Alle inzendingen over Heleen

dit is een verdrietig gedicht ik zag, zojuist, mijn spiegelend gezicht waar de jeugd, met een enkele puist haar jonge jaren onbevangen vlagt en wimpelt daar weent mijn huid, het rimpelt ik ben niet meer die schone Heleen, begeerd door geile Grieken bedroefd, gegroefd wend ik het gelaat af misschien kunnen mijn krullen u verlokken men zegt…

hapje voor opa en hapje voor jelle hapje voor papa en voor isabelle hapje voor mijke en tuurlijk voor tess ziezo dat zijn er inmiddels al zes wat denk je van lisa jolanda renee cock en noon en sophietje sabien en heleen en dan nog michael niet te vergeten wat hebben we het toch druk met eten hallo kiek nog eentje voor sven en paulien voor…

Heleen, gij blinde dwaas en ijdel wijf, Paris Hilton uit het rijk van Mycene, ge liet u schaken door een herdersknaap en zingt hier nu als een Trojaanse sirene. De Erinyen zullen u elegisch bezingen als u afdaalt in Hades’ diepe duisternis, ‘t rijk waaruit geen sterveling wederkeert - gij, die meent dat de dood het eind van alles is.…

Weet nu, Heleen, dat gij niet beter zijt dan zij die u om hun godsvrucht gispt en laakt. Dat gij onwetend zijt raakt de goden niet, wél dat u niet over uw hart en woorden waakt.…

Heleen…

Deze theedoek scheur ik bedachtzaam doormidden Het vaatwerk laat ik achteloos op de vloer te pletter vallen De bak met zeepsop keer ik rustig om boven het vloerkleed Met ons nieuwe broodmes snijd ik zorgvuldig de zitting van de bank aan repen De gordijnen bevielen me allang niet meer Uit de keuken komt de geur van verbrand voedsel…

Jeen van de Berg de laatste trofee van de ijzeren schaatsers. Schaatsten de ham voorbij en op ijzeren benen beenden ze voort door het kluut. Het klunen en kleumen zat in hun botten en beenderen. Hun geraamten en gruzelementen blijven altijd overeind als een porceleinen kopje in Grootvaders kast.…

Maar nu ik ver gevaren heb En lag op de oceaan alleen, Waar zelfs Da Cunha en Sint-Heleen Niet boren door de kimmen heen, Voel ik het trekken als een eb Naar 't verre, vaste, bruine land...…

De lijntjes van de hand dansen op het toetsenbord Pas voor, strek uit, vermurwen zich en lachen dan De maantjes in mijn nagels kijken verbaasd toe De drukte in hun haastig doen Alsof ze bang zijn het moment een stapje achterop te raken Springend en wandelend van van de ene tik tot meer Zo eens een weldadige rust of een geïrriteerde halt…

Het onbeschreven vel drukt zwaar en lijkt de ruimte op te zuigen De chaos van boven, van binnen Je lippen ademen droog de drukte in je hoofd Ongebonden blijven de woorden zweven in je maag. laten zich niet pakken door je pen maar scheuren jennend stroomopwaarts in je bloed Ze ruisen langs je trommelvlies op het jachtig ritme wat het…

na geboorte en twee huilbuien staan ouders schaakmat zij is hun prinsesje maar eigenlijk hebben zij het met haar gehad…

ik heb van mij afgeslagen ik kijk vooruit maar dan regent het onverwacht en sijpelt de stad op mij neer…

ik heb het paard in brand gestoken, aanval = verdediging naar de Griek ga ik alleen maar voor de dagschotel Pythagoras kookt, op gas…

daar lig je dan kleine meid ik had mij zo op jou verheugd maar het mocht niet zijn jij mocht niet zijn je hebt je steentje bijgedragen…

ik hoor je vogelkijn ik zie je niet want je bent zo klein trouw aan vrouw aaneen gevleugeld voed jij je kinders nauwelijks gewicht in de schaal maar je piept er wel op los…

wat hier dartelt wentelt en wemelt in zelfbeklag en zie mij eens gaan muziekman is gestopt dat doet mij verdriet…

verplicht zie ik de beperktheid van mijn hand ik ga er aan links van de gever…

rood verwant mooi bad serieus end hart de aderen missen jou, mijn lief…

er staat een roos voor mijn deur, glimmend geel zij klimt roekeloos ruikend een etage hoger er staat een sering voor mijn deur, prachtig paars zij bedwelmt mij geurend naar mijn werk en daaronder staat stiekem een stinkende gouwe ook voor mijn deur…

(voor Willem van Royen) Willem was geen familie van Heleen, maar wel een Goudse beroemdheid, hij fietste, ook al was hij vel over been, met zijn bakfiets vol ijzeren gekkigheid door weer en wind door de Goudse binnenstad. Hij groette bijna iedereen, ook mij, als oudijzerboer gelukkig met iedere schat, die hij vond of kreeg.…

Wat brengt jou, mijn beste/lieve Hélène (Heleen, Ellen) in dit Clairefontainecahier? Kom je zingen een cantilene? Un cantilène : 1. cantilene (zangerige melodie) 2. klaaglied 3. eentonige sentimentele melodie (Dit gedichtje gaat niet over een koor, maar wel over zingen. Het is in het Frans, maar met vertaling.…

Wat is het leven van een man toch simpel! Je neemt een douche en luistert naar muziek, en op z'n tijd wat hete erotiek, zo leef je dagelijks met vlag en wimpel. Ook deze zomer kan al niet meer stuk, dankzij de glossy van de Donald Duck.…

Reinheid en regelmaat een weldaad van rust die me energie geeft waar ik van ga springen "in spin, de bocht gaat in uit spuit, de bocht gaat uit" Ik spring uit de band in het tuinfeest der lusten naar het fruit, rijp en groen elke dag opnieuw, het kan niet op, zolang het duurt - tot ik onder de capriolen steeds kleinere cirkels schrijf…

Eindeloos stil dwarrelt sneeuw over het leven. Beelden uit het verleden drijven langs, de tijd gaat snel. Sta eens stil, kijk omhoog, geef liefde een stem. Luister wat het leven zeggen wil, want ook wij gaan voorbij. Oma echoot in de bergen "Ik gaf wat ik had, en deed wat ik kon." Eventjes voel ik haar heel dichtbij.…