar ga JIJ heen?
Het mooiste vind je dan altijd
een welgemeend compliment
Je glundert dan van oor tot oor
Jij die zo heerlijk jezelf bent.…
Ik leer het nooit
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.839 Hee de week ben ik driftig op stap
en als ik thuis ben meestentijds afwezig.
Je zult er maar mee getrouwd zijn.
Ha! Nog even en ik maai het gras,
breng maat en orde in mijn bezigheden,
vol rustig aandacht voor kind en voor kraai.
Dàt zal wat moois zijn!
-------------------------
uit: Tirade, nr. 200.…
afscheid in poleskoje anno 1994
gedicht
2.0 met 116 stemmen 57.370 Miriam Van Hee (1952) is een Belgische dichteres die verscheidene dichtbundels op haar naam heeft staan. Ze bestudeerde Russische dichters, vooral Osip Mandelstam, van wie ze gedichten vertaalde.…
de ribben zijn van het geraamte
gedicht
3.0 met 12 stemmen 10.489 de ribben zijn van het geraamte
het mooiste onderdeel, ze doen
aan vleugels denken of een soort
accordeon waar leven in- en uitgaat
je ziet ze beter
na de hongersnood of in het massagraf
het zijn de rimpels in het zand
als de zee zich heeft teruggetrokken
het zijn de breekbaarste takken
van de bomen die in open vrachtwagens
worden weggevoerd…
deze lente, dit
gedicht
2.0 met 99 stemmen 22.496 deze lente, dit
nerveuze regenen maakt
alles weer onzeker en toch
buiten door het raam
gaat alles verder:
onrust ingemetseld in
huisnummers buslijnen
rekeningen dagen
graden en
daar lopen onder paraplu's
allen die wat willen worden
die al huizen hebben
schoenen auto's
kinderen
ach, deze lente dit
uitgesteld ontluiken, dit
regenen…
tekening
gedicht
3.0 met 38 stemmen 13.346 tenslotte willen wij steeds opnieuw
hetzelfde zien: een huis tussen de bomen
zoals kinderen het onvermoeibaar
tekenen: een raam, een deur, een leien dak
en achter het raam een familie en laten we
vooral de schoorsteen niet vergeten
waar rook komt uitgekringeld
op de lege plekken komen bergen
hier en daar een vogel
en sneeuw misschien waardoor…
Winter 2
gedicht
3.0 met 41 stemmen 12.607 langzaam glijden hier de uren
in een bestaan waarin het spreken
al bijna onmogelijk het lachen
ongehoord is het zwijgen
een ziekte
een bestaan waarin de nachten
wakend worden doorgebracht wachtend
op wat niet komt dromend van
rumoerige trottoirs en teder
geruzie onder de bruggen
langzaam sneeuwt de voortuin vol en
een vreemd samengaan…
De eerste lentedag
gedicht
3.0 met 46 stemmen 20.777 op het plein werd nog gevoetbald
aan open ramen werd muziek geoefend
er was iets zuiders in de straat
de deuren stonden op een kier
wij brachten brieven naar de post
blij en opgewonden als kinderen
de avond voor de schoolreis
elders kwamen de troepen
weer in beweging
------------------------------------------
uit: 'Het verband tusen…
Le col de l'homme mort *)
gedicht
2.0 met 27 stemmen 7.256 het wachtte nog met sneeuwen
maar de stilte was al ingetreden
toen wij stegen met dat lopen
dat een vorm van stilstaan is
wij zochten naar een uitzicht
een punt voor het verdwijnt
wij wisten niet hoe men
de draagkracht meet van ijs
we waren samen en alleen
we waren nauwelijks en nog
zoals de laatste vogels in de lucht
voor het begon te…
Olga op het dodenveld 5
gedicht
2.0 met 71 stemmen 11.790 altijd komt het moment
waarop iemand het zoeken
naar overlevenden staakt
waarop de storm stilt
waarop iemand met schrijven
ophoudt om iets anders
te beginnen, zich iets
aan te schaffen, voedsel
inkt, gereedschap
-------------------------
uit: 'Winterhard', 1988.…
Zomereinde aan de Leie
gedicht
2.0 met 71 stemmen 14.685 dit is wat een schilder zou zien:
de gebleekte graskant, kastanjes
en linden, het warme maar heengaande
licht van de avond en tegen de haag
op de andere oever een loper, en zijn
gedachten, hoe schilder je die
en boven het water de meeuwen
en tussen het licht- en donkerder groen
de plecht van een jacht, het schuiven
der dingen, de richtingen…
Everzwijnen in januari
gedicht
4.0 met 500 stemmen 16.074 je zocht een pad in het ongewisse
bij elke bocht keek je om, waar
je was, je gooide een steen
en het stoof in de struiken:
vijf kleine gestreepte coureurs
en hun moeder renden als gekken
je blikveld uit
je stelde je voor hoe je 's avonds
zou bellen om hun te vragen
hoe het ze verder die dag was vergaan
om hen gerust te stellen, de jacht…
Olga op het dodenveld 5 + 6
gedicht
2.0 met 10 stemmen 5.987 altijd komt het moment
waarop iemand het zoeken
naar overlevenden staakt
waarop de storm stilt
waarop iemand met schrijven
ophoudt om iets anders
te beginnen, zich iets
aan te schaffen, voedsel
inkt, gereedschap
altijd komt het moment
waarop iemand het zoeken
staakt, zoals en schip het anker
licht en de richting
opnieuw bepaalt
daarnet…
Winter
gedicht
2.0 met 34 stemmen 10.263 zo zal het zijn als zij verlaten
en onvruchtbaar gezeten aan
het raam de uren tot dagen
de kamers tot huizen verzinnen
en tussen hen een stilte
die een hoofd vol dromen nog
verbergt, een stilte die
de keel dichtsnoert en ten slotte
een stilte vanzelfsprekend reeds,
onoverkomelijk
als tussen heel oude bergen
---------------------------…
Het karige maal
gedicht
3.0 met 37 stemmen 7.792 Onder de lamp aan tafel
zwijgend eten wij: onze handen
als witte vlekken komen en gaan;
onze beringde vingers achteloos
met het vertrouwde brood spelend.
Geen vreugde niets ongewoons
is er in de klank van onze
messen en vorken.
En natuurlijk weten wij niets
van het geluk van reizigers
in een avondtrein.
--------------------…
Le mistral
gedicht
2.0 met 18 stemmen 3.269 welke naam de wind ook heeft
hij is mannelijk in alle talen
of liever jongensachtig
overal blaast hij jurken bol
rukt hij aan wasgoed
en slaat verwoed en wispelturig
de bladen om van boeken
en van kranten
waar het niet waait
vallen geen bladeren
en maakt niemand bewegingen
zoals jij nu met je hand
door je haar zo sierlijk
en…
Winter 2
gedicht
2.0 met 9 stemmen 6.919 langzaam glijden hier de uren
in een bestaan waarin het spreken
al bijna onmogelijk het lachen
ongehoord is het zwijgen
een ziekte
een bestaan waarin de nachten
wakend worden doorgebracht wachtend
op wat niet komt dromend van
rumoerige trottoirs en teder
geruzie onder de bruggen
langzaam sneeuwt de voortuin vol en
een vreemd…
Beuken
gedicht
2.0 met 19 stemmen 6.216 je zou van elke dag iets
moeten overhouden, vandaag misschien
het beeld van beukenstammen, zoals ze
langs de weg gestapeld lagen en je
hun binnenste kon zien dat leek
op het vruchtvlees van pompoenen
of de plek waar ze onder
een dunne sneeuwlaag stonden,
wat iemand zei, bijvoorbeeld,
dat het naar prinsessen rook
en iemand anders dat het…
Stel je voor
gedicht
3.0 met 15 stemmen 3.784 stel je voor dat er diep binnenin je
een buitenland ligt, dennen,
sneeuw en barakken, land
zonder bodem, je haalt het niet op
stel je voor dat de tijd niet bestaat
en jij wel nog, stel dat je nooit abrikozen
gegeten hebt, trouwens, het woord
abrikoos was verdwenen en moskou,
je broer, promenade, ze waren geweken,
terug naar het schuim van…
van de mariannenplatz
gedicht
5.0 met 1 stemmen 7.050 van de mariannenplatz
naar de overkant:
gesloopte panden of wat
daarvan nog rest
behangpapier, de plaats
waar de leidingen zaten
de holte waar de kolenkachel
stond
de vragen die zij zich daarbij
stelt: hoe het voor de oorlog was
waar het bed stond
waar de tafel en alles
wat daartussen lag
van de mariannenplatz
naar de overkant dat…
Komt er een dag
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.809 komt er een dag waarop
geen spijt meer klinkt geen
treurigheid in onze stem
in de woorden die we zeggen zoals:
vroeger wij soms toch
wanneer waartoe zoniet
komt er een dag waarop
we lachen om de dagen
die nog voor ons liggen
sprankelend vol
stadsgeluiden
dat we de dingen kunnen
noemen bij hun namen
en ze veranderen
--------------…
reeën
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.872 ik vroeg of je nog van me hield
en je zweeg lange tijd
tot je 'kijk', zei, 'beneden'
daar stonden in langzaam
en laaghangend licht
twee reeën een ogenblik stil,
toen vluchtten zij snel en gewichtloos
het struikgewas in
hier en daar werden bladeren geel
dat was wat je daarna zou zeggen
'september, de herfst komt er aan'…
Reis en bestemming
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.873 ik denk dat ik aanknopingspunten bedoel, een
uitzicht bijvoorbeeld, contouren van bergen die
opdoemen in de mist, cipressen, een linde, een
halfopen kanten gordijn, druppels aan stoelen
op het terras, iets tastbaars en het is waar,
in andere steden doen wij meer moeite, kijken
naar peuken en stof op de weg, naar plantengroei
op het voetpad,…
De zin van wandelen
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.633 je voelde het zweet op je wenkbrauwen
rusten, je keek waar je liep en het leek
alsof de aarde terugkeek, de stenen
de bladeren van vorig jaar wenkten
je eerst en weken dan weer, ze maakten
je dronken, je struikelde maar je bleef
overeind, je leefde gewaarschuwd
en je gedachten zweefden niet langer
maar ze bezonken
tegen een veld violetblauwe…
Net als jij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Van tijd tot tijd gebeurt het
onverwacht
dat iemand ruikt als jij
zo kijkt en lacht
ineens begint te dansen
net als jij
of zomaar woorden zegt
die jij ooit zei
Receptie in een groot gebouw
een man praat met een vrouw
en ik, ja ik verlang naar jou
door hem, zijn lichaamsbouw
"Hee, weet je niet meer wie ik ben?
Kom op zeg!"…